önemli olanda farklı olmak değil mi

siz hiç lisede ailenizden veli toplantısı sakladığınız oldumu saklamışsınızdır elbet ya da devamsızlığınızı, ben hiç saklamadım her toplatıyı söylerdim bana okuldan kaçıp saçma yerlere gitmek çok taktan gelirdi ben sadece anne gitmeyeceğim deyip uyurdum saatlerde düşünürdüm boş boş. Hani toplantıda sınıfı üçe ayırırdı hocalar çok çalışkan, gayret etse yapabilir, şımarık diye. ben onlarda farklıydım yine öğretmenlerinde dedeği gibi çok sessiz dim sadece

lisedeyken en arka sırada oturan bendim nasıl oldu bilmiyorum ama bir arkadaş grubum oldu. dediğim gibi rol yapardım hep gülerdim hep ama yüzündeki ifadeden ne olduğu anlaşılırdı bazı insanların ben sadece onların şaklabanıydım belkide saçma sapan şeyler yapan işleri düşdüğünde aranan çocuktum hep

hep sessizim artık, çaresizim. yapacak tek şeyim var artık hayata karşı beklemek, beklemek ama sessizce beklemek...
http://www.youtube.com/watch?v=OoxEVXo-c0E

http://www.youtube.com/watch?v=X0jDdO83W_I

sürekli sürekli bunlar aynı şeyler düşünmeninde yararları var rol yapmanında yararları var

insanların içini tanıyosun hani derlerya ben senin çigerini bilirim o misal işte ne cevap verecegini az çok kestiriyosun cevabını bildigin şeyleri neden sorarki insan kız erkek fark etmez yani yok senin benim gibi adamlar yalnız olmaya mahkum bence bizimde görevimiz bu karamsarlaşıyorum ama gitticek en çok zoruma giden diğer insanlar geceleri uyuken uyuyamamak süreki düşünmek sigaraya anlatmak sürekli her gece rutin olarak otururum camın kenarına o sessizligin sesini dinlerim ayın ışıgı vurur ufakdan bu sebepden odama panjur yaptırdım ışık girmiyor artık kap karanlık bi oda oturuyosun ellerini bile görmüyosun saatlerce kendinle konuşuyosun biz delimiz acaba diyorum ben varmı benim gibileri diye düşünüyorum

sorun bizdemi yoksa diğerlerindemi insalardamı ?

Yalnızlık kimsesiz kalmak değil kimsenin sana ihtiyacı olmamasıdır rahatsız edilmiyorsan yalnızsın demektir ve en iyi geceleri olur bu saatlerce

takip ediyorum panpa. buda arkada fon müziği olsun:

http://www.youtube.com/watch?v=DBNwTbPA-iA

18 yaşındayım kendime söylediklerimi birebir okudum, garip bi hisse kapıldım şuan tanımlayamiyorum

@52 değil mi panpa? bende aynı hisse kapıldım.

küçükken sizi güldürmek için yapılan şeyler şimdi sizin için bir anı olmuş hayatınızda, aklıma gelir benim bazen küçük bir gülümseme olur suratımda sonra hüzünlenirim ama. babanızın aldığı ilk bigiblet ya da annenizle markete girdiğinizde sen birşey istiyormusun demesi şimdi aklıma geldi de cipslerin içindeki pokemon tasosunu bulmak için annemin eliyle cipsi kurcalaması buda hayata karşı bir küfür değilmidir sizce

annem arar bazen 'oğlum nasılsın birşeye ihtiyacın var mı?' diye sorar sonra hadi babanda istiyor der yine uzar sohbet dakikalarca her sorduklarında iyiyim derim bende saol birşeye ihtiyacım yok. kötüyüm desem ne oldu? diye sorarlar sırf uzamasın diye iyiyim derim alışkanlık değildir yoksa

akşamları en rahat olduğum zamandır sokakta çünkü sessizdir oda benim gibi arasıra sessizliği bozan biri çıksada aldırış etmez benim gibi

o kadar bıktırmış ki hayat beni konuşmak bile yorucu oluyor artık ayakta durmak bile. her zamanki gibi uzanıyorum yine yatağımın üstüne gözlerimi kapıyorum. uyuyor gibi görünsemde düşünüyorum yine

bu hayatta kendime ait 2 şeyim var artık biri sessizliğim diğeri ise bitmek bilmeyen hayyallerim

dışarı çıkıyorsun öyle boş gözlerle insanları izliyorsun yine sırtını dayamışsın soğuk duvara, elinde parmaksız siyah eldivenlerin üstünde bir palto elinde ise yanında kalmış son sigara

kendimi kanıtlamak diye birşey yok artık hayatımda, çok düşünmek işe yarıyor bazen hayatında çok az şey kalıyor sizin için önemli olan peki ya önemsemeyip bir kenara attıklarınız işte onlar çıkınca sıkıcı oluyor hayat çaresiz kalıyorsunuz

kendine yeni şeyler bulmak istiyorsun nafile neresinden dönersem kardır diyorsun ama çok geç artık yine otur düşün hadi sessizce ve çaresizce

artin hadi ufaktan gibtir git güzel kardeşim kırmayalım birbirimizi okunması gibi bir derdim yok zaten hadi gibtir ufaktan

balkona çıkıyorum gece soğuk elimde sigara ayağımda terliklerle, öyle etrafa bakıyorum düşünüyorum yine, düşünmek kadar acı veren birşey yok artık düşünme diyorum sadece kendime ediyorum bunu da biliyorum fakat elimden gelen başka birşey yok artık geçmişi hatırlıyorum gözümden 1-2 damla yaş süzülüyor ara sıra yine kendimi kandırıyorum önemli değil deyip geçiştiriyorum

her gece tavana bakıp hayal ediyorum tavan sanki bir sinema perdesi olmuş gözlerimin önünden geçip giden onca kare kalkıp oturuyorum uzun bir süre uyuyamıyorum çoğu gece sol omzunu dolduracak bir baş yok yanında olsa iyi olurdu diyorsun, ama kendimi kandırıyorum çoğu zaman kendi kendime rol yapıyorum artık

yağtığım ve başıma gelen onca şeyden sonra hayata karşı yapabileceğim en büyük binlik sessiz kalmak olmuştur bir süre sonra her şeye sessiz kalmak.

http://michaelgibkofield....pot.com/2012/12/kayg.html

durup dururken gözün lambaya takılıyor aniden sebebini bilmiyorsun. nedenide yok aslında sadece yalnızsın sende birilerini istiyorsun yanında, çaresizsin o kadar