önce ben de inanamadım ama gerçekmiş

akustik bir yağmur gibi yağar caps lock açıkken yazılanlar. biz farkında değiliz ama onlar hep var lan orda çok tuhaf dimi. şimdilik bu kadar

bizi ne birleştirir biliyor musun. tükürük.

formda değil de kızgınım neyse. nina simone giriyor içeri naptın diyor napayım diyorum bilmem diyorum, benim bebeiğim sdece bana önem verir diyor. bunu neden dedin diyorum bilmiyorum diyor ama biliyor musun yannan gibi bir klon var diyorum ve koluma bakıyorm. kolum gerçekten yarrağa benziyor ben bir yannan kolluyum ve bunu değiştirecek hiç bir şey yok üzülmeye başlıyorum ama bu sefer camdan içeri şişman zenci giriyor. hey sakin ol diyor ben tv8 den geldim diyor, bu kötü seslendirmeyle seni eğlendireceğim diyor hem zenci olup hem de ceğimle bir yüklemi bitirdiği için onun bir robot olduğunu anlıyorum. her robota yaptğım gibi alnına vurup anyasanın 94. maddesini oku bakalım diye bağırıyorum. robot anayasanın bir maddesini okuyor ama hey, bu madde bir yerlerden tanıdık geliyor. maddeyi okurken konuşmasını, ve son kural maddeden asla bahsetmeyeceksin diye bitiriyor. işte diyorum seni nerden tanıdığımı anladım madde. sen şeysin. kulüp. club da değil. bir harici bellek kadar boşsun. bodrum, badruk, marduk, pascal ya davezir parmağı hiç değişmez bir şey. sen saçmasın. sen şarkının sonundaki hi-hat serisi kadar saçmasın. kemal sunal replikleri kdar bizden de olsan o,5 kaleme 0,7 uç sokmaya çalışan liseli bin kadar saçmasın.

yine formdasın

yalnız kalıyorum ve bi zamanlar ö harfi olduğumu hatırlıyorum. ö harfi olmak gerçekten zordu bazı dillerde telaffuz bile edilemediğim gibi bazı dillerden de sadece ben çıkıyorudm öğürmek gibi kelimelere yol açtığım gibi ambulance kelimesinde hiç okunmuyordum mesela. hayat bana garipti, oysa basit bir m harfi olarak hayatımı rahatça kazanabilirdim. ama kazanamadım loto oynamaya başladım bu sefer de sayılarla aram iyi olmaya başladı sayılar arasındaki inanılmaz dayanışmayı görünce şirinler diye bir çizgfi dizi çizmeye karar verdim ama benim kalemim yoktu onun yerine dünyanın en duygulu sololarından biri vardı kulağımda ve bu duygu selini bize bağışlayan grup çoğu insanlarca kötü insanlardı. dünyayı o çoğu insanlara göre kötü olanlar güzelleştiriyordu ve kimse bunun farkında değildi.

neden sonra uyanıyorum. neden daha önce değil ki diye yazarıma kızıyorum. bana verdiği telefonu arıyorum ve açıyor efendim diyor ben senin efendinim diyorum bu ne gerzekçe bir şakaydı diyor şaka yapan kim lan itin oğlu diyip onu telefondan içeri alıyorum kapıdan alır gibi yapıyorum bunu ama alttan almıyorum kesinlikle. otur diyorum otur karşıma onca sene yazarlığımı yaptın biraz konuşalım senle biraz da yazmadan konuş bakalım benimle diyorum tamam diyor. ama o kadar gergin ki dayanamıyor ve yazmaya başlıyor heh diyorum yola gel herkes kendi ustalaştığı şeyi yapsın ben saçmalayayım sen yaz diyorum benim yazdıklarım sayesinde saçmalıyorsun diyor. lan ağzını yüzünü giberim diyorum. ben senim de sen benimsin de bunlar böyle yürür diyorum bunlar kim diyor işler diyorum hee diyor tamam o zaman diyor. sağ elim olur musun diyorum ve onu oracıkta gibiyorum çünkü ben anlamsız bir gencim ve bazı şeylere anlam bulmak çok saçma. bunun için kurulmuş onlarca kanal var anlam bulma ve buldurma sanatı hakkına dayalı binlerce belgesel var ve ben sadece belgesel izlerim insanları bile izlemiyor o belgeselleri. kimse görmüyor, sadece bi kaç duyarlı vatandaş. adımın dıuyarlı soyadımın da vatandaş olmadığı için elidor marka şampuana teşekür ediyorm.

uyanmıyorum.

