üüööö paran yoksa iki ayakli ölüsün fuat

ii dedin gral

ya kardeşim delirdim gece gecce kim bu adam ya kimin taklidi

yemin ederim dünyanın en gerçek lafı bu Aferin iyidedin orostu

Üüöö yanii kısmen öö

Graalllll harcanıyon gıraaallllll

üüüüüo param yok

inci sözlükte bir hayalet dolaşıyor. 181 gün önce buraya bir entry bıraktım. Sabaha karşıydı. Gözüm uykusuzluktan ne kadar aşağı inse de acılar göz kapaklarımı görevden ayrılmayan bir asker misali tutuyordu. Kötüydüm ama entry çok saçma bir biçimde komiğime gitti. Gecenin o saatinde kahkahalara boğuldum. Sonra girdim bu entry işte.

Ne değişti peki o günden beri? Kimsem yine oyum. Hayat gene aynı, ben gene aynı, aynı taktanlık, aynı sıradanlık, aynı sıkıntılar... her şey aynı işte 181 gündür. Belki bir çok anı değeri taşıyan olay yaşamışımdır ama hiçbiri beni veya hayatımı değiştirmedi.

Dibe çökmüş ruhumu hayallerimle ayakta tutmaya çalışıyorum. Hissizliğimi aşırı duygularla örtmeye çalışıyorum. Saçma sapanlığımı kontrollü hareketlerle manipüle etmeye çalışıyorum.

Keşke olmasaydı... keşke ne bu entry, ne de bu aynılık olmasaydı. Ancak dilek neyse çilekde odur. Bunu seçtim bunu yaşadım...

Kendimi yokettiğim her güne lanet etmiyorum aslında. Sırf beni bana anlattıkları için teşekkürde edemem onlara. Ufak bir buruklukla hatırlıyorum. Keşke olmasaydı demiyorum ama bugün geçmişe dönsem aynı şeyleri yapar mıydım? Sanmıyorum.

Neyse dostlar. Aslında ironik. Size seslenmem ironik çünkü bu yazılarımı büyük ihtimalle görmeyeceksin. Ancak ben gene de sesleneyim sizlere. Dostlar... bu başlıkta yazmış birkaç kişi. Bu hayatta bir kere var oluruz pek çok kere yok oluruz. Her yokoluş büyük kıyıma biraz daha yaklaşmaktır sadece. O yüzden varolmaya değil daha az yok olmaya bakın.

Hep merak ederim küçüklükten beri. Acaba şu an kaç kişi ölüyor, zarar görüyor, mutlu oluyor, acı çekiyor...

Yazılanların yarısı silindi.

366. gün