önce ben de inanamadım ama gerçekmiş

yazmıstın evet pek de güzel yazmıstın

reserved

lan buraya noldu ?

aylardan yine körte. canım bir hayku okumak istiyor.

kolur motta şubi.
keyram juku ha.
te la, mesla.
kentaki lubbi.

piano falan var odamda. hemen yanında bitane televizyon var içinde küçük adamlar adına şov denilen şeyi icra ediyolar. onlar icra ede dururken kapıma icra memurları dayanıyor. kapı çalınca mecbur ayağıya kalkıyorum, neil amstrong kadar şüpheliyim, belki ben de hollywoodda yapılmaydım her neyse. kapıyı açıyorum ellerinde iki tane burun spreyi tutan çok ciddi görünümlü iki çingene çıkıyor karşıma. şarkı söyleyelim mi diyorlar ve birden bire regina spektor oluyor biri. regina diyorum, abla ben sana aşığım dıbına koyayım. sorri diyor. onca yolu kalk gel, sori de sonra. giberim belanı kaltak diyorum ve onu bir kolona sokuyorum.

regina'nın arkasında bekleyenleri olduğunu nereden bilebilrdim ki.

reginanın yokluğuna dayanamayan öfkeli bir kalabalık taksim meydanında toplanıyor. kalabalığın öfkesini yemeğine katmak isteyen bir aşçı kalabalıkla anlaşmaya çalışıyor, yahu ben size krema vercem siz bana öfke diyor onu duymuyor kalabalık çünkü adamcağız dört boyutlu, bol sakallı. samanyolundan fırlama, zaten kaçımız samanyolundan fırlama değilizki? regina protestoları devam ederken vajina meraklısı bir aşiret de ayaklanıyor ülkelerine geri dönüyorlar. çocuklar dört gündür bende kalıyorlardı, tamam başımın üstünde yerleri var da giberim çok ağırlar. tüm bunları bir zeplinle izliyorum bu arada, sonra düşünüyorum lan diyorum bu zeplini kim icat etmişti. kim lafını düşünüyorum, isim olarak bile kullanılıyo misal bu kim lafı. hayatın garipliğine kendimi vermişken elindeki aynayla dikkatimi çekmeye çalışan bir kız görüyorum çatıların birinde.

amacına ulaşıyor da.

kızın yanına doğru gidiyorum, burnumdaki yükleri ata ata. kız bu durumdan rahatsız olacakki saçlarını kesiyor, hey diyorum saçlarını bile okşayamayacak mıyım. ?? oluyor gözleri hay dıbını gibeyim diyorum yine eşin manitasına rastlamışız. sucu karı diyorum ve bitane poketopun içine hapsediyorum onu. içim sıkıldıkça topu sıkıyorum misal. her neyse, kulağıma bik diye bir ses geliyor ama bu nasıl bir bik beyler biliyor musunuz? süper marionun biklerinden biri bu. evet. altın topluyor muallak aşağıda. yanına gidiyorum bıyık takıyorum tulum giyiyorum ve kurdele dökmeye başlıyorum. dökülen şey kurdeşen miydi aman giberler ben kurdele döküyorum. mario diyor ki lan diyor, prenses diyor, peşinden koştukça kaçıyor diyor, acaba ejderde gözü mü var bunun diyor. mario dertli. mario 12 cm. kanka sen italyansın ayarlarsın diyorum bi tane ateş topu yolluyor bana. vay huurnun evladı diyip poketopumda hapsettiğim eşin manitasını çıkartıp adama saldırtıyorum ama kız bana saldırıyor. içerde azmış. içerde oksijen azmış kız kafayı yemiş.

içersini birazdan kendimin de göreceğimi nerden bileyim amk.

içeri alıyor beni, poketopu iki kişi için çok küçük diyor ben dışarda kalacam diyor iyi amk diyorum. sonra fısıldamaya başlıyor, bizim şarkımız diyor. bizim şarkımız ne zaman başlayacak diyor, lan korkutuyosun beni diyorum fısıldamadan konuş. bu sefer hiç konuşmuyor kaltak. ve oracıkta saçlarımı kazıyor. adıma da sinan diyor, 28 yaşına kadar getiriyor beni. 43 olmak istiyordum ben oysaki. hayat işte, nerde ne olacağımızı bilemiyoruz. poke topunun altında sıçarken takların gitmesi için yapılmış bir boşluk görüyorum içerden atlıyorum ve kocaman bir denize düşüyorum. deniz dediysem bildiğin deniz yani, bizim makina fakültesinde okuyan ulusalcı mal. onun içersinde olmak istemiyorum hapşurmasını bekliyor hapşırıyor ve birden sağ elinin serçe parmağından fırlıyorum. ağzından ya da burnundan çıksam şaşırmayacak mal serçe parmağından çıkınca deliye dönüyor korkudan. kork binin evladı diyorum ve halay çekmeye başlıyorum yorum eşliğinde.