ince bir üst giy. tamam.

komutanımla konuştuğum son şey buydu ve ben uçağı düşürmek için can atıyordum ama neden yapamıyorum bilemiyorum malanmaztaranır.com

müzik yapalım diyor cihangirde otuyoruz zaten diyrum sanat yapmazsak bizi buracıkta giberler diyorum haklısın abi diyor ve birden bire yıllardır taktığı diş tellerinin içindeki sanatı farkediyor. diş tellerinin akortunu ayarlayıp bir virtiöz edasıyla çalmaya başlıyor onları olm çok iyiydi diyorum hadi bunu sokağa taşıyalım diyorum çünkü diğer insnların bunu duymaya hakkı olduğunu düşünüyorum abi bence de ya diyor hem ekmek parası da olur lan bize diyor ne dersin diyor ne diyeyim twin pedal kadar güzel diyorum ve gidiyoruz şişhane metrosundan çıkıyoruz oranın o uzay üssüne olan benzerliği yine bizi bizden alıyor ama spark yanımızda olduğu için çok da kaybedemiyoruz kendimizi uzay yolu sakıncalıdır iyi bakın kendinize beyler diyor kulaklarımızı yalıyor ve gidiyor biz de tünele doğru yürümeye başlıyoruz. arkadaşım telini açlıyor ben ne yapacağımı bilemeden bağırmaya başlıyorum evet diyorum gelin de dinleyin bu bambaşka müziği diyorum. zabıta geliyor ve şişman alman kadınlar gibi biralarını içiyorlar ve koca memeleriyle bizi zaptediyorlar. güneşin zaptı yakın diyor nazım, akın akın geliyoruz diyor nostalkik tranvaydan sarkarken.

hemhemhemhemhemhme yeaaaaaaaaaa hemhmemhemhemhme did yu ever kıraay kıraç züt veren şebelek!

her şeyi benden bekleyen bir partnere sahibim oy ver falan diyor durduk yere lan diyorum sevişirken neyin oyununun peşindesin ne tarz bi oyun oynuyorsun bana diyor ne kadar oy'la başlyan kelime kullandık dimi hayatım diyor evet bitanem diyorum ve hunharca sevişmeye devam ediyoruz, bu hayatım bitanem lafları beni benden alıyor ona koyuyor ona koyulmuş beni başkası alıyor dondurma yapıyor yalıyor da yalıyor ama magnum olmam, çok pahalı kimse almaz o zaman diyor incinmiş serçe parmağım sen sus diyorum kırık bile değilsin kocaman bir çatlaksın sen diyorum seni koca çılgın diyorum ehe ehe abi ? ehe ehe diye gülüyor. sen kimsin lan sen kimsin olm benim karşımda ahhheapeaheaoehaoep hey allahım ya.

bir şeyler ekgib diyor ne diyorum bilmiyorum diyor mesela ben diyor ben eksiğim diyor dur diyorum o zman bu hikayenin başına dönelim.

sene bindokuzyüzbissürüharf her şey için geç olmuş olabilir ama hiç bir şey daha başlamamış aslında geç de değil yani hoca zaten 10 dakikaya da laf ederse onun aklını gibeyim. yoklama da alınmamış ne derdim olsun başka amk. içeri giriyorum kimseler yok yalnızım diyorum ki lan. dur seni yaratayım ben diyorum ve boynumu kıtlatıyorum boyun kıtlamasıyla da ancak seni yaratabilirdim ancak amk. evet.

indirme tamamlanıyor parmaklarım bir pianonun üstünde gezer gibi oluyor terliklerim ıslak. demekki yakınlardaymış diyor arkamdaki dedektif kim diyorum, pipom diyor. pip dediği an pipi diyecek diye korkuyorum çnkü ben bir keltukum. pipi lafnı duyduğum an kabarır uçar giderim. keltuk olarak yaşamak zaten çok zor bu şehirde insanlar size üçüncü sınıf muamelesi çektiriyor ve bu sınıftan mezun olmanız imkansız . neden mi. çünkü burası bir penye değil ya da tişört pazarda satılmaz davulda duyulmaz ya da tırnaklarda kesilmez burası. burası enterasan kafaların yaşandıoğı o garip ülkedir vaat edilmiş bir toprak yoktur keltuklar için çünkü keltuklar vaaat edilmiş toprakların kendileridir evet biz toprağızz ve ölüyüz.

