bugün marketten yurda dönerken 4-5 yaşlarında bir çocuk ve anne babasına gözüm takıldı. Yanlarından geçerken çocuk

+ Anne şu garaja girebilirmiyim ( beyler garajda eski bi evin kırık kapılı bi yeri)
Annesi
- Olmaz oğlum yoksa oranın sahibi bize kızar

dediğinde aklıma küçüklüğüm geldi. Daha doğrusu benim gibi olan insanların küçüklüğü. En ufak girişimimizi dayak ve kızmak tehditleriyle ortadan kaldırdılar. Belki kendilerine göre bizleri düşünüyorlardı ama yaptıkları sadece günü kurtarmak, efendi, hiçbir şeye elini sürmeyen sünepe çocuklar yetiştirmekti.

Maalesef durum bundan ibaret beyler. Ondan sonra kalkıp elin yavuru nasılda icat yapıyor onu bunu buluyor demesinler. Zira küçükken bizde pekala yeni şeylerin peşinden koşar bilinmeyeni öğrenmek için elimizden geleni yapardık ama her zaman karşımızda anne babalarımızın kızarım ederim tehditleriyle caydırıldık. Zamanla kendi içimize dönüp heyecansız meraksız bireyler olduk

Eğer yönetim iyi bir nesil yetiştirmek istiyorsa bunu akıllı tahtalarla değil, aileleri bilinçlendirmekle başlasın zira eğitim başı ailede başlıyor.

sizden isteğim, birgün baba olunca çocuklarınızı kısıtlayıp, onların içindeki araştırma güdüsünü yok etmeyin. Bu belki o zaman işinize gelmeyecek ama ilerleyen zamanlarda meyvesini alacaksınız

Belki inanmazsınız ama umrumda değil bunu okuyunca aklıma geldi yazayım :
Bizim arkadaşın geçen sene düşündüğü bir projesi vardı bizde düz liseli gibisonik gözüyle bakılan sıradan öğrencileriz aq nerden aklımıza gelir böyle bir şeyin yapılıp çok büyük ilgi toplayacağı.
Neyse biz gittik hocalara falan danıştık he he diyip geçtiler biz kimyagerlerden falan malzeme bulmaya gittik ama biz kim icat yapmak kim dedik öyle kaldı amk.
Sonra yazın ortalarında arkadaş telefonla aradı "kanka google a ... yaz dedi girdim baktım şok oldum amk amerikada bir şirket 1 hafta önce bu ürünün nerdeyse tıpatıp aynısını yapmış ve patentini almış şuan sitesinde tanesi 200 dolardan satılıyor.

Tamamen gerçektir şunu yazarken bile gözlerim doldu aq siz siz olun kendinizi küçümsemeyin beyler elin huur cocugu harıl hurul teknoloji peşinde koşarken kendinizi hafife almayın sonuna kadar zütürün işi.

Okuyanlara teşekkürler

alın bunu seviyeyi yükseltiyo

küçüklüğümden beri tarihe meraklıyım genel olarak tarihi bilirim ama gel gör ki tarihten bir yere varamazsın diye sayısal bölüme yolladılar iyi dedim sonra 2 sene matematik 0 ile lise bitirdim mekatronik mühendisliği okuyorum 2 senede bunu bitirip tarih okucam kim ne gibim derse desin

Belki bir gün baba olursam dünyanın en mutlu çocuğu olurum *

Çok haklısın panpa ülkenin geri olmasının sebebi bu yobaz aile yapıları gelecek nesilden umudum var ama umarım dediğin gibi yetiştirir çocuklarını gelecek nesil

Çok haklısın kardeşim ilerde çocuklarınızı iyi yetiştirin beyler bizim gibi yaşama istekleri olmayan gereksiz bireyler olmasınlar

trende girmeli

Toplum yararına entry var şuku

Lisede de dikkat ederseniz bu tipler ya sınıfın dalga geçilen asosyal kişisi olur ya da sınıfın popüler grubunun yalaka üyesi olup, sınıfın içine kapanık tipleriyle dalga geçer. Bunun sebebi de ailesi tarafından sürekli aşağılandığı ve baskılar yediği için gelişen bir dışavurum pgibolijisi.

Ben 27 yaşında biriyim.

Bundan bir 20 sene öncesine gitmek istiyorum;Okulda bizim zamanımızda çalışkan tembel öğrenci vardı. Sınıfın çalışkanları öğretmenin yalakası olurdu.2 tane yalakamız vardı. Uzun boylu biri de şişman. Neyse Orta okula geldim. Dersler falan filan zor gelmeye başladı.Bu arada lise telaşı sardı.Bu arada babamla hep kavga ederdim.Şimdi oturup konuşabiliyorum en azından. Babam benim saçımın traşına kadar karışan, kalabalık bir ortama girdiğinde benim adıma konuşup karar verebilen bir tip. Hiç unutmuyorum misafir geldiğinde bu konuşmayı bilmez diye aşağılamıştı beni.
Liseye geldim. Babamla tartışıyorum ve özel okula gidiyorum düşünün.Çok zenginiz fakat ben mutlu değilim vs... Sonra karar verdim okumamaya kendi paramı kendim kazanacaktım. Kazanmaya başladım saçıma karışan babam oldu melek.Bu arada çok atlamışım lise zamanında ailemle olumsuz durumlar yaşadım. Babam içeri girdi, batırdı,annemle ayrılma noktasına geldi...

Kızabilirsiniz fakat ailenize değer verdiğinizi gösterin.En azından bir şeyi içinizde yaşamak yerine babanıza sessiz sakinken bir yerde söyleyin. Mutlaka içinizde böyle sıkıntılar varsa açılın en azından rahatlarsınız.

Ulan aylardır kafamı kurcalayan konuydu ama nasıl yazacağımı bilmiyordum sağol panpa aydınlattın bizi

ergenlik bitiriyor insanları yanlış yapma korkusu ilk okulda çocuklar onu soruyor bunu soruyor herşeye cevap vermek istiyor orta okul ve liseye gelince yanlış yapma korkusu alıyor başını gidiyor ailede etkili bunda

aile tarafından sürekli engellemek küçükken hayatımı etkiledi şimdi düzelsemde hep ailem benim gözümde suçlu kalıcak

kardeşim benim, ne güzelde tespit yapmışsın

Tespit güzel panpa

rez alın birazdan anlatıcam başımdan geçen olayları

haklısın panpa. özgüvensiz olmamın nedeni ailem.

Ne varsa ailede var amk. ilk okul 6.sınıfa kadar hep okuldan beni alıyordu arkadaşlarım tek gidiyordu öyle aptal gibi bir aile anlayışları vardı öyle öyle özgüvensiz asosyal mallar olduk. Siz siz olun aileniz gibi şerefsiz bir şekilde yetiştirmeyin geri kafalı beyinsizleri örnek almayın .

6 ay önce falan bende senin gibi bir entry açmıştım panpa tamamen hakısın, bir kafeye gittiğinde seni yerine konuşuyorlar ne bileyim biri ismini sordu tam konuşacakken giriyor araya *bu da oğlum* diye. benim en çok yaşadığım olay şu, misafir evde herkes konuşuyor ve çok önemli bir olay oldu gidiyorsun annenle konuşmaya çalışırken herkes sana dönüp *sus!* diye bağırıyor. e haliyle ne özgüven kalıyor ne de konuşma isteği...