Anlattığını yazardan başka anlayan yok ama yinede okuyor insan

" başka mekana geçelim çok ortadayız, dedim. Dalga geçtiğimi sandılar, yıllardır aynı şehirde aynı mekanda aynı masada aynı kişilerle aynı siparişi veriyorduk"

" sipariş daha verilmemişti, ne tak varsa aynı gibtiğimin siparişini her sene ben veriyordum, garsonu çağırmakla uğraşmadım, stresliydim, oturduğum yerden iki 70 lik masayı donat, diye bağırdım"

kendini o döngünün içerisinde öldürürsen bir daha o döngüye girmeyeceksin

"Garsona iki 70lik açalım baba, masayıda güzel bi donat, dedim. Sipariş yıllardır aynıydı. "

"her sene olduğu gibi mekanın tam ortasındaki masaya oturmuşlardı"

Beyin amcıklaması geçiriyorum şu an

" yıllar önce geçtiğim yollardaydım, en başa dönmüş gibi hissediyordum kendimi "

Sonu kötü bitmez inşallah rez

Masadan kalktım, yan odaya girmek istedim, yan odanın kapısı kilitliydi, kapısında bir a4 kağıdı sığacak kadar boşluk vardı sadece. Her gece aynı şeyleri yaşıyorduk. Her gece sabahlara kadar neden burada oduğumuzu anlayabilmek için kağıtlar dolduruyoduk. Bu kağıtları kapının deliğinden bırakıp, garsonu bulmak için meyhaneye gidiyorduk, meyhaneye en son hep ben giriyor, ilk Ezgiye sarılıyordum. Meyhanede bir döngü başlıyor ve bu döngüyü çözmek için Nazlıların evine gidiyorduk. Bu hep böyle devam ediyordu.

Birden Nazlı, Ezgi, Kağan pis pis gülümeye başladı. Ben ne oluyor demeden kapıdan Galdaş girdi 40 cm lik kaşmetullahı çıkardı ve kapıyı kitlediler ve acımadan 20 dakikada bir su molası vererek beni dinlene dinlene gibtiler. Meğer bütün her şey Galdaşın oyunuymuş. Siz siz olun Galdaşlara güvenmeyin

Keç kere oturmuştum bu masaya ? Kaç şişe viski bitmişti burada ? Kaç yıldır çıkamıyorduk buradan ? Kaç yıldır gidiyorduk aynı mekana ? Neden hep siparişi ben veriyordum ? Neden sipariş hep aynıydı ? Neden her gece Nazlılara geliyorduk ? Galdaş neden hiç kağıt doldurmuyordu ? Galdaş neden hiç mekana girmiyordu ? Kaç yıl olmuştu ölmeyeli ? Kaç yıldır kaçıyorduk ölümden ? Kaç yıldır yaşamıyorduk ?

Kaybedecek vaktimiz yoktu, salona geçtim, salonun ortasına sadece dekor amaçlı koyulmuş masanın yanına oturdum. Nazlıdan herkese yetecek kadar kağıt ve kalem istedim. Ne yapacağımızı anlattım, herkes yazmaya başlamıştı, ben bekliyordum, yarım şişe jack ve yarım paket sigara bitirmiştim beklerken.

Ezgiyi gibmemis beyler dagilin

Artık kalkma vakti gelmişti, herkes hayatlarında birbirine iyi dileklerini sundu. Son şakalar yapıldı, hesap ödendi, barmenden 2 şişe jack istedim, ücretini ödeyip çıktım mekandan, arabalara dağılmıştık, galdaşın arabasına bindim. Nazlıların evine gidiyorduk.

Bro sönük oldu biraz sonu sanki ama kurgu muhtesemdi

adam contayı yaktı

Garsona seslendim, baba bize iki 70 lik, masayıda güzel bir donat dedim. Yıllardır aynı siparişi veriyorduk.

Eski güzel günlerden, sonsuza kadar unutulmayacak güzel anılardan bahsediyorduk. Zaman hızla geçiyor, yan masadaki adamlar şarkı söylüyor, tepemizdeki şamdan yerini led aydınlatmalara bırakıyordu, garson işi bırakmış, galdaş artık taksicilik yapmıyordu.

Yüzümde salak bir sırıtmayla masaya doğru ilerliyordum, Ezgide bana doğru geliyordu. Onu çok özlediğimi farkettim. Kocaman sarılmıştık, öyle sıkı sarılıyordum ki, göğüs kafesimden geçip kalbime girecek sandım.

Eşşeeek yaa nerelerdeydin sen ? dedi. Yanındayım işte hala inanamıyor musun buna ? dedim esprili bir şekilde. Gülüyorduk, mutluyduk.

Sipariş hala verilmemişti, yıllardır aynı şehirde, aynı mekanda, aynı insanlarla, aynı siparişi veriyorduk.

rez pnp gece okurum