öykü tarzında bişey karaladım onu paylaşcam

biraz uzun lan..

hem de yarım amk..

ama neyse..

paylaşıcam amk..

bi askerin kafayı doğuda kafayı kırmasını konu alıyor..

aslında bu ana hikayenin alt hikayesi.. neyse.. başlıyorum..

--spoiler--
okuyan şuku eksi entry bi işaret versin lan.. devam ediyim hemen..
--spoiler--

--spoiler--
bitti lan 28 entryde bitirdim mk.. rahat rahat okuyun kısa zaten mk..
--spoiler--

iyi gibiyse okuyacağım sonra. takibe aldım.

ben ceyhun bu arada yanlis olmasin

yaz bakalım

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

15 dakika daha araziyi taradıktan sonra telsizi açıp bizimle birlikte araziye pusu atan time dönüyorum ..

Saate bakıyorum.. Havanın kararmasına yaklaşık 1 saat var.. Telsizi elime alıyorum.. Taştepe 5 konuşuyor.. Taştepe 5 konuşuyor.. Burada bir hareketlilik yok diyorum.. Diğer Taştepe 1-2-3-4 ve 6 da durum bildiriyor.

Bu konuşmadan birkaç dakika sonra üstteğmen Taştepe 1 konuşuyor diye telsizden sesleniyor.. Hadi diyor toplanın karakola dönüyoruz bu kadar yeter..

Hakana dönüyorum telsizi duymamış hala araziye bakıyor.. Hadi lan diyorum Hakana. Komutanı duymadın mı.. Hava kararmadan karakolda olmamız lazım.. Daha onca yol yürüyeceğiz.. Telsizi de kapatma bi daha..

Bir saatlik yürüyüşün ardından karakola varıyoruz.. Silahlığa silahları bırakıp iştima yapıyoruz.. Sonra yemekhaneye gidip akşam yemeği yiyoruz.. Fakat itiraf etmeliyim ki araziye mevzilendiğimizde aç kalmayalım diye tümenden yanımızda getirdiğimiz konserveler bu yemekleri 3e 4e katlar.. hem de soğuk halliyle..

Yemekten sonra yemekhanede Hakanla beraber televizyona bakmaya devam ediyoruz..

--spoiler--

--spoiler--

buraya kadar yazdım beyler.. bitti hikaye burada

Karakoldakiler yani bizim 12 kişilik takımdan olmayan karakolun asıl sakini askerler kıdem gereği biz ne izlersek onu izlemeye mecburlar.. Kumanda Hakanın elinde.. Haber saati olmasına rağmen bütün karakol açtığı müzik kanalını izliyor istemsizce..

Hakan bana dönüyor.. Belki diyor '' bizim şarkımız çıkar..'
Oğlum haberleri açsana millete ne sizin şarkınızdan diyorum.. Arkamı dönüyorum.. ip gibi sıra sıra dizilmiş birkaç sap bön bön bize bakıyor.. Geri önüme dönüyorum..
Lan ne haberi .. Her yer cinayet tecavüz hergün aynısı farklı kişiler işte diyor..
Haklısın dıbına koyim diyorum..Kim karısını vurdu kim çocuğunu sattı kim kimi soydu..
Anlamadımdiyor..
Yok yok öyle içimden konuşuyorum'' diyorum..

Sonra bir asker yanımıza geliyor selam duruyor.. ve üsteğmenin bizi çağırdığını söylüyor.. Daha doğrusu yanına gelmemizi emrettiği söylüyor..

Biz de kalkıp üsteğmenin odasının kapısını çalıp içeri giriyo ve selam duruyoruz.. Emredin komutanım deyip dikilmeye devam ediyoruz.. Sonra oturun emriyle oturup üsteğmeni dinlemeye başlıyoruz..

Önündeki haritaya bakan üsteğmenimiz ise biraz düşünceli gözüküyor.. Sonra Hakana dönüyor..

Hakan diyor.. O sana araziye çıktığımızda yanındaki kısa dönem askerle söylediğim şeyi hallettiniz mi diyor..

Hakan saniyeler içinde düşünüpEmrettiğiniz gibi komutanım.. Haritadan ölçüm alıp arazideki kaçış yollarına topçu ateşi için gerekli işaretleri koyduk.. Haritada koordinatlar da su gibi ezberimizde..

