Afferin lan Onur öğreniyorsun yalnızlığı, iyice alışıyorsun, depresif halin de yok. Artık tam oldun. "Dünya gibine, minare zütüne".

Beeni çağırıyosun sandım

biliyorum sana giden yollar kapalı
üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni

ne kadar yakından ve arada uçurum;
insanlar, evler, aramızda duvarlar gibi

uyandım uyandım, hep seni düşündüm
yalnız seni, yalnız senin gözlerini

sen bayan nihayet, sen ölümüm kalımım
ben artık adam olmam bu derde düşeli

şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya
yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki

anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi
ve içim zütürmez kenarından kesilmiş ekmeği

kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
hangi şarkıyı duysam, bizim için söylenmiş sanki

tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini

çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;
bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri

rastlaşmamak için elimden geleni yaparım
bu böyle pek de kolay değil gerçi...

alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;
bunun verdiği mutluluk da az değil ki

çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,
sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki

inan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,
son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:

bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu
yalvarırım onu okuma çarşamba günleri

cemal süreya

Hayatımdaki en düzgün ve beğendiğim şey bu başlığın ismi. Ve bu başlıkta yazan olacak. Bu günlerde kendimi buna hazırlıyorum. Zordu dün ve ondan önceki gün ama bugün iyiyim.

Gökyüzü bazen ciğerime doluyor...

https://youtu.be/yCmSfBMSCi4

Bu arada kimsenin gibide olmamaya da alışmam lazım. Deneyelim umarım olur.

Yardım istiyorum ama siz gözünüzü yumun, kulağınızı tıkayın.

Daha hiç bir şey yapmadan yoruldum. Ama beni insanlar yordu, hâlâ da yoruyorlar. Ben çok şey istemiyorum, biraz saygı, biraz sevgi, biraz da beni anlamalarını istiyorum ama yok, olmuyor.

Biliyorum biliyorum...

Bugün tvde genç bir erkek gördüm 17 18 yaşında falan. Çocuk evsiz yere karton sermişti ve üstüne battaniye örtmüştü galiba. Uzanmıştı ve bacakları küçük yuvarlak yuvarlak yara olmuştu. Çocuk çürüyorum dedi. O benim yerimde ben de onun yerinde olmak isterdim. Gerçek anlamda kimsenin olmaması daha iyi olurdu...

Bu onurunlu malın önde gideni. Ekmek alacak parası yok ama gidip iphone almış amk fakir puştu. Haır tembel de amk. Ne işe giriyor ne de bir şey yapıyor. Anca otursun başka bir şey yapmasın. Zaten bir tak olmaz bundan. Ailesinin parasını yer onlar öldükten sonra bu da açlıktan ölür. Geberse de kurtulsak..

Alışmak.. acı çekmeye, üzülmeye, yorulmaya, susmaya...
Şaşırmamak.. ölüme, sürpizlere, ani olan kötü olaylara ya da iyi olaylara...
Ve durgunluk.. tepkisizlik, aklından bir şey geçmemesi, boşluk mu bu?
Ne desen anlamsız ve boş olduğunu bilmek.. Susmak.

Ne? Tek bir soru... Ne istiyorsun bu hayattan? Hakkın var mı istemeye bir şeyler.? Yok. Ne bu bitmek bilmeyen istekler ve anlamsız, gereksiz olaylar. Neden? Neden... Söylesene.. Duymak istiyorum.. Öfke dolu sözler duymak istiyorum. Kendimde olmak istiyorum. Ne yapıyorum ben? Neredeyim? Olmak istediğim yerde mi? Yoksa olmamak istediğimden mi? Her neyse...

Böyle bir şey olabilir mi aq? Şansımı gibeyim. Böyle hayat mı olur?

Dökülmeyen sözcüklerin de amk

Bla bla bla. Tek duyduğum şey bu. Ya amk binleri az dursun şu beyniniz. O yüzden sevmiyorum ya, çenesi durmayan, her şeyi bildiğini sanan, boş insan. Kullansana yavrum az aklını. Her taka atlamasana be güzelim. Az ağırbaşlı ol.

Nasıl klagib bir mantık bu? Farklı şeyler diyorum, duymak gerek. Şu sıradan hayata karşı farklı şeyler yaşamak.. Anlasana beni? Hissetsene... Olmayacak şeylerin hayalini kurup, üzülmek ne? Ah, yine sinirlendim şu taktan insanlara. Yani kendime de.

Sorunlu? Evet, evet sorunlu. Ya deliriyorum iyiden. Ulan sorunlu musunuz siz? Amk beyinsiz muallakleri. Bencil? Ya öfkem sığmıyor içime. Ne desem yetersiz?. Ne desem boş. Ah ulan ah.

Üzülme diyorum sana üzülme. Anlat diyince anlatmıyorsun da. Ben sana her şeyi anlatıyorum, sen de anlat ki bu kadar üzülme, sıkılma...

Anlatsana.. bu suskunluk neden? Ne için bu hüzün? Ne geçiyor aklından ya da ne geçmiyor? Döksene içini... ya da gitsene. Ya da gitme, bekle beni de. Gitme, bekle. Gelecek o huzurlu günler...

Kimsin sen? Suku verip kaçma bir iz bırak.