Düzenleme: 50 kere yazdım bütün isimleri değil sadece hoşuma gidenleri yazdım

Öncelikle ben çocuğunuza Arap ismi koymayın diyenlerden değilim fakat Türkçe isimlerin de yaşatılması lazım bence hatta Selçuklu Sultanlarının yaptığı gibi çocuğa bir Türk bir islam adı verilebilir örn: Sultan muhafazid Alparslan

Üst düzenleme: mobilden yazdığım için düzensiz görünebilir affola

düzenleme 2 : uzun oldu hakkınızı helal edin

düzenleme 3: ilgi olursa kız isimlerini de paylaşırım

düzenleme 4: bazı arkadaşlar ekgib var diyor ekgib yok ben hoşuma giden isimleri yazdım

-A-

ABILAYHAN: Kazak Hanı

ACABAY: Ulu, saygın kişi, başkan.

ACAR: 1. Becerikli, hamarat çalışkan. 2. Atılgan. 3. Halk. 4. Yeni, taze.

AFŞAR: 1. Oğuz Türklerinden biri. 2 Hızlı, atılgan.

AFŞiN: Zırh, silah.

AGER: Doğru ve temiz kimse.

AKAD: Doğruluğuyla tanınan kimse.

AKBATU: Yiğit erkek.

AKDORU: Doruğu bulutlu dağ.

ALANGU: Altın geyik.

ALP: 1. Eski Türklerde pehlivan, cesur, yiğit. 2. Savaşçı.

ALPARSLAN: Arslan gibi cesur, yiğit, kahraman, savaş adamı. Büyük Selçuklu hükümdarı.

ALPEREN: Yiğit,bahadır.

ARTUK: Selçuklu emiri.

-B-

BALAMiR: Eski bir Türk kağanı.

BARKAN: (Tür.) 1. Hareketli kumul. 2. Çöllerde rüzgarın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan ay biçimindeki küçük kumsal kütle.

BARKIN: Yolcu,gezgin, yolculuk eden.

BARLAS: Savaşçı,kahraman.

BARS: 1. Kaplana benzer yırtıcı hayvan. 2. Arı oğulu.

BARTU: En eski Türk kağanlarından biri.

BAŞBUĞ:Başkumandan, hükümdar.Eski Türklerde orduya kumanda eden komutanlar.

BAYKAL: Yaban kısrağı. Orta Asya Türk ülkelerinde yaşar.

BORAN: Rüzgar, şimşek, sağanak yağmurun birlikte olduğu iklim hadisesi.

BUĞRA: 1. Büyük erkek deve. 2. Turna kuşu, turna sürüsünün önünde uçan turna horozu. 3. Harizm hükümdarlarından birinin lakabı.

C-Ç

ÇAĞATAY: 1. Yavru at, tay. 2. Doğu Türklerine verilen ad

ÇAĞRI: 1. Çakır gözlü. 2. Mavi hareli göz. Çağrı Bey: Büyük Selçuklu devleti hükümdarı Tuğrul Bey’in kardeşi. Çağrı Bey müslüman olduğunda Davud ismini almıştır.

-E-

ERTEKiN: Soylu erkek.

ERTUĞRUL: Doğru, dürüst, yiğit. Ertuğrul Gazi: Osmanlı Hanedanı’nın kurucusudur.

EDiZ:(1. Yüksek yer. 2. Ulu, büyük, yüce, değerli

-G-

GiRAY: Kuvvetli, güçlü. Kırım hanları tarafından kullanılan unvan.

GÖKALP: Göklerin yiğidi bahadır.

GÖKSEL: Semavi,gökteki ahenk.

GÖKBÖRÜ: Mavi veya bozkurt.

GÖKTÜRK: Orta Asya’da yaşamış eski bir Türk ulusu ve bu ulustan olan kişi.

I-i

iLGAZ: 1. Atın dört-nalla koşması, çok hızlı koşması. 2. Akın, hücum etmek. 3. Batı Karadeniz’deki dağ kütlesi. 4. Çankırı’nın ilçesi.

iLBEY: Vali.

iLKER: (ilk doğan çocuk.

iSTEMÎHAN: Göktürk devletinin kurucusu Bumin kağanın kardeşi olan Türk hakanı.

-B-

KAAN: 1. Eski Türklerde ve Moğollarda imparatora verilen ad. 2. Hükümdar, hakan.

KARACA: 1. Geyikgillerden küçük, boynuzlu, güzel görünüşlü av hayvanı. 2. Üst kol. 3. Rengi karaya çalan, esmer.

KAYIHAN: Güçlü hükümdar.

KÜRŞAD: Eski Türklerde yiğit, alp.

-M-

MEHMET: muhafazid (a.s.m) isminin türkçesi-dir.
METE: Büyük Türk-Hun imparatoru.

-O-

OĞUZHAN: 1. Yiğit han, hakan. 2. Oğuz boylarının efsanevi kahramanı.

OLCAYTO: Şanslı, talihli.

S-Ş

SALTUK: Erzurum ve yöresinde Selçuklular devrinde Saltuklular beyliğini kuran Türk beyi Emir Saltuk.

SANCAR: 1. Kısa kama. 2. Saplar, yener, batırır. 3. Selçuklu sultanlarından birisinin adı.

SANER: Tanınmış, ünlü kimse.

SARUHAN: Ha-rizm’den gelip Anadolu’ya yerleşen Saruha-noğulları beyliğinin kurucusu.

SAVAŞ: iki taraf teşkilat, ülke veya ülkeler topluluğu arasında meydana gelen silahlı vuruşma, harb. Doğuş, kavga, mücadele, uğraş.

SELÇUK: 1. Güzel konuşabilen.2. XI. Anadolu, Kafkaslar ve Orta Doğu’da imparatorluk kuran Türk topluluğunun hükümdarı.

SERDAR: (Fars.) 1. Sefer zamanında padişah yerine ordunun başında sefere giden veziri azamlara verilen unvan. 2. Başkumandan.

-T-

TARHAN: 1. Eski Türk kavilerinde demirci, tacir gibi zanaatçıların şeflerine verilen unvan. 2. Moğollar zamanında devlete hizmeti dokunan komutanlara, büyük memurlara, arazi sahiplerine ve tacirlere verilen bir imtiyaz ve şeref rütbesi.

TÂRiK: Sabah yıldızı, venüs.

TARKAN: 1. Ayrıcalıklı. 2. Dağınık, perişan.

TAŞKIN: 1. Taşmış durumda olan. 2. Sel. 3. Aşırı.

TAYFUN: Büyük Okyanus ve Çin denizinde görülen bir büyük fırtına.

TEKiN: 1. Boş, ıssız. 2. Rahat, sakin, uslu. 3. Uyanık. 4. Tek. 5. Uğurlu. 6.Hakan oğlu

TEMÜR: Demir.

TEOMAN: Hun Hakanı Mete’nin babası.

TOLGA: Demir harp başlığı. Savaşçıların başlarına giydikleri demir başlık. Miğfer.

TUĞRUL: 1. Gagası ve pençeleri çok güçlü, akbabaya benzeyen mitolojik bir kuş. 2. Büyük Selçuklu devletinin kurucusu. Selçuk beyin torunu ve Mikail beyin oğlu.

TURAN: Yeryüzündeki bütün Türklerin birleşme ülküsü.

TURGUTALP: Osmanlı devletinin kuruluş yıllarında inegöl Kalesini alan kahraman yiğit.

TURHAN: 1. Soylu ve seçkin kişi. 2. Eski Türklerde uluslarında vergi ödemeyen, han huzuruna izinsiz girip çıkabilen imtiyazlı kişi.

U-Ü

URAL: Hazar denizine dökülün, ırmak ve sıradağ.

USHAN: Akıllı hükümdar.

UYGUR: 1. Uygar, medeni. 2. Orta Asya’da büyük devlet ve uygarlık kurmuş, yazılı anıtlarla sanat yapıtları bırakmış olan bir Türk ulusu.

ÜLGEN: 1. Ulu, yüksek, yüce. 2. iyilik tanrısına verilen ad.

Y-Z

YAĞIZ: l.Koyu renkli, esmer. 2. Yiğit. 3. Bakımlı hayvan.

YAVUZ: 1. Yaman, güçlü. 2. Şiddetli, sert. 3. Güzel, müstesna. 4. Kötü. 5. Padişah ismidir.

YILDIRAY: (Tür.) l.Işık saçan ay, parlak. 2. Korkutan, sindiren.

Kaynak: http://www.tarihigercekler.com