bacağıma bakıyorum bir çizik oluşmuş. allah allah diyorum, allah adını iki kere anınca yanıma geliyor sorun mu var diyor yok diyorum bodrum bodrum diyorum he iyi o zman fedonu getireyim sana diyor ve fedon geliyor o gidiyor. fedonla saçma sapan bakışıyoruz ve o dayanılmaz karizmasına dayanamıyorum ve onunla oracıkta sevişiyorum. fedon diyor, he diyor, neden diyorum. ne neden diyor. sen neden ünlüsün diyorum. valla ben de bilmiyorum ama iyi bronzlaşmışım dimi diyor. hay canını diyorum fedon. canını gibeyim. cemil ipekçi kadar sevemedim seni diyorum. fedon darılıyor. cemil ipekçiyi neden mi andım, çünkü cemil adını severim. ipekse yıllarca aşık olmadaığm milyarlarca kızdan sadece birinin adı. birden farkediyorum, ben milyarlarca insanı tanımıyorum. bu büyük bir ekgiblik, hemen bir internet sitesi kuruyorum ve günde 2 kişi ziyaret ediyor burayı. üç ay boyunca bu böyle sürüp gidiyor. sonunda diğer kişiyle tanışıyorum. koltuğummuş. üzülüyorum. kahve yapayım mı abi diyor yap amk diyorum. koltuğumla oturup karşılıklı iki modern nesne gibi kahve içiyoruz.

işte o an, her şey güzel geliyor be.

--spoiler--

--spoiler--
beyler bu arada, başlığı önceden bilenler varsa şimdilik okumasın. sadece saçmalıyorum bu sefer. azcık bile eğlenmeyeceksiniz okurken.
--spoiler--

--spoiler--

roman yazar mısın diyor abidin. abidin diyorum senin benden önce uğraman gereken yerler yok muydu. vardı amk diyor. parise falan gitcektim ben diyor. amk abidini diyorum, sen onca sene gez toz oralarda buralarda kal ama hala bir resim çizeme tarif üstüne diyorum. alınıyor çocuk. neden sonra aklıma takılıyor genco erkal şuanda ne yapıyor acaba diyorum. gencooooooooo diye bağırıyorum ve o geliyor. evet geliyor. karşıma oturuyor. vay be diyorum bağırınca geliyorsun demek. o da evet diyor. üçüncü sınıfta kaybettiğğim uçurtmayla baş başa kalıyoruz. peki diyorum, neden genco? genco ismine alışamadım diyor. garipsin uçurtma diyorum. tamam diyor. tahtaların dini bir sembol olmuş diyorum, laikliği gibeyim diyor öyle deme diyorum karagöz oluyor böyle diyor.

nandoya ksafu opır.
pafs runay kontayda.
oıhfg aoq tekbir.
zaf9u 1234.

çok duygulandım aq.

uyucam.

kıbrısta uyanıyorum. ayağımın bir parmağı saz olmuş. acılı bi türkü çağırayım diyorum. çığıyorum. çağla çığ arasındaki farkı biliyorum buna seviniyorum. türkümü sonlandırdıktan sonra odamdan çıkıyorum, adımımı dışarıya atar atmaz boşluğa düşüyorum. nerden baksam tutarsızlık diyorum nerden baksan ahmakça diyorum ve boşlukta düşmeye devam ediyorum birden çok yumuşak bir şeyin üstüne düşüyorum. burası bir anane gıdısı, huzur dolu. yumuşacık. burayı haketmiyorum diyip bu pembe topluluğu tekmeliyorum ve düşmeye devam ediyorum bu sefer çok sert bir nesneye çarpıyorum. bu nesneyi tanıyorum ama çıkartamıyorum. çok büyük amk ben de bu nesneyi çıkartabilecek bir züt yok. nesneyi merak edenler için biraz tarif edeyim. nesne çalgıl bir yay. ya da yaylı bir çalgı ne bileyim vuruyosun falan da biyandan. matkap değil ama.

