öylesine bittim ki bende bilmiyorum

O kadar boş hissediyorum ki artık. Hiçbir his uyanık değil artık bende. Bildiğin hayvan gibi yaşıyorum. Yaşım 17. Millet gezer tozar bu yaşta. Benim yaptığım internet yemek tuvalet uyumak.. Hayallerimin gerçekleşmeyeceğini bildikçe her şeyden soğuyorum. Konservatuar okuyacaktım güya. Kimse anlamıyorki beni. Kimse desteklemiyor. inanmıyor. Biriside çıkıp ooo bunu çok iyi düşünmüşsün demiyor. Yaptığım bir şey takdir edilmiyor. Dostum yok sevgilim yok. Mlletin sıkıntı taşıyım. Arkadaşlarımı sadece eğlendirmek sıkıntılarını gidermek veya onlara gezecek bir arkadaşları olması için varım ben sadece. Ailem desen maddi her şeyini karşılıyorlar. Allah razı olsun. Ama bi o kadarda sövmedikleri kalıyor. Herşeyi yüzüme vuruyorlar. Aciz bi insanım öyle. Onlar benim oyuncu olmama karşı. Zaten destekleseler şaşardım. Bi tek ailem desteklese dünyalar benim olurdu. Maalesef oda yok. Sank bu dünyada yokum. Kimse için değerim yok gibi. Sanki ben hiç üzülmem kırılmam darılmam ağlamam gibi düşünüyor herkes benim için. Ne yapacağımı bilmiyorum. Birinin gelip kurtarmasını bekliyorum heralde. Bu da belki sonsuza kadar olmayacak.

upppppppppppppppppppppppppppppppp

17ler felan boyle bekleyip buyuyeceksin iste bin

ergenlikten geçiyon

bu devirde sanatçı olmak meslek değil ama imam olmak meslek. alış buna.

bende müzisyenim aslında ama makine mühendisi diplomam var *

@6 dediğim gibi hayat böyle maalesef burası amerika değil ki kafamıza buyruk yaşayalım aileni gibtir etsen toplum tepki gösterecek. mesela aileni ikna edip ist. gelsen burada yatacak yer bulmakta zorlanacaksın çünkü kimse sana ev vermez eve erkek getirirsin diye veya kirayı ödemezsin diye onu da geçtim bir gün gerçekten tanınan tiyatrocu olsan bile fotolarınla her türlü fantazileri kurarlar sen öldüğünde cahiller su testisi su yolunda kırılır dicekler hiç kimse de tiyatroda bir sürü emeği var demicek yani ailen senin iyiliğini istiyor bu ülkede sanatçıya önem verilmiyor :( *

@5 kaç kere konuştum. Düzgün de konuştum atarlıda. Niye istemiyorlar. Parasız kalmamdan korkuyorlar. Devlet kapısı olayları. Hemde meslek olarak görmüyorlar. Konservatuarı üni olarak görmüyorlar.

@1 ailenle konuşmayı dene ama yapcam etcem tarzında değil. oyuncu olmak istiyorum tarzında. izin vermezlerse nedenini sor. buradaki herkes hayattan ümidini kesmiş durumda herkes isyanlarda hayatla savaşın amk isyan ederseniz kimse sizi giblemez hayat böyle kabullenmek lazım bazı şeyleri.

sana tavsiyem ki tavsiye vermeyi hiç sevmem spora başla koş , yüz , vicut geliştirmeye git ne bilim taks yap tenis oyna futbol en azından bir şeylere başla + arkadaş edin birde kız olduğun yalanından vazgeç panpa burdaki binler giber söyliyim .

@2 nasıl olacak bilmiyorum. yaşadığım yerde kurs yok. konservatuar istanbulda. ailemin onayını almadan nasıl girerim. kız başıma naparım. hiç bilmiyorum. iyice umutsuz oldum

boş ver aileyi sevgiliyi. bir yerden sonra onlarda yanında olmayacak. sen şu an elindeki kaynakları kullanıp hayallerinin peşinden git..

uppppppppppppppppppppppppppp