Üsteğmen eline kalem alıp Hakana uzatıyor ve işaretlediği yerleri göstermesini istiyor..

Hakan kalemin arkasıyla haritayı kirletmeden.. Komutanım Şurayı.. Şurayı ve şurayı işaretledik..

Mevzinin ortasına geldiğimde başımı kaldırıp ateş etmeye başlıyorum.. Ateşin geldiği yöne doğru..

Ağır hafif tonlarca silahın farklı tondan sesi hepbir ağız arazide gecenin karanlığında yankılanıyor.. Bir tüfek bir köşede susuyor öbür köşede başka bir tüfek patlamaya başlıyor.. Dört bir yandan sesler dört bir yandan izli mermiler üstümüze ve üstlerine yağıyor... Karakolun içinden bir roket atılıyor doçkanın ateşinin geldiği yöne.. Doçka ateşi kesiliyor..

Yan mevziye biraz daha süründükten sonra ulaşıyorum.. Bir asker yaralanmış yatıyor..

Ağır makineli ateşi kesilince karakoldan bizimkiler koşar adım dışarı çıkmaya ve mevzileri doldurmaya başlıyorlar.. ilerde hakanı görüyorum.. Elinde g3ü bir yandan ateş ediyor bir yandan da koşuyor.. Mevzilerden birine atıyor kendini..

Üsteğmen yayıldığı koltuktan gayet duygusuz bir şekilde Afferin oğlum diyor.. Kafasını bir haritaya bir Hakana zütürüyor..

Sonra üstteğmen Tuncay'a dönüyor.. Cephanelik sayımını yaptınız mı oğlum diyor..

Tuncay yaptık komutanım diyor..

Peki neyimiz varmış diyor..

Komutanım 3 tane mg3ümüz 1 tane biximiz var..28 tane g3 tüfeğimiz 5 tane mp5imiz 2 tane kanasımız var..
ha bir de rpgmiz var ama 2 tane füzesi var.. bir de 12 adet taaruz tipi el bombası komutanım diyor..

Mermi durumu nedir'' diye soruyor üsteğmen..

Komutanım 7 kutu mg3 ve bixi için kullanacağımız 7.62lerden var .. kutularda 2 şerit var 200 mermiden 1.400 mermi yapar.. yaklaşık 2500 tane de tekli 7.62 mermimiz var.. çoğu şarjörlenmiş halde komutanım..

baskın!!! diye alabildiğine bağırıyorum..

Kanasın sesini duyan bizimkiler bizim odadan ateş etmeye başlıyorlar.. Sonra bir füze nöbetçi kulubelerinden birini vuruyor.. Etraf birden aydınlanıyor.. Sonra yaylım ateşi başlıyor.. Karakoldaki atış sesleri artamadan ağır doçka ateşiyle kesiliyor..

Siperden başımı bile kaldıramıyorum.. ilk ateş edilen yer benim mevzim olduğundan göz önündeyim.. El bombası ya da bir roket atılmadan mevziyi terk etmeye yan mevziye doğru hareket etmeye başlıyorum.. Karakoldaki sesler doçka şarjör değiştirirken tekrar başlıyor..

Üsteğmen iyi diyor.. Peki aydınlatma fişeği ?

Komutanım en sonuncusunu bir hafta önce açılan taciz ateşinde kullanmışlar.. Maalesef diyor..
Üsse bildirmişler ama bize buraya gelirken bilgimiz yoktu komutanım diyor..

iyi diyor.. Yanımızdakileri kullanırız.. Yeter değil mi deyip bana dönüyor..

Yeter komutanım diyorum.. Sadece bende 2 tane aydınlatma fişeği ben de var..

Sen diyor bana dönük.. Selçuk.. Kendine iyi bir yer bulabildin mi ?

Buldum komutanım diyorum.. Karakolun çatısı atışa çok uygun.. Görüş alanı da fena sayılmaz..

iyi diyor ve tekrar Tuncaya dönüyor..

Bizimkilere söyle nöbetçileri kontrol etsinler bu gece de diyor.. Dün gece aşağıdaki mg3 mevzisinde biri uyumuş gene diyor..

