öz halam sandığım meğer neymiş anlatıyorum

devam ediyorum...

içimden gelen ses "inan" diyordu bana, ama dedim ya kafam güzel diye pek de anlamlandıramıyordum... sonra gözlerimi açtım bizim shot bardağı iyice kaymış, kapadım gözlerimi yine... beynimde bi ses yankılanıyor ama durmuyor sürekli aynı şeyi tekrar ediyor, ulan ne oluyor valla bu korkuyla hacca gideceğim ha diye düşünüyorum, kafamdaki ses 3. şahısa ait ve süloya diyor ki 1bana inanmayan var tavla oynarız, bana inanmayan var tavla oynarız" ... buna da gülüyorum... hala işin dalgasındayım...

olmaz olaydım...

o gece öyle geçti biraz da alkolün etkisiyle, sülo ve 3 kişi bizde kaldı diğerleri evlerine dağıldı zaten yakındı öğrenci mahallesi diye adlandıracağımız bir mahalle yakın evler zaten yatacak da pek fazla yer yok.. diğerleri gitti ben de yatmaya çekildim, gün aydınlanıyordu, uyudum ama defalarca anlamsız şekilde bagırarak uyandım.. yani pek bi huzursuz uyudum o gece... 6 sene oldu be panpalar ama hala dün gibi aklımda...

günler günleri kovaladı bizim panpalar deplasman kovaladı tribüncülük kovaladı falan derken zaten ben unuttum bu olayı ve hayal meyal beyin oyunları gibi hatırlıyordum, zaten de inanmıyorum da çok üstünde durmadan unutmuştum bu olayı, dersler aşklar entrikalar derken tamamen aklımdan çıkmıştı bu olay ta ki bütünlemelere kadar..

bizim bölüm gereği bütünlemelerimiz yazın ağustos sonunda olurdu diğer bölümlerin ise okul bittikten 15 gün sonra başlardı, ev arkadaşlarım ve tribüncü panpalarım bütünlemelere girmiş çıkmış tatile gitmişlerdi ben ise tatile gitmiş ardından bütünlemelere hazırlanmak için dönmüştüm okudugum şehire... bu arada ben marmarada bir ilde dogdum buyudum ikamet ediyorum ama iç anadoluda bir şehirde okudum ve o şehirin ilçelerinde akrabalarım ve özellikle halam yaşıyor eniştemin tayininden dolayı... bi anlamda o yüzden de seçtim o şehri okumak için

az kaldı panpalar son ve hayatımı mahveden kısma geliyorum... sizi de çok merakta bırakmak istemiyorum.. mümkün oldugunca hızlı anlatmak istiyorum..

gittim öğrenci evime, ev arkadaşlarım farklı bölümden olduğu için tek başımayım ders çalışmaktan başka çarem yok.. belalı da bi dersim vardı devletler özel hukuku diye ona çılışıyorum ama su gibi ezberlemeye çalışıyorum çünkü vizesi fena değildi ama finalinden düşük almışım ve geçmem lazım en kritik ders.. bununla beraber 3 tane daha bütünleme dersim var son senem ve eğer 4 senede hukuk fakültesini bitirirsem eğer babamın araba sözü de var onu istiyorum bi yandan da... dedim ki 1 hafta boyunca bu devletler'e çalışıcam ve konsantre oldugum sınavdan önceki gün telefonum çaldı..

@111 o an için unuttum dedim edebiyatı kıt... neyse devam ediyorum

şehir vermiim panpalar da ilçede oturan halamdı telefondaki, sene içinde bir çok kez fırsat buldugumda gidip gelirdim onlara zaten 45 km idi mesafemiz ama o rahatsız etmek istemediğinden hiç gelmemişti evimize hep davet ederdim gel hala gezeriz derdim yok be genç adamsın nasıl ayak uydurayım sana der gelmezdi..o aradı havadan sudan annemden babamdan konuştuk biraz ama sesi çok derin geliyordu ve çıkardı baklayı ağzından *** cim dedi içim çok sıkılıyor acayip bir sıkıntı var içimde evdeysen eniştene de söyledim 1-2 günlüğüne yanına gelmek istiyorum dedi kafam dağılsın istiyorum dedi.. tabi halacım gel sınav dönemi ama olsun gel sen benim halamsın dedim hatta bugün gel özledim seni hemen gel dedim... dertleşiriz biraz da -halam arkadaş gibiydi- o aralar da kız arkadaşımdan ayrılmıştım ve beni en iyi anlayan insan halamdı, kardeşim yok benim tek çocugum ve derdimi halama açardım.. çok sevinmiştim...

halam geldi..ama solgun ve üzgün görünüodu ne oldu hala dedim anlatmadı ben de pek üstelemedim... devletler sınavıma da iyi çalışmıştım bugünü halama ayırayım onu biraz gezdireyim hala-yeğen iyi vakit geçirelim diye düşündüm..ama halamda anlayamadığım bir şey vardı hakikaten benim tanıdığım halam değildi, sanki biri ruhunu hayat enerjisini çekmiş ondan almış benim kıpır kıpır halamın yerine put bırakmıştı..

hala dedim gel -şehir de vereyim amk anlayan anlar-
kule site diye bir yer var gezelim sinemaya falan gideriz yemek yeriz dedim hem bayadır hazır yemek yemekten sıkıldım güzel bi usta var orada da ev yemeği yeriz dedim ama ikna edemedim yok be *** cim dedi ben sana yaparım akşama ev yemeği boşver hem gel parkta gezsek bana yeter dedi.. parka çıktık çekirdek aldık baya da aldık dudaklarım şişti biraz lafladık eve geldik.. halam yemek yapayım mı dedi yok dedim hala aç değilim biraz da sınav stresi var bir şey yiyemiyorum ama uykum da yok televizyonda da birşey yok dedim.. saat de erkendi 22.00 civarı falandı

halam dedi ki yeğen naptın dersleri, iyi be hala dedim bi sorunlu sınavım var ama ona da çok iyi çalıştım ve artık çalıştıkça kafam karışıyor dedim.. tamam dedi bu gece erken uyu ama gel seninle eski günlerdeki gibikafanı dağıtalım ve 7 oyun üzerinden tavla oynayalım dedi.. bana tavlayı ögreten halamdı ve hiç yenemezdim panpalar onu... herkesi yenerdim onu yenemezdim

@142 çarşı yazdım zütünle mi okuon?

biz başladık tavlaya ama halam yine her zamanki gibi şanslı düşeşler şeş-beşler..of be hala dedim valla oynamayacagım artık seninle.. durum 4-3 olmuştu öndeydi ama 4 sayıyı da 2 marsla yapmıştı... içeriden şarjdaki telefonum çaldı ne umutlandım var ya panpalar ayrıldıgım kız arkadaşım arıyor diye koşa koşa gittim hemen telefonu açmaya

telefon çalarken dedim hala müsadenle ama pullarla oynama ha dedim gülerek, o da yok be oglum zaten yeniyorum seni her zaman ne oynayacağım ben de bi su içeyim lavaboya gideyim diye kalktı ben de içeriye telefonumu açmaya gittim baktım babam arıyor yazıyoru açtım telefonu

naber baba dedim yavşak bir sesle ama babamın sesi hiç tanıdığım bir ses değildi ve acayip donuk bir sesti.. oğlum dedi...
efendim baba dedim valla param da bitti zaten bu ara göndersen ne hoş olur eheheh diye espri yaptım...
yine oğlum dedi.. halan dedi...
beyşehirdeki halan dedi..

haa dedim baba *** halam mı valla oturduk tavlada ifadesini alıyordum dedim yine yavşak bir sesle...
oğlum dedi *** halan konya yolunda kaza geçirmiş eniştenle beraber...
tıp fakültesinde..
yoldayız biz sen de gel dedi...
hayır dedim baba halam burada bizim evde...
kesildi telefon

tekrar aradı babam... oğlum dedi... tıp fakültesine git biz de geliyoruz... halan yogun bakımdaydı sana haber veremedik ama halanı kaybettik dedi...
inanamıyordum... allahtan ümit kesilmez diye haber vermedik ama halanı kaybettik oğlum dedi... hemen içeri koştum hala diye defalarca haykırdım...
ama ne halam vardı ne de ondan eser...

3 sene pgibolojik tedavi gördüm...
şu an atlattım herşeyi.. dinleyen panpalara teşekkür ederim bu saate kadar

olm ne çok flash tv izleyeni varmış lan...
ama ben ordan izlemedim valla.. yaşı bana yakın olanlar bilir efsaneler.com adlı bi site vardı oradan arakladım:)

seri eksileyin muallakyi bu kadar vaktimizi çaldı