Beyler bi zamanlar yazdiğim hikayeyi sözluge taşidım umarım beğenirsiniz. çogunuz biliyodur ama bilmeyenler icin söyluyorum başlığin altındaki sahibi kısmina tıklarsanız diğer entryler hariç sadece hikayeyi okuyabilir zahmetten kurtulmuş olursunuz. sizden ricam rez alın ses verin. ilgiye göre uzun tutucam yada kısa kesicem

edit:bi panpamız cok guzel bi ortacağ hikayesi yaziyor. bunu bitirdikten sonra kesmezse bunuda okuduğunuzda edebiyata doyucağiniza emin (bkz: 3 şehrin krallığı)

2. mehmet tahhtta iken ne ayını ne günü bildiğim bi zamanda erzurumda doğdum. annemin ben ufakken ne zaman doğdum diye sorduğumda verdiği cevap karli bi kış günüydü. kıtlık coktu senin doğduğun yıl derdi. sanki başima gelen musibetin habercisiymişcesine. neyse 16 yaşimda eşim hafzayla evlendim.25 ime kadar hersey guzeldi.ama 25 ten sonra bisey fark ettim. yaşlanmıyorsum. biricik göz nurum gün geçtikçe cokuyordu.ben ise hep 25tim.2 kızımız oldu 1 sene arayla. sonra onlarda evlendi 25 oldu. benle yaşitmişcasına. karım deil annem sanki nenem gibi kalmıştı yanimda. anlam veremiyordum. benden yaşli gösteren insanlar bana muzaffer dayı , baba muzaffer diyordu. aslinda onlar icinde ilgincti. cocukken onlar icin 25 yasinda bi abiydim. sonra 30 gectiler. saclari aklaştı sırtları kamburlaşti.ama ben yine aynı bendım.tek farkim yeni nesil bana artık amca demeye başlamışti. hayatim her saçma gün boyle devam ediyordu.ben ise sabahları hayvan nalliyor. akşam evime gidip esimin yaptıği o guzel yemekleri yiyordum. gencken onu çok sevsemde artik ona karşı bi aşk hissedemiyordum. yasli bi insana nasıl hürmet duyarsanız o sekilde bi sevgi kalmısti icimde sadece

EDIT:ARKADASLAR ILK ENTRYI OKUDUKTAN SONRA SUKULAYIN DEMIYORUM. HIKAYEYI OKUYUN EGER BEGENIRSENIZ LÜTFEN BAŞLIGA SUKU VERIN VE UPLAYIN KI TRENDE CIKALIM. DIGER PANPALARDA BU HIKAYEDEN FAYDALANSIN. EGER BEGENMEDIYSENIN CUKU VERMEK SIZIN EN DOGAL HAKKINIZ. SIZI SEVIYORUM.

zamanlar böyle geçti. yıllar yılları kovaladı. bigun ise işten geldiğimde eşimi uyur vaziyette buldum. huzurlu bi sekilde vefat etmişti. uzülmedim. ben 78 o 76 yasindaydi. uzun bi hayat yaşamıştı.onu defnettikten sonra icimi bi boşluk kapladı.ben nasıl bişeydim.bi insanmıydım daha doğrusu? çocukken köyümüzdeki nur yuzlu imamın anlattiği deccalmiydim acaba yoksa mehdi mi? belkide ermiştimokadar dusunmeye basladim ki ne uyku uyudum ne yemek yedim. zaten 50 yasimdan beri komdu vilayetlerden insanlar bana dua istemeye hatta evime caput bağlamaya başlamışti. hayattan oyle bezmiştim ki.belkide tum insanlarin hayalini yaşiyordum ama mutlu deildim.bi gece yanima az miktar esya alip ciktim koyden. nereye gittimi bilmiyordum. sadece yürüyordum

köyde merak edildimi edilmedimmi biliyordum bile. azığim bittikce köylerde duruyor mesleğim olan hayvan nallamayı yapıyor yeterli erzak toplayıncada ordan ayrılıyordum. hele hele hic unutamadığim bi anim var. gümüş islemeli beyaz doru bi ata binmiş pala bıyıklı40 yaşlarinda bi kürt ağası carsida mesken tuttuğum kucuk köşeye gelip ,atı sakın mundar etme çocuk demişti. yuzune bakmıştım. damadimdan 5 yas kucuktü. babası yaşinda olduğumu bilse acaba nasıl davranırdi. gerci anlatsamda inanmazdi ya.zaten soylemek gibide niyetim yoktu. neyse. kürdun atının yularından tutup , merak etme ağa baba yarim saat sonra gel atın hazır olur dedim. bisey demeden yuruyerek dükkanın hemen karşisinda ki kahvede bi çubuk tutturdü. işim bittiğinde ise atın ayakklarını tek tek inceledi. dondü bana , atı vermeden onceki kibri azalmışti. evlat dedi, masallah yasin genç emeğin ihtiyardır .eğer genc oldugum zamanlardaki gibi hayattan zevk alan biri olsaydim belkide bende"ağa senin kesende payidardır , benim halim manidar" der laf cambazlıgi yapardım ama. bedenimin tersine ruhum yaslanmısti. eyvallah ağa dedim. eyvallah.ne kadar borcum dedi .ne koparsa gonlünden dedim. elime yaptiğim işe gore iyi bi para verdi. nerdeyse 2 at nallasam anca bukadar kazanırdım. eyvallah ağa dedim .allaha emanet olasın. başiyla selam verip atına bindi. kalabalıği yara yara vakur bi biçimde uzaklaşti

4 yıl boyunca kah doğuya gittim kah batıya. biraz güneye biraz kuzeye. nereye gittiğmi bilmiyordum.o an ne taraf tatli gelirse o yana kırardım dümeni. sonunda bigun tebrize vardım. orda aylak aylak dolandım. bigün tebrizin kalabalıgindan uzak tenha bi kösede yatarken bi genç yanımdan geçiyordu. ustü basi hali vakti yerindeydi. bende can sıkintısından gozlermi hafif aralamış genci izliyordum. sokağin sonundaki evden bi kiz cıkti. ufak boylu yuzunu peçelemiş bir kizdi. oglanin yanina gelince yüzünü acti. tamda net goremedim zaten yuzunu. 2 genç cilvelesiyordu.15 dk sonra iceriden elinde tabancayla iri yari bi adam cikti kiza bi tokat vurup eve fırtlatti. oglanda geldiği istikamette kosmaya başladı. cocuk tam onumden gecerken demin evden çıkan sinirli adam ki büyük ihtimal babasıydı. tabancayla hic teredut etmeden vurdu çocuğu. arkadasina bile donup bakmadan evine geri girdi. cocugun ağzindan kan geliyordu. yerimden kalkıp hemen yarasina baktim. belinden sıyirmisti kursun. oglan torunum hamzaya çok benziyordu.bi an dusundum. kızim napiyor acaba. kızim evet kizlarim deil. cunku buyuk kizim ilk çocuğunu doğururken hem kendi hem çocuğu vefaat etmisti.oan bunlari dusunerek vakit kaybetmemeliyim diyip cocugun yarasina iranda zaten bol olan okaliptus ağacinin yapraklarını bastirdım mikrop kapmasın diye. sonrada sardim yarasını

1 saat icinde gözlerini açtı. daha bisey diyemeden. yaran mühim deil. kalk baska yere gidelim. yoksa adam seni bidaha burda gorurse bu sefer ıskalamaz dedim. omzuna girip evine doğru yürumeye basladik. yolda kizin babası neden bu kadar karşi sizde diye sordum. güldü. sonra da babası deil kocası dedi yuzume bakmadan utanarak. o an kurtardığim icin bi pişmanlık yasadim ama. kader dedim. allah boyle yazmiş.ama gence karsı bi iyi his kalmamisti icimde o andan sonra. acaba hamza da böyle itin biri olmuşmuydu.

devam ediyorum beyler

çocuğun evine vardığımizda kapıyı zenci bi kız açtı. onune bakiyordu bize hic bakmadi.ev cok buyuk ve güzeldi. erzurumda boyle bi eve sadece vali paşa sahipti.ki onun sahip olmasıda normaldi koskoca devleti aliye valisiydi. gerci onun hakkindada erzuruma surgune geldigi hakkinda soylentiler vardı. ozamanlar hep dusunurdum. devletin surgun yeri bile boyleyse ödül yerleri neresidir diye. hatta cocukken orduya katilamayi ve bi pasa olmayi isterdim.ama ailemin tek oğlu oldugum icin ordu beni kabul etmemısti. neyse konaktan iceri girdik. buyuk bi salondu.

solonun ortasında boyu kısa oldukça çelimsiz burnunda ve kulaklarinda oldukça bol hızma ve küpeler takmış geniş minderlerin üstüne yayilmiş ufakça bi nargilede fokurdadatan bi adam vardı.80 küsür yaşinda olmaliydı. cocuga baktı ve yaptığin namussuzluklar yüzunden mi oldu dedi bıkkin bi şekilde. belliki bu çocuğun ilk vukaatı deildi.sen kimsin dedi bana dönüp. adamin gözleri çok baygın bakıyordu buyük ihtimal de tönbeki tütün deil afyon iciyordu. ayrıca kokusuda hiç tutun gibi deildi.ben muzaffer dedim. azerimisin dedi .irandaki biçok azeriden biri sandı beni heralde. evet türküm ama uzak yerlerden geldim dedim. bakıp boş gözlerle iyi iyi dedi gözlerini kapatıp yarım dakika bekledi. nazir gel buraya dedi.o an cocugun adinida ögrenmiş oldum. yolda neden hic adıni sormadım diye dusundum kendime. cocuk ağır ve yuzunde her adimda beliren acıyla adama yurüdu. adam nazirin yarasini actı. yaptığim pansumani gorunce.sen okaliptusun yaraya kondugunu nerden biliyorsun dedi.bi an için köyümün en yaşli insani olarak koydeki sağlık islerine ben bakardım.80 senelik bi hayatın tecrubesi olsa gerek diyicektim. vazgectim. dedemden ögrendim efendim dedim. deden bayağı bilgili adammmış muzaffer dedi. sizin kadar olmasada oyleydi efendim dedim. gulumsedi.

ben bu tebrizin en ünlu hekimiyim. senin yaşlarındayken fakir halka uzun sure hekimlik yaptım kah can verdim kah can aldım. kaybettiğim her canla tecrube kazandım. suan sahip oldugum beceriler ile şahın sarayınidan tut iranin zenginlerine kadar butun üst tabakanin hekimiyim.bu hayatıni kurtardığin cocuk benim rahmetli kızimın aptal ogludur.o ölunce bana emanet kaldı. sende onun hayatinı kurtardığin icin ve bakiyorum bu konularda yatkınlığin vat eğer istersen sana bildiklerimi ögretirim.bak evlat seni sevdim bundan 20 sene once bu bilgileri bana oğret diye biri gelse ve sandıklarca mücevher serse onüme vallahi ögretmezdim. cunku bu bilgileri sadece ben bilirim .ve bu bilgiler butun hazinelerden değerlidir.bir zengin hasta oldugunda butun servetini nasil olsa gozunu kırpmadan bana veriyor.ben bu bilgiliri satarmiyim hic ki kendime bir rakip yaratayım.ama artık yaslandim bu bilgileri birine miras birakmak isterim dedi

torununa ögretsene dedim. torununa iğrenerek baktı ve kaç kere denedim hic umrunda olmadı. hayatinda hic zorluk görmedi. belkide onu bukadar varlik icinde buyutmemeliydim.tek bildiği haydalık. dedi. sonra torununa donup bundan sonra evden cikmak yok. eger sex istersen sana aldığim 2 cariyeyi kullan gidip en pahalılarini aldım sana belki oturakli olursun diye.ama hala gidip başina iş açıyorsun.o guzeller güzeli annenin gozlerini almasaydın seni sokaga atardım.ama malesef benim kanımdansın dedi.ve sonra yaşina göre gür olan sesiyle yıkil karsimdan diye bağirdı nazir 'e

tek ben kalmıştım. salonda. sana biyer tahsis etsinler dedi. ramina diye seslendi. burnu hizmali sarisin ufak boylu kalem elli boncuk gözlu bi hizmetkar kiz geldi. buyrun efendimiz dedi.bu cocuk bundan sonra yardımcımdır.ona bir yer ayarlayın dedi. sonra ikimizede eliyle git isareti yaptı .konak oldukça büyükceydi. uzun bi koridordan gectik. duvarlar sedef kakmali ve yerler yaldızlı mermerdi. vali paşanin konaği bu kadar guzel olmasa gerek dedim icinden. cunku ben ruyamda bile boyle bi yer görmemıştim. iranin zaten zengince bi yer olduğunu duymustum ama boyle olucağinı hiç düşünmemiştim. kız bana kaçamak bakıslar atıyordu koridorda yururken. gözleri o kadar güzeldi ki.odama geldiğimde nerdeyse benim erzurumdaki evim kadar buyuk bi odaya girdik.ama meziyet odanin buyuklügunde deil benim erzurumdaki evimin kücükluğundeydi.kiz utangac bi şekile odaniz burasi efendi dedi.ve sonra gitti. yataga oturunca kizi dusundum. acem ellerinden olamazdi. kara bi insan deildi. buyuk ihtimal rusya dan yada kuzeyden gelmişti. sessizce adıni söyledim ramina. koridordaki bakıslarindan benden hoşlandigi ve duygusal biseyler hissettiğinden emindim.19 yasindan fazla olamazdi. acıkcasi kızi bende begenmistim.ama benden 2 yaş kucuk eşimin yillar gectikce yaslanip nenem gibi gozukurken ölmesinden sonra ne bi kız begendim ne bi kadınla yattım.hem kiza gönül versem ne olucaktı.en fazla 10 sene icinde herşey bomtak olucaktı.o yuzden en iyisi hiç boyle biseye kalkişmamaktı. sonra gülmuştum deli gibi kendi kendime. acaba 80 yasinda olduğumu ogrense.ne dusunurdu. belkide dili tutulup konuşmaktan kesilirdi. torunumla ayni yaştı. uykuya yattitim sabah kaltıgimda donum ıpıslaktı.4 senedir deil kadinla yatmak canim hic bi kadını dahi istemedi.ama bu gece ruyamda raminayla deliler gibi sevişmiştim. donumdada rüyanın meyveleri vardı.tam o arada cat pat türkce konusan bi oğlan kapiyi calip iceri girdi.abi hamam ? dedi. kafami salladım evet anlaminda. kaç aydır su altına girmedim hatırlamiyordum.bu cok iyi gelicekti. hemde boyle bi rüya ustune. sanki allahın isiydi

günlerim yaşlı hekimin yanında cıraklik yaparak geçiyordu. surekli yeni bisey oğreniyor. hangi yaraya ne sürülür hangi bitki hangi hastalıga iyi gelir zamanla oğreniyordum. köyumdeyken herkes gercek yaşimı bildiği icin kendimi gercek yaşım olan 70 gibi hissederken. burda ise yaşlı hekimin bana surekli evlat demesinden dolayı ve bazen ise genç bi delikanlıymışim gibi azarlamasindan dolayı kendimi 25 yasinda hissediyordum

2 sene geçti. bazen ramilanın bana yakın hareketleri olsada bi kez daha sevdigim kadınin gozumün onünde yaşlanmasinı izleyemezdim. kendimi hep geri gectim.bi gece uyurken kapimin sessizce acikdigini hissetim. gozlerimi açtığimda pek bisey goremedim kimsin dedim ses etmedi. biraz yaklaştınca gelenin ramila olduğunu gordum. ustunde ipek bi gecelik vardı. icine hic bisey giymemisti. senin olmak istiyorum dedi koynuma sokukurken. ramila hayir demeye calişirken cunlemi daha tamamlamadan dudaklarima yapısti. elimi alıp o iri göğsünün ustune koydu.ve bende 6 yilın verdigi birikmislikle hiç bisey düsünmeden azgın bi köpek gibi üstune çıktım. sonrasini anlatmama gerek yok anladınız umarım

bakire olmasına cok şasırmıstım bi arkasinı dönmüstü bende arasından sarildım.bi elim belinde digeri ise kafasında saclarıni okşuyordu. köle kizların bakire olması normal bi durum dedim. köle deilim ki sadece burda hizmetliyim dedi. nasi yani eger acem olsan burda hizmetli olman normal ama tipin rusyadan geldiğini belli ediyor , kole deilsen neden geldin nasıl geldın kız başina hemde b yaşta dedim. bana dönup yuzumu ellerinin arasina aldi. evet dedi köle olarak gelmistim.6 yasindaydim hekim beye satıldım.ki onu biliyorsun.bi insani severse tam sever sevmesse hic sevmez. beni azad etti. bende onun yaninda ucret karşıliği hizmetlisi olarak çalişiyorum

nazirin bugune kadar sana el sürmemesine şaşirdim dedim bende gülerek.oda güldü , okadar guzel güluyorduki .denemedimi saniyorsun dedi cok uğraşti ama onu istemedim ben dogru kişiyi bekliyordum dedi
zorla sahip olmaya kalkmadımi hic, sonucta onun ne kadar serefiz olduğunu bende sende iyi biliyoruz

eger hekim beni azad etmeseydi bana tecavüz ederdi diger butun ev kolelerine yaptıği gibi.ama ben özgur bi insanım eger bana el sürerse iranda bunun cezası idamdır.bu kurala şah bile dahidir dedi. gercekten ozamanlardaki iranin ozgurluk anlayışi ve modernliği suandaki avrupa ülkelerinde bile masedef yok. bazen o zamanlari cok ozluyorum. neyse dagitmadan devam edeyim. peki beni niye sectin nerden anladin dogru insan olduğumu diye sordum. cunku seni ilk gördüğum gunden beri seviyorum muzaffer dedi ve beni optu.o gece sarılip uyuduk. yaklaşik bi ay sonra hekime ben ramilayla evlenmek istiyorum dedim. sonucta ramilanın manevi babası sayılirdi. biriniz oğlum biriniz kızim gibisiniz izin veriyorum dedi hiç uzatmadan. hemen o ay icinde evlendik.ve evlenir evlenmez ramila malesef hamile kaldi. normal bi insan olsaydim eğer ramiladan bi düzine cocuk yapardım.ama cocuğum bile yaşlanip ölüyorken benim 25 olmam. hayir bunu kaldiramazdim.ama olan olmuştu bikere. allahin kaderi dedim. vardır bi hayir.
bigün yine hekimle beraber hasta evlerine gitmistik.bi ulak kosarak geldi. nazir öldurulmüş. hekim bey bayıldı. kendine getirmem bayaği zaman aldi. hemen konağa gittik. hekim adamlar tutup sebebini ögrenin katilin kafasını bana getirin diyerek saldı 4 bir yana. akşam olmadan tam 3 tane kelle yuvarlandı avcılar tarafindan hekimin önüne. kelleri gormek hekimim acısıni hafifletmemişti. yorgun bi sesle sordu , kim bunlar ve neden yapmıslar?

bir domuza benzeyen adam sözle girdi : efendim torununuz bir afyon tekkesinde zar atiyormuş. afyonun etkisiyle ve kaybetmenin siniriyle adamlara kufur edince zaten kafasi dumanli olan oyun arkadaslari oldurmuşler naziri dedi.
hekim ise kendi kendine ah nazir ah salak oğlum benim sanki parani kaybettinde yiyicek ekmeğin kalmadı. biliyordum bigün aptallillarin yuzunden olucegini dedi kendi kendine. paralrini verdi avcıların .aralarinda en uzunu olan tek gözü patlamıs zenci yerdeki kafaları cuvala topladıktan sonra aldiklari iyi bahşis icin tesekkur ederek cıkıp gittiler. herzaman vakur be kendini begenmiş olan, burnundaki ve kulagindaki gosterisli altin hizmalar ve kirişik esmer derisiyle sanki buyuculere benzeyen hekim beni kimse rahatsiz etmesin dedi. hepimiz ciktik.7 gün 7 gece ne yemek yedi ne su icti. oylece oturdu zevk minderinin ustunde.8. gunun sabahi minderine kıvrıldi uyudu. uyumasina sevinmiştim. uyaninca ona zorla yemek yediricektim.ama hic uyanmadi. uykusunda huzurlu bi sekilde vefaat etti. hekimi defnederken babami kaybetmis gibi ağladım. halbuki benle aynı yaştaydi.cok değişik duygular icindeydim. belkide hekim gibi bende afyon cekmeliydim ama ayık kafayı daha cok seviyordum.

hekimin nazirden başka akrabası yoktu o yuzden malı kimseye deil devlete kalıcaktı. yani biz oyle dusunuyorduk ramilayda. taki hekimin ölümünden 3 gun gecmeden bi devlet katibi konağa gelip ramilayi sorana kadar. merakla katibi dinledik. hekim ramilayi cok sevdigi icin onuda vesayetinre almış ve cok degerli olmasada ona ufak bi ev ve az miktar para birakmak istiyormus. bunuda ramiladan gizli yapmiş.ama nazir olünce malın varisi direkt ramila oluyordu anlayacaginız.cok şaşırdık.bir hekim kalfası ve bi hizmetli bi anda tebrizin en zenginlerinden olmuştuk hem bunun şerefine hem hekimin ruhuna 5 gun 5 gece kuzular cevirttik kazanlar kaynattik fakir fukara doyurduk. hatta ogunden sonra tebrizde soyle bi atasozu çıktı , hekimin ölumu ilaç oldu fakiri şişmanlattı diye.ben hekimden cokca sey oğrenmistim. hekimliğe ben devam ettim. ramila cok iyi kalpli bi kadindi .oda bütün zamanini hayır isleri ve oğlumuzu yetiştirmekle geçiriyordu. baska cocuk isemiyorum demistim ramilaya.oda gencim daha cok cocuk istiyorum diye diretsede 1 2 haftalik kavga sonucu olay kapanmısti. ramila istemeyerek te olsa dedigimi kabul etmişti

10 reze devam ederim

huur evlatlari hikaye hazir diyemi beğenmediniz sizi bekletmedim diyemi. haftada 2 satir yazip sizi kopek etmedim diyemi

butun bi on seneyi yazıp gereksiz olaylarlar kafanızı gibmiycem. cunku hayatim normal ve durağan geçti. taki ramilayı şehirdeki vebada kaybedene kadar.o narim vücudu hastalıga dayanamadı ve 4 gün icinde öldü malesef. veba salgınida şah ın ağır karantinaları ve hekimlerin uğraşlari ile 1 ay icinde 500 küsur kişinin canina mâl olduktan sonra bitti.