ösym hakkında yazı yazıyorum

yaşı 22 olup hala sınava hazırlanan hayatı gibilmiş tanıdıklarım var. ben 16 yasındayken gelecek icin plan yapamadım hic. zaten bi kere 18 yasında olucaz ve bu genc yasımıda o lanet sınava adamak istemedim. sınavlarda yuvarlak karalayarak kendimize gelecek şekillendirmeye çalışıyoruz ve derslere kendimizi tutsak ediyoruz oysaki hayatın bize güzellikler getirmesi lazım bu yaslarımızda. sacma sapan sorularla hayatımızda ne olacagımıza hükmeden lanet bi adalet var ve bizde bu taktan adaletin peşinde koyunmuşcasına sürükleniyoruz. dershanelere binlerce tl para yatırılıyo her yıl. bu paralar hep boşa gidiyo çoğu kişi için. aileniz sizi dershaneye gönderince size karşı bir beklenti içine giriyo ve siz otomatikmen sorumluluk alıyosunuz. şu taktan sınav yüzünden kaç genç intihar etti bunun hesabını kim verecek şimdi ? ösym baskanı mı ? hic sanmıyorum. gazete haberlerinde bir gencin sınav yüzünden intihar ettiğini görse sadece 1 saat sonra yine gider yemeğini yer ve hiç düşünmez o insanı. çünkü o insan degil koyundur aslında ona göre. eğitim sistemini düzenleyenler siz varya o liselilere dagıtacagınız tabletleri alın zütünüze sokun. binler.

@3 ve @7ye de bakın

edit: Dünyada en genç nüfusa sahip ülkelerden biriyiz...
Anayasamızda gençlerle ilgili sadece bir madde yer alıyor!
Çocuk ve genç hükümlü sayısı 22 bin...
Ümidini yitirdiğini söyleyen 300 bin genç bulunuyor...
Gençlerin yüzde 35'inin beklentisi, sevgi ve saygı... (bu kısım alıntıdır)

neyse ben @19dan devam edeyim panpa. of2'ye düştüğümü aileme de söyleyemedim, çünkü utandım. yerin dibine girdim beyler.

tamam

sonradan pişman oldum, of1'deki hocalar bulunduğum şehrin en iyi hocalarıydı. sınav dersanesine gidiyordum öyle taktan bir dersane de değil.

ordaki 3 öğrenci, bana öyle küçük düşürücü gözlerle baktılar ki sene boyunca. hele o rehberlik ekibinin yaptığı şerefsizliği de unutmayacağım. rehberlikçi bayan bi hocaydı, dersanedeki bayan hocalarla tenefüste gırgır şamata yaparlardı of1 ile beraber odalarında.
ben gidince yanlarına of1dekiler somurtur, küçük düşürücü bakışlar atmaya başlarlardı. gel zaman git zaman öfkem ve kinim öyle büyüdü ki, bi asıldım beyler derslere. dersanede ilk ona girmeye başladım paso. aldığım puanlarla of1'in yarısını gibiyordum geçen yılın aralık, bu yılın tüm ayları. paso 390, paso 400 alıyordum. o beni küçük görenleri gördüğüm yerde öyle eziyor, öyle bir bakış atıyordum ki beyler "sen kimsin be huur çocuğu, seni böyle yerin dibine sokarım işte, bir daha bana büyüklük taslamaya kalkışma" diyordum adeta bakışlarımla. yanımdan geçerlerken boyunlarını eğiyorlardı. ben boynum dimdik ve kibirli bakışlarla geçiyordum yanlarından.
ama o 3 kişi, dersane sıralamasında hep üçe giren o 3 kişi sürekli beni küçük gördü.
sanki dersleri çok iyi bilmek, hani öyle inanılmaz da değil, türkiye'de on bine girdiler ama yalnızca benden bi 20 net fazla yaparak girdiler o sıralamaya. çünkü 75 bine kadar olan kısım o kadar sıkışık ki, 0000,1 puanın 1000 kişi attırdığı kritik noktalar var.

rehberlik ekibi herşeye rağmen benim yükselişimi görmedi. görmek istemedi. beni of1e almamak için inat etti. bir kişi niçin dersanesinin kötülüğünü ister ki. ama onlar sırf beni bitirmek için yaptılar bunu.

ama ben deneme sınavlarından elde ettiğim puanlarla yapıştırdım cevabı yüzlerine. yanımdan geçerlerken yüzüme bakamaz oldular bir dönem utançtan.

@28 aynen, sanki bir tak oldular 10 bine girince. kendini özel sanıyor huur çocuğu, seçilmiş sanıyor on bine girince. halbuki o da senin benim gibi bir insan. benim o sınavda senden yüksek almam, kesinlikle beni senden zeki ya da akıllı yapmaz. sen benden kat kat zeki ve akıllı olabilirsin, kat kat önemli bir insan olabilirsin. ancak bu huur çocukları kendini bu şekilde önemli olduklarını sanıyorlar.

ygs'den aldığım sonuç hem ailemi hem beni çok büyük hayal kırıklığına uğrattı zaten ve 1 ay kadar bir süre çalışamadım.

ama lys'den umutluyum gene 60 binlerde gelecektir inşallah sıralamam

2012 senesinde ilk 10 bine giren bütün kendini büyük gören huur çocukları, benim ayak işlerimi yapacaklar ancak. inşallah.

iyidir iyi yeni yeni anarşistler yolda. bunlar hep sistemin huur çocukluğu işte. kurtuluş başkaldırışta.

nereye girmek istiyosun kardesm ben ilk bindeyim tıptayım smdi ayrıca öğretmenliği gibtir et para kazanmıyolar cok öğretmen lisesi cıkıslıyım

@34 ben mekatronik mühendisliğine gireceğim. yıldız teknik istiyordum başlangıçta, tabi orası ilk 20 bini alıyor. ben de yine türkiye'nin yıldız teknik'ten sonra sayabileceğin 2- 3 üniversitesinden birine gideceğim inşallah.

nereler var hacı mekatronik baska kimisi diyo ne makina elektronik o yüzden biraz yarak kürek bölüm falan iyice baktın mı

@36 anarşizme hizmet etmiyorum. yalnızca kapitalizmin en büyük düşmanlarından birisi olacağım diyelim şuna. aslına bakarsan anarşistlik de doğru kabul edilebilir. sonuçta sisteme bir başkaldırı benim yaptığım. bugün dünya'daki en genel ve en geçerli sistem kapitalizm olduğuna, ve benim savaşım da kapitalizm ile olduğuna göre evet ben bir anarşistim galiba.
ama farklı tür bir anarşist.
eğer örnek vermemi istersen tyler durden gibi diyebilirim.

sistem ne olursa olsun hakkınız her zaman yenecek.

@19 anlat yarın okuruz amk

@18 panpa bizim de biraz şöyle bir durumumuz var. maddi durum yönünden ailem iyi, babam subay annem hemşire. okul dönemi cidden çalışırım. okul- dersane- ev. arada da doğum günü partileri işte bikaç arkadaşın. ama yazın türkiye'de gitmediğimiz tatil mekanı yoktur. marmaris, didim. mesela bu yaz temmuz'un sonuna doğru ya da ağustosun ortalarına doğru didim altınkum'a gidiyoruz 1 ay tatile. çok şükür o çalışma döneminin sıkıntısını güzel bir tatil yaşayarak atlatıyoruz.

@4 maalesef çoğu gençle sende aynı kaderi paylaşmışsın