Üniversiteye bu sene yeni başlamış bi panpanızım. Kafam incin olduğu için bu hafta kafa tatili yapıyım dedim başka ilde okuyan arkadaşımın yanına geldim. 4 kişi eve çıkmışlar. Yan dairede de 3 erkek kalıyolar. Herkes aynı bölümdeler ve arkadaşlar.

Akşam yemeği vakti geldi. Evde bi 10 kişi var ekmek ayrı dayanmıyo yemek ayrı dayanmıyo. 1+1 eve insan akın ediyo o gün tanışma faslına bi 20 25 kişiyle el sıkıştım. Bi yanda batak dönüyo (ben de o tayfadan) diğer yanda tavla atılıyo, bazıları balkonda çay sigara yapıyo, diğer odada biri kızla konuşuyo. Herkes ayrı bi alemde.

Arkadaşa dedim az kafa dinlemeye geldim başım daha çok ağrıyo amk. Güldü bana birini hatırlattın dedi. Kim o dedim. Geçen gün arkadaşının kuzeni iş görüşmesi için burda kalmak zorunda kalmış. Üç gün kalmış burda. Üçüncü günün gecesinde herkes uyumuş benim arkadaş daha uykuya yeni dalcakken balkonda o adamın sesini duymuş.

"Amca kurtar beni amca. Taşak kokusundan ayak kokusundan başlarıma ağrılar girdi. Gece uyurken ağzıma ayak giriyo adım attığım yer ayak. Bulaşık makinesi var ona yerleştirmeye bile üşenildiğinden bugün yemek yapmadılar adamlar açlığa bağışıklık kazanmışlar. Açlıktan uyuyamıyorum ya." Demiş

O an benim arkadaş kendi halimize acıdım amk diyo. Ben de seneye eve çıkmayı düşünürken bu manzarayı görünce biraz tereddütte kalmadım değil.
Tüm öğrenci evinde kalan panpalara Allah'tan kolaylık ve sabır diliyorum