Okuyoruz la yaz sen

rezerved

devam hocam

hepsini tek tek okudum devam la

Kanka sen resmen son durak filminin hikayesini yazmissin amq

Ya kafamı gibtin birader be

valla büyük ayıp ettin teker teker okudum

Garsonu bulmamız gerekiyordu, garson bizim haberimiz olmadan bir döngüye girerse, döngüyü bozmak için ne yapmamız gerektiğini bilmiyor olurduk.

Garson neredeydi ? Meyhanedeydi. Yola çıkma vakti gelmişti.

Binadan çıkıp arabalara dağıldık, galdaşın arabasına bindim, onlar önden gidiyor biz arkadan takip ediyorduk. Onlar hızlı gidiyor, galdaş temkinli davranıyordu, garson bir döngü başlatmış olabilir, bu döngü bizimle ilgili olabilirdi ve ölebilirdik. Çok dikkatli ilerliyorduk. Arabadan indim, mekandan girdiğimde ilk bizimkileri gördüm. Her yıl olduğu gibi mekanın tam ortasındaki masaya oturmuşlardı.

rez pnp gece okurum

Yüzümde salak bir sırıtmayla masaya doğru ilerliyordum, Ezgide bana doğru geliyordu. Onu çok özlediğimi farkettim. Kocaman sarılmıştık, öyle sıkı sarılıyordum ki, göğüs kafesimden geçip kalbime girecek sandım.

Eşşeeek yaa nerelerdeydin sen ? dedi. Yanındayım işte hala inanamıyor musun buna ? dedim esprili bir şekilde. Gülüyorduk, mutluyduk.

Sipariş hala verilmemişti, yıllardır aynı şehirde, aynı mekanda, aynı insanlarla, aynı siparişi veriyorduk.

Garsona seslendim, baba bize iki 70 lik, masayıda güzel bir donat dedim. Yıllardır aynı siparişi veriyorduk.

Eski güzel günlerden, sonsuza kadar unutulmayacak güzel anılardan bahsediyorduk. Zaman hızla geçiyor, yan masadaki adamlar şarkı söylüyor, tepemizdeki şamdan yerini led aydınlatmalara bırakıyordu, garson işi bırakmış, galdaş artık taksicilik yapmıyordu.

adam contayı yaktı

Bro sönük oldu biraz sonu sanki ama kurgu muhtesemdi

Artık kalkma vakti gelmişti, herkes hayatlarında birbirine iyi dileklerini sundu. Son şakalar yapıldı, hesap ödendi, barmenden 2 şişe jack istedim, ücretini ödeyip çıktım mekandan, arabalara dağılmıştık, galdaşın arabasına bindim. Nazlıların evine gidiyorduk.

Ezgiyi gibmemis beyler dagilin

Kaybedecek vaktimiz yoktu, salona geçtim, salonun ortasına sadece dekor amaçlı koyulmuş masanın yanına oturdum. Nazlıdan herkese yetecek kadar kağıt ve kalem istedim. Ne yapacağımızı anlattım, herkes yazmaya başlamıştı, ben bekliyordum, yarım şişe jack ve yarım paket sigara bitirmiştim beklerken.

Keç kere oturmuştum bu masaya ? Kaç şişe viski bitmişti burada ? Kaç yıldır çıkamıyorduk buradan ? Kaç yıldır gidiyorduk aynı mekana ? Neden hep siparişi ben veriyordum ? Neden sipariş hep aynıydı ? Neden her gece Nazlılara geliyorduk ? Galdaş neden hiç kağıt doldurmuyordu ? Galdaş neden hiç mekana girmiyordu ? Kaç yıl olmuştu ölmeyeli ? Kaç yıldır kaçıyorduk ölümden ? Kaç yıldır yaşamıyorduk ?

Birden Nazlı, Ezgi, Kağan pis pis gülümeye başladı. Ben ne oluyor demeden kapıdan Galdaş girdi 40 cm lik kaşmetullahı çıkardı ve kapıyı kitlediler ve acımadan 20 dakikada bir su molası vererek beni dinlene dinlene gibtiler. Meğer bütün her şey Galdaşın oyunuymuş. Siz siz olun Galdaşlara güvenmeyin

Masadan kalktım, yan odaya girmek istedim, yan odanın kapısı kilitliydi, kapısında bir a4 kağıdı sığacak kadar boşluk vardı sadece. Her gece aynı şeyleri yaşıyorduk. Her gece sabahlara kadar neden burada oduğumuzu anlayabilmek için kağıtlar dolduruyoduk. Bu kağıtları kapının deliğinden bırakıp, garsonu bulmak için meyhaneye gidiyorduk, meyhaneye en son hep ben giriyor, ilk Ezgiye sarılıyordum. Meyhanede bir döngü başlıyor ve bu döngüyü çözmek için Nazlıların evine gidiyorduk. Bu hep böyle devam ediyordu.