Tuncay biz emrettiğiniz gibi 2şer saat arayla uyuyoruz daima 2 kişi ayakta komutanım diyor..

Bu şerefsizler bugün yarın saldıracak diyor.. istihbarat var.. Herşey size bağlı diyor..

Sonra susuyor.. Önündeki haritaya gözü kayıyor.. Bize dönüyor.. Gidebilirsiniz sakince..

--spoiler--
3. kısım
--spoiler--

Kaçakçılığı önleme amaçlı öyle sadece gözüksün diye yapılan bu korunmasız duvarları kağıt gibi ince karakoldaki 8. gecemiz.. Çok çatışmaya girmiş olsam da geceleri bu karakolda sebepsiz içimi bir korku kaplıyor.. Tam uykuya dalacakken sanki biri pencereden bir kaleşlikof dayayacak ve içeriyi yaylım ateşine tutacakmış gibi geliyor..

Yastığımın altında küçük bir tekli gece görüş dürbünüm bile var.. checkmaster kasaturamın yanında.. Bazen çıkarıp yattığım yataktan doğrulup penceremin görüş alanını kontrol ediyorum.. Rüyalarımda kendimi uyurken bir kanasın dürbününden izliyorum çünkü..

Bazen uyuyup uyumadığımı bile anlayamıyorum..

Saat gecenin 3.ü.. Hakan nöbeti devretmek üzere odaya giriyor..

Kalk lan diyor kasaturayla üstteki ranzama uzanıp omzumdan dürtüyor.. Nöbet sırası sende..

Uyumadım galiba zaten diyorum..

iyi diyor.. Bizim mg3çü ile beraber uyursunuz...

Yine mi uyuyodu lan diyorum...

Yok lan diyor.. Uyumasın diye başında durdum diyor.. Ama baya uykusu gelmişti diyor..

Beyler diyor alt ranzada yatan asker.. Konuşcaksanız dışarı gidin uyumaya çalışıyoruz burda..

Neyse diyorum bizim Hakana.. kalkıp dolaba gidiyor çıkardığı parkasını astığı yerden alıp giyiyorum.. afferin lan ısıtmışsın ne güzel parkayı diyorum.. Ben bizim Manisalının yanına bi gideyim o zaman..

Sen de yatağı ısıtmışın ne güzel diyor.. Bi güzel sokuluyor yatağa.. Selamımı söyle ona

. Alttaki asker mırlanmaya devam ediyor..

Ranzanın dibinde duran g3ümü alıp kapıdan dışarı çıkıyorum..

Karakolun kapısını açıp ön taraftaki mg3 mevzisine doğru hareket ediyorum.. Etrafta çıt sesi bile yok.. Postallarımın altındaki mıcırın çıkardığı sesten başka hiçbir ses yok..

Ay yok.. Gece kapkaranlık..

Mevziye varıyorum.. Bizim Manisalı Hakanın gitmesini fırsat bulup silahın üstünde uyuya kalmış.. Kalk lan kalk diyorum..

irkilip kalkıyor ve bana dönüyor gözleri yarım açık.. Uyumuyordum ben dalmışım komut..

Sözü bitmeden sol taraftaki mevzinin kum çuvallarının üstüne yığılıveriyor.. Sol yanağından giren mermi delğinden oluk oluk kan fışkırıyor..

Başka sohbetin yok mu lan senin diyorum.. dıbına koyduğumunun pınarı.. Ne zaman Hakanla beraber bi yere mevzilensek pusu atsak mayın devriyesi yapsak bu kızın mevzusu geçiyor.. 2 aydır aynı muhabbet yolda görsem kızı tanıycam lan artık anlattıklarınla..

Dürbünden gözünü alıyor bana bakıyor.. Ben de kanastan gözleri çekiyorum gözgöze geliyoruz.. Napiyim oğlum seviyorum diyor..

Eee anlattın işte kız seni terketmiş.. Ne diye seviyosun oğlum hala unut artık diyorum..

Unutulmuyo işte öyle ha deyince diyor..

Konuyu dağıtmak için şurda bi hareket mi var lan diyorum.. Hemen kafasını eğip dürbünüyle benim baktığım yöne bakıyor.. 2-3 dakka bakıyor.. Yok oğlum orda bişey diyor..

ve hoop bir bakıyorsunuz kendinizi bir dağın başında elinizde bir Kanas, tepelik bir yere pusu atmış saatlerdir silahın dürbününden araziyi tarıyorken buluyorsunuz..

Yanımda dürbünle araziyi benle birlikte tarayan Hakan'a bu soruyu sormam gerek.. Hiç kımıldamadan ve pozisyonumu bozmadan fısıldıyorum.. Bu kamuflajın içinde bu dağın başında ne arıyorum diye soruyon mu lan kendine ?

Yoo diyor ve susuyor.. Dürbününü sağa doğru hafifçe çevirirken devam ediyor.. Ne aradığımız belli zaten diyor..

Onu demiyorum lan diyorum..

Ben onu diyorum işte diyor Elinde silah olan kahverengi kıyafetli birilerini arıyoruz.. Tıpkı önceden yaptığımız gibi..

Susuyorum.. Biraz daha etrafı kolaçan ediyorum ama saatlerdir olduğu gibi kıl bile kımıldamıyor gibtiğiminin arazisinde..

Özledim lan diyor Hakan.. Etraftaki sakinlik onun da canını sıkmış olacak ki benim gibi içinden düşünmeyi bırakıp birşeyler söylüyor.. ''Çok özledim sevgilimi..'

Evden çıkarken lanet olası kemeri takmamamın cezasını daha 2 dakika önce yukarı çektiğim pantolonumu kıçımdan tam düşmek üzereyken toplayarak ödüyorum şuan. Birkaç adım daha ilerledikten sonra tekrar pantolonumu çekiştirirken aklıma pantolonuma neden kemer takmadığım geliyor ve aklıma gelen bu sebepten dolayı 30-40 metre arkamda kalan parkettiğim arabama geri dönmeye karar veriyorum.. Nasıl unuttum ya.. Ben belimde her zaman silahla dolaştırım..Bu yüzden pantolonlarım normal bedenimden bir beden büyük ve kıçımdan silah olmayınca düşüyor. Yanımda her zaman silah taşıma alışkanlığım elbette çok eskilere dayanıyor. Belki de bir obsesyon bu.. Evet evet biraz daha düşününce karar veriyorum.. kesinlikle bir obsesyon. Belki de eve döndükten sonra bilgisayarı açıp internete girip şu obsesyon hakkında biraz daha araştırma yapmalıyım. Birkaç kişilik testi çözmeliyim.. Ya da birkaç hastalığı araştırmalı belirtilerini okuyup kendime bir yafta daha yapıştırmalıyım.. Biraz uğraşırsam illa ki bana uyan yepyeni bir pgibolojik hastalık bulabilirim..

Obsesyon
Şizoid kişilik bozukluğu
Şizofreni başlangıcı
Mani depresyon

Hepsi kulağa hoş geliyor.

Evet ben bir şizofrenim.. Hayalimde kurduğum bir ordum var ve boş zamanlarımda onlara generallik yapıyorum.. Ayrıca manik depresifim.. En hareketli cıvıl cıvıl klibi bol bol dolgun züt ve meme içeren herhangi bir şarkıdan sonra sözlerinin içeriği Nerden geldim dünyaya, Böyle hayatın anasını gibeyim, Herşey yalan bir ben gerçek gibi cümlere benzeyen en depresif şarkıları açıyorum.. Evet evet. Son ses dinliyorum.. bin kasa bir bmwnin içinde gözümde beş lira gözlükle ya da evimde.. Hiç farketmez her ikisinde de yanımda kimse yok nasıl olsa..

Dünyadan izole bir biçimde mi yaşıyorsunuz ?
içinizde sürekli bastırdığınız şiddet varmı ? Daha doğrusu bu şiddeti dışarı vurma ihtiyacı gibi bir his varmı ?
Kendinizi tırnaklarınızı kemirirken buluyor musunuz ?
internetten silah fiyatlarına bakıyor musunuz ?
Geceleri gördüğünüz kabuslar geçmişinizdeki travmalara mı dayanıyor ?