matkap demişken düştüğüm yerin durumunu farkedip irkiliyorum çünkü burada garip olan bir şeyler var.

keeeeey diye bağırıyor arkamdan biri. arkamı dönüyorum bir matkap suratıma fışkırtıyor duvarlardan çıkartmaya alışkın olduğu tozları. üstelik onu kullanan bir usta da yok. matkap sinirli, beni kimse kullanamaz amk diyor bunun farkında olmayan tüm insanlardan nefret ediyorum diyor ben ben kimseye kendimi kurtartırmam. kullandırtmam demek istediğini düşünüyorum ama tabiiki başka bir şey de olabilir buna kafamı yoramam çünkü önümde beni kaygılandıran bir şey var. gözümü kapatııkça orada duruyor açtıkça güçleniyor. kırmızı bir leke insanlar buna kan diyor bense rakunda diyorum. rakunda demek işi bira daha garipleştiriyor tabiiki bunun farkındayım ama ne yapalım ben bir rakunda avcısıyım ve yaşadığım yer pansililililivenya.

tüm bunlar olup biterken birden bire su şişesinin içinde uyanıyorum. oh tanrım iyiki bunların hiç biri gerçek değilmiş diyorum ve tanrı bana göz kırpıyor. seni belalardan uzaklaştırmak için buradayım diyor. benim belam sensin diyince çok sinirleniyor ve gidiyor. gittiği yerin adını söylemiyor. o yüzden bir taksiye atlayıp onu takip edemem. not da almıyor ki şu karalama numarasıyla yerini bulayım. hey hey onu takip etmek imkansız. kendimi bir bara atıyorum. su şişesinden çıkıp bir bara atlayan her gencin yaptığı gibi gençliğe hitabeyi barın ortasında yüksek sesle okuyorum. bana katılan adamlar olmuyor ama katıla katıla gülenler oluyor gülmelerine katılıyorum ama onlar gibi katılamıyorum. türkçeden nefret ediyorum ama yazmak zevkli. yazmak. düşüncelerimden korkuyorum çünkü biraz belirgisisisisilzer.

gırtlaktan gelen bir şarkı kadar acılıyım bugün. ve birazdan birinin parmaklarında dans edeceğim şekil halka biraz değerliyim. pelerinli bir kadın takıyor berni. takma kafana diyor büyüğü. enterasan bir dünyada yaşıyoruz, istemeye istemeye şey edilenlerle dolu bi dünya. ve tümm olayların nedeni bu şey edilmek.

indirme tamamlanıyor parmaklarım bir pianonun üstünde gezer gibi oluyor terliklerim ıslak. demekki yakınlardaymış diyor arkamdaki dedektif kim diyorum, pipom diyor. pip dediği an pipi diyecek diye korkuyorum çnkü ben bir keltukum. pipi lafnı duyduğum an kabarır uçar giderim. keltuk olarak yaşamak zaten çok zor bu şehirde insanlar size üçüncü sınıf muamelesi çektiriyor ve bu sınıftan mezun olmanız imkansız . neden mi. çünkü burası bir penye değil ya da tişört pazarda satılmaz davulda duyulmaz ya da tırnaklarda kesilmez burası. burası enterasan kafaların yaşandıoğı o garip ülkedir vaat edilmiş bir toprak yoktur keltuklar için çünkü keltuklar vaaat edilmiş toprakların kendileridir evet biz toprağızz ve ölüyüz.

bir şeyler ekgib diyor ne diyorum bilmiyorum diyor mesela ben diyor ben eksiğim diyor dur diyorum o zman bu hikayenin başına dönelim.

sene bindokuzyüzbissürüharf her şey için geç olmuş olabilir ama hiç bir şey daha başlamamış aslında geç de değil yani hoca zaten 10 dakikaya da laf ederse onun aklını gibeyim. yoklama da alınmamış ne derdim olsun başka amk. içeri giriyorum kimseler yok yalnızım diyorum ki lan. dur seni yaratayım ben diyorum ve boynumu kıtlatıyorum boyun kıtlamasıyla da ancak seni yaratabilirdim ancak amk. evet.