ölünce herşey bitecekmi yani

adamın hayatı am ve bilgisayar üzerine kurulu amk

amk böyle düşünürsen beynin gibilir. hayatı akışına bırak

evet ama senin yazim hatalarin bitmez amk. her neyse zombiler bizi diriltip tekrar gibecekler. yayalim lutfen!

@19 güzel yaklaşım.ama doğmadan önce sperm oluyorsun. zaten düşünmen beklenmez.ama ölünce insan olarak öleceğiz. yani düşünebilen varlık... bence yanlış kıyaslama

nereye kadar olucağı sorusu şuan insan aklıyla çok saçma gelio düşünsene git git nereye kadar ama orda zaman diye bişi yok işte oraya gidince anlıcaz

beyler bu konu beni de çok düşündürüyor. özellikle @9'un dediği gibi "nereye kadar olucağı sorusu şuan insan aklıyla çok saçma gelio düşünsene git git nereye kadar"

zor evet biliyorum ama gerçek bu.

bir kere gerçeği gördüğün zaman geri dönüşün olmaz.

bunu kabul etmek zor ama evet bitecek güzel kardeşim artık kabullenin bu dünyada yediğiniz kazıklarla kalacaksınız hesabını falan soramayacaksınız kimseden

@3 örnek verdim amk

bak mesela bu bile nick olur 2
sanırım bu aralar kendisi sözlüğe giremeyecek kadar meşgul ama muhabbetin devam etmesini umardım. ben bir süre daha başlığı takip altında tutmaya devam edicem, geldiğinde benim gitmiş olabilceğimden şüphelenmesin.

http://connected2.me/mikko95Finland gibertin beyler

@43 buna verecek ciddi bir cevabım yok.ama şunu söyleyebilirim. inanç merkezi,bir şeye inanmak düşünmenin sonucudur. zaten bu düşünme olayı eklenmeseydi,bu değişimin ya da başkalaşımın adı evrim olmazdı. yani çok mu fazla evrimleştik diye bir şey yok. zaten düşünebiliyor olmandan dolayı sen evrim geçirmiş oluyorsun.
gerçi konudan uzaklaştık. özetle ben inançlı bir insanım, yaratıcıya inanıyorum fakat şüphe de duyuyorum.

@44 hz.ali söylediyse zaten o sözün yanlış olması mümkün değil.ama biz tanrı'nın varlığını tartışırken, tanrı'nın peygamberinin sözü bize ne kadar kanıt olabilir ki? (:
umalim ki bu cümle gerçek olsun ama bunun gerçekliğini görmenin tek yolu ölüm olacak

@42 acının herhangi bir anlamı ve ulaşmak istediği nihai bir hedefi yok. acı anlamsızdır bu yüzden sonsuzdur.
mutluluk ve acı birbirine zıt iki duygu değildir ki dünyayı saf mutluluk olarak nitelendiremiyorsak saf acı olarak da nitelendiremeyiz diyebilelim.
insan, arzuladığı şeye ulaşınca mutlu olur. ve kısa bir zaman sonra da bundan sıkılır, başka şeyler arzular. ona ulaşınca daha başka şey ve daha daha başka... çünkü insan için hayatın tek anlamı arzulamaktır. arzularımız olmasaydı, sonsuz acı ve can sıkıntısı çekerdik. çünkü mutlu olmak için elimizdeki tek aracı da kaybederdik.
ancak ne yazık ki insan isteklerine nazaran çok çok zavallı bir tür. bu yüzden de hayatı boyunca isteklerini dizginlemeye, acı çekmeye mahkum.
bak sana mutluluğun neden sonlu olduğunu kanıtladım. ancak acının sonsuz olmadığını "sinirden gülmek" gibi alakasız bir tabirle örnekleyemezsin. buna da kısa bir cevap verecek olursam, sinirlenince acı çekeriz ama acı 'sinirlenmek' ile kısıtlanacak kadar dar bir kavram değil. acı çekmemizin yüzlerce nedeninden biri olan sinir geçicidir, ancak çok daha farklı acı çeşitleri mevcut hayatta.

@46 dediğin gibi konudan saptık ama bu soruların tek bi cevabı olmuyo sen de biliyosun... kısacası amaçsız bi yaşamın olması fikri bana çok fazla saçma geliyo... yanlış bilmiyosam beyinde "inanç" merkezi var.. yani beyni sadece düşünmeye yarayan organ olarak görmek yanlış.. ama senin dediğin de mantıklı bi cevap.. sabah sabah ne güzel kafa açtın sen öyle amk sövsem mi şuku mu versem bilemedim

hiç bi şey bitmiyor. her şey yeni başlıyor.

insanlar uykudadır, ölünce uyanırlar. (hz.ali)

@39 o zaman evrimle cevap veriyim... eğer rastgele bir düzen oluştuysa ve bu düzen evrimle gerçekleştiyse (başka türlü açıklanamaz dünya ve canlıların başlangıç noktası olduğu gerçeği var amk), bu sefer beyindeki inanç merkezi neden evrimle insanlara geldi ki? ne gerek vardı amk ? çok mu fazla evrimleştik? hayvanlar gibi inanç olmadan, sadece güdülerle de hareket eder ve bundan çok daha zararsız bir canlı türü olabilirdik... ama olmadık?

@40 mutluluğun sonu var da acıların yok mu?yani deyim var sinirden gülmek diye... bu mantıkla acılarında bir sonu var. yani nasıl ki dünya'yı saf mutluluk olarak nitelendiremiyorsak,saf acı olarak da nitelendiremeyiz

bunları düşünürseniz beyniniz blow pointe kadar dayanır amk

edit:blow pointi zütten uydurdum allahuekber wuhuu

@37 dünyanın tüm güzelliklerini tadan insanlar sadece o güzellikleri tattığı anda sahte mutlulukla dolar ve bu geçicidir. bu mutluluk çok çabuk geçici olduğu gibi, o güzelliği tatmadan önce ondan umduğu mutluluğu da bulamaz o güzelliği tattığı anda. çünkü onu tattığı anda hemen başka bir şey ister zira sonu gelmeyen istek ve arzularımız var.
her şeye sahip olan insan bile çok kısa bir süre sonra can sıkıntısından bunalacaktır.

@38 söylediklerin doğru fakat ben şeytanın avukatlığını yapmaya devam ediyorum.bu bütün insan ve canlıların amacı diye nitelendirdiğin şey dünya'nın düzeni değil mi?yani bu dünya bir yaratıcı tarafından yaratılmamış olsa bile,bu tarz bir düzen olamaz mıydı?