gırtlaktan gelen bir şarkı kadar acılıyım bugün. ve birazdan birinin parmaklarında dans edeceğim şekil halka biraz değerliyim. pelerinli bir kadın takıyor berni. takma kafana diyor büyüğü. enterasan bir dünyada yaşıyoruz, istemeye istemeye şey edilenlerle dolu bi dünya. ve tümm olayların nedeni bu şey edilmek.

tüm bunlar olup biterken birden bire su şişesinin içinde uyanıyorum. oh tanrım iyiki bunların hiç biri gerçek değilmiş diyorum ve tanrı bana göz kırpıyor. seni belalardan uzaklaştırmak için buradayım diyor. benim belam sensin diyince çok sinirleniyor ve gidiyor. gittiği yerin adını söylemiyor. o yüzden bir taksiye atlayıp onu takip edemem. not da almıyor ki şu karalama numarasıyla yerini bulayım. hey hey onu takip etmek imkansız. kendimi bir bara atıyorum. su şişesinden çıkıp bir bara atlayan her gencin yaptığı gibi gençliğe hitabeyi barın ortasında yüksek sesle okuyorum. bana katılan adamlar olmuyor ama katıla katıla gülenler oluyor gülmelerine katılıyorum ama onlar gibi katılamıyorum. türkçeden nefret ediyorum ama yazmak zevkli. yazmak. düşüncelerimden korkuyorum çünkü biraz belirgisisisisilzer.

keeeeey diye bağırıyor arkamdan biri. arkamı dönüyorum bir matkap suratıma fışkırtıyor duvarlardan çıkartmaya alışkın olduğu tozları. üstelik onu kullanan bir usta da yok. matkap sinirli, beni kimse kullanamaz amk diyor bunun farkında olmayan tüm insanlardan nefret ediyorum diyor ben ben kimseye kendimi kurtartırmam. kullandırtmam demek istediğini düşünüyorum ama tabiiki başka bir şey de olabilir buna kafamı yoramam çünkü önümde beni kaygılandıran bir şey var. gözümü kapatııkça orada duruyor açtıkça güçleniyor. kırmızı bir leke insanlar buna kan diyor bense rakunda diyorum. rakunda demek işi bira daha garipleştiriyor tabiiki bunun farkındayım ama ne yapalım ben bir rakunda avcısıyım ve yaşadığım yer pansililililivenya.

kıbrısta uyanıyorum. ayağımın bir parmağı saz olmuş. acılı bi türkü çağırayım diyorum. çığıyorum. çağla çığ arasındaki farkı biliyorum buna seviniyorum. türkümü sonlandırdıktan sonra odamdan çıkıyorum, adımımı dışarıya atar atmaz boşluğa düşüyorum. nerden baksam tutarsızlık diyorum nerden baksan ahmakça diyorum ve boşlukta düşmeye devam ediyorum birden çok yumuşak bir şeyin üstüne düşüyorum. burası bir anane gıdısı, huzur dolu. yumuşacık. burayı haketmiyorum diyip bu pembe topluluğu tekmeliyorum ve düşmeye devam ediyorum bu sefer çok sert bir nesneye çarpıyorum. bu nesneyi tanıyorum ama çıkartamıyorum. çok büyük amk ben de bu nesneyi çıkartabilecek bir züt yok. nesneyi merak edenler için biraz tarif edeyim. nesne çalgıl bir yay. ya da yaylı bir çalgı ne bileyim vuruyosun falan da biyandan. matkap değil ama.

matkap demişken düştüğüm yerin durumunu farkedip irkiliyorum çünkü burada garip olan bir şeyler var.

uyucam.

nandoya ksafu opır.
pafs runay kontayda.
oıhfg aoq tekbir.
zaf9u 1234.

çok duygulandım aq.

roman yazar mısın diyor abidin. abidin diyorum senin benden önce uğraman gereken yerler yok muydu. vardı amk diyor. parise falan gitcektim ben diyor. amk abidini diyorum, sen onca sene gez toz oralarda buralarda kal ama hala bir resim çizeme tarif üstüne diyorum. alınıyor çocuk. neden sonra aklıma takılıyor genco erkal şuanda ne yapıyor acaba diyorum. gencooooooooo diye bağırıyorum ve o geliyor. evet geliyor. karşıma oturuyor. vay be diyorum bağırınca geliyorsun demek. o da evet diyor. üçüncü sınıfta kaybettiğğim uçurtmayla baş başa kalıyoruz. peki diyorum, neden genco? genco ismine alışamadım diyor. garipsin uçurtma diyorum. tamam diyor. tahtaların dini bir sembol olmuş diyorum, laikliği gibeyim diyor öyle deme diyorum karagöz oluyor böyle diyor.