Öncelikle ben çocuğunuza Arap ismi koymayın diyenlerden değilim fakat Türkçe isimlerin de yaşatılması lazım bence hatta Selçuklu Sultanlarının yaptığı gibi çocuğa bir Türk bir islam adı verilebilir örn: Sultan muhafazid Alparslan

Üst düzenleme: mobilden yazdığım için düzensiz görünebilir affola

düzenleme 2 : uzun oldu hakkınızı helal edin

düzenleme 3: ilgi olursa kız isimlerini de paylaşırım

düzenleme 4: bazı arkadaşlar ekgib var diyor ekgib yok ben hoşuma giden isimleri yazdım

-A-

ABILAYHAN: Kazak Hanı

ACABAY: Ulu, saygın kişi, başkan.

ACAR: 1. Becerikli, hamarat çalışkan. 2. Atılgan. 3. Halk. 4. Yeni, taze.

AFŞAR: 1. Oğuz Türklerinden biri. 2 Hızlı, atılgan.

AFŞiN: Zırh, silah.

AGER: Doğru ve temiz kimse.

AKAD: Doğruluğuyla tanınan kimse.

AKBATU: Yiğit erkek.

AKDORU: Doruğu bulutlu dağ.

ALANGU: Altın geyik.

ALP: 1. Eski Türklerde pehlivan, cesur, yiğit. 2. Savaşçı.

ALPARSLAN: Arslan gibi cesur, yiğit, kahraman, savaş adamı. Büyük Selçuklu hükümdarı.

ALPEREN: Yiğit,bahadır.

ARTUK: Selçuklu emiri.

-B-

BALAMiR: Eski bir Türk kağanı.

BARKAN: (Tür.) 1. Hareketli kumul. 2. Çöllerde rüzgarın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan ay biçimindeki küçük kumsal kütle.

BARKIN: Yolcu,gezgin, yolculuk eden.

BARLAS: Savaşçı,kahraman.

BARS: 1. Kaplana benzer yırtıcı hayvan. 2. Arı oğulu.

BARTU: En eski Türk kağanlarından biri.

BAŞBUĞ:Başkumandan, hükümdar.Eski Türklerde orduya kumanda eden komutanlar.

BAYKAL: Yaban kısrağı. Orta Asya Türk ülkelerinde yaşar.

BORAN: Rüzgar, şimşek, sağanak yağmurun birlikte olduğu iklim hadisesi.

BUĞRA: 1. Büyük erkek deve. 2. Turna kuşu, turna sürüsünün önünde uçan turna horozu. 3. Harizm hükümdarlarından birinin lakabı.

C-Ç

ÇAĞATAY: 1. Yavru at, tay. 2. Doğu Türklerine verilen ad

ÇAĞRI: 1. Çakır gözlü. 2. Mavi hareli göz. Çağrı Bey: Büyük Selçuklu devleti hükümdarı Tuğrul Bey’in kardeşi. Çağrı Bey müslüman olduğunda Davud ismini almıştır.

-E-

ERTEKiN: Soylu erkek.

ERTUĞRUL: Doğru, dürüst, yiğit. Ertuğrul Gazi: Osmanlı Hanedanı’nın kurucusudur.

EDiZ:(1. Yüksek yer. 2. Ulu, büyük, yüce, değerli

-G-

GiRAY: Kuvvetli, güçlü. Kırım hanları tarafından kullanılan unvan.

GÖKALP: Göklerin yiğidi bahadır.

GÖKSEL: Semavi,gökteki ahenk.

GÖKBÖRÜ: Mavi veya bozkurt.

GÖKTÜRK: Orta Asya’da yaşamış eski bir Türk ulusu ve bu ulustan olan kişi.

I-i

iLGAZ: 1. Atın dört-nalla koşması, çok hızlı koşması. 2. Akın, hücum etmek. 3. Batı Karadeniz’deki dağ kütlesi. 4. Çankırı’nın ilçesi.

iLBEY: Vali.

iLKER: (ilk doğan çocuk.

iSTEMÎHAN: Göktürk devletinin kurucusu Bumin kağanın kardeşi olan Türk hakanı.

-B-

KAAN: 1. Eski Türklerde ve Moğollarda imparatora verilen ad. 2. Hükümdar, hakan.

KARACA: 1. Geyikgillerden küçük, boynuzlu, güzel görünüşlü av hayvanı. 2. Üst kol. 3. Rengi karaya çalan, esmer.

KAYIHAN: Güçlü hükümdar.

KÜRŞAD: Eski Türklerde yiğit, alp.

-M-

MEHMET: muhafazid (a.s.m) isminin türkçesi-dir.
METE: Büyük Türk-Hun imparatoru.

-O-

OĞUZHAN: 1. Yiğit han, hakan. 2. Oğuz boylarının efsanevi kahramanı.

OLCAYTO: Şanslı, talihli.

S-Ş

SALTUK: Erzurum ve yöresinde Selçuklular devrinde Saltuklular beyliğini kuran Türk beyi Emir Saltuk.

SANCAR: 1. Kısa kama. 2. Saplar, yener, batırır. 3. Selçuklu sultanlarından birisinin adı.

SANER: Tanınmış, ünlü kimse.

SARUHAN: Ha-rizm’den gelip Anadolu’ya yerleşen Saruha-noğulları beyliğinin kurucusu.

SAVAŞ: iki taraf teşkilat, ülke veya ülkeler topluluğu arasında meydana gelen silahlı vuruşma, harb. Doğuş, kavga, mücadele, uğraş.

SELÇUK: 1. Güzel konuşabilen.2. XI. Anadolu, Kafkaslar ve Orta Doğu’da imparatorluk kuran Türk topluluğunun hükümdarı.

SERDAR: (Fars.) 1. Sefer zamanında padişah yerine ordunun başında sefere giden veziri azamlara verilen unvan. 2. Başkumandan.

-T-

TARHAN: 1. Eski Türk kavilerinde demirci, tacir gibi zanaatçıların şeflerine verilen unvan. 2. Moğollar zamanında devlete hizmeti dokunan komutanlara, büyük memurlara, arazi sahiplerine ve tacirlere verilen bir imtiyaz ve şeref rütbesi.

TÂRiK: Sabah yıldızı, venüs.

TARKAN: 1. Ayrıcalıklı. 2. Dağınık, perişan.

TAŞKIN: 1. Taşmış durumda olan. 2. Sel. 3. Aşırı.

TAYFUN: Büyük Okyanus ve Çin denizinde görülen bir büyük fırtına.

TEKiN: 1. Boş, ıssız. 2. Rahat, sakin, uslu. 3. Uyanık. 4. Tek. 5. Uğurlu. 6.Hakan oğlu

TEMÜR: Demir.

TEOMAN: Hun Hakanı Mete’nin babası.

TOLGA: Demir harp başlığı. Savaşçıların başlarına giydikleri demir başlık. Miğfer.

TUĞRUL: 1. Gagası ve pençeleri çok güçlü, akbabaya benzeyen mitolojik bir kuş. 2. Büyük Selçuklu devletinin kurucusu. Selçuk beyin torunu ve Mikail beyin oğlu.

TURAN: Yeryüzündeki bütün Türklerin birleşme ülküsü.

TURGUTALP: Osmanlı devletinin kuruluş yıllarında inegöl Kalesini alan kahraman yiğit.

TURHAN: 1. Soylu ve seçkin kişi. 2. Eski Türklerde uluslarında vergi ödemeyen, han huzuruna izinsiz girip çıkabilen imtiyazlı kişi.

U-Ü

URAL: Hazar denizine dökülün, ırmak ve sıradağ.

USHAN: Akıllı hükümdar.

UYGUR: 1. Uygar, medeni. 2. Orta Asya’da büyük devlet ve uygarlık kurmuş, yazılı anıtlarla sanat yapıtları bırakmış olan bir Türk ulusu.

ÜLGEN: 1. Ulu, yüksek, yüce. 2. iyilik tanrısına verilen ad.

Y-Z

YAĞIZ: l.Koyu renkli, esmer. 2. Yiğit. 3. Bakımlı hayvan.

YAVUZ: 1. Yaman, güçlü. 2. Şiddetli, sert. 3. Güzel, müstesna. 4. Kötü. 5. Padişah ismidir.

YILDIRAY: (Tür.) l.Işık saçan ay, parlak. 2. Korkutan, sindiren.

Kaynak: http://www.tarihigercekler.com

Dipçe: Sadece hoşuma giden isimleri yazdım andalarım