merhaba yannanlarım, ağır bir giriş oldu bu hikaye için ama olsun siz alınmazsınız binler, neyse.
olay bu yıl şubat ayında gerçekleşti, 2. dönemin başladığı sıralar.(liseli sanmayın marmara üniversitesinde okuyorum) olayın asıl nedenini anlatayım ilk önce. beni geçen sene ekim ayında çok sevdiğim kız arkadaşım terk etti.1 seneden fazla sürmüştü ilişkimiz ve tüm yılı harbi harbi beraber geçirmiştik her zamanıyla. harbi koyan bi olay oldu bu ve şu sıralar daha yeni yeni atlatıyorum. ben bu ayrılıktan sonraki zamanlarda ölsem diyordum dıbına koyayım. diyordum araba çarpsın, ayağım takılsın, ne bileyim düşeyim kafamı vurayım. başıma daha büyük dert gelsin ki unutayım diye. nitekim geldi de.
bir gün okuldan çıktım, kadıköye gittim, eve gitmek istemiyordum çünkü eve gidince duvarlar üstüme üstüme geliyordu. bir lise arkadaşım geldi aklıma kadıköyde yaşayan, onun yanına gittim. oturduk sohbet muhabbet derken benim lise arkadaşlarım aradı onu. kanka kadıköye gelicez içelim bir şeyler yapalım diye. o gün de bursu çekmişim baya yüklü miktarda param var. tamam dedim. bunlarla çıktık yemek yedik, bi mekana geçtik, baktık çok para gidiyor dışarda içelim dedik. eyvallah çıktık vodkamızı biramızı aldık yetmedi. o ilk yanına gittiğim arkadaşın ismi anıl olsun. anıl dedi şarap alalım. aldık şarabı baktım bunlar içmiyor dıbına koyayım ben içtim baya. zaten dertliyim aylardır. hiç dikkat etmedim. 1.5 litrelik şarabın %80'ini içmiştim en son hatırladığımda. o kafayla adeks'e gidelim oyun atalım dediler. en son adekste olduğumu hatırlıyorum. ertesi gün gece 3:30-4 sularında polis uyandırdı. nerdeyim diyorum kocaelindesin diyor. nasıl ya diyorum ben nasıl burdayım. asıl sen neden burdasın diyorlar. beni güzel bi sorguya çektiler ayak üstü sen necisin kimsin diye. baktılar bi problem yok beni aldı ambulansa zütürdü. ambulansla da hastaneye gittim. bakın beyler yemin ediyorum sol bacağım tamamen tak içindeydi. kafam patlamış, mont yırtık, çantam kayıp, vücütta ve yüzümde morluklar vardı. gece boyunca hastanede hatırlayabildiğim tek şey bi adamın benden para istediği vermeyince de yumruklayışıydı. ben hayatımda böyle travma atlatmadım dıbına koyayım. anahtarım kayıp olduğu için sabah hastaneden çıkınca eve gidemedim. annemlere haber vermeden gece eve gelmedim zaten ordan taku yemiştim anlayacağınız. napıcam diye düşünürken mahalleden kardeşim dediğim ,adı ismail olsun, ismailin yanına gittim. evdeki herkes şaşırdı noldu bitti faslı geçti tüm kıyafetlerimi çıkardım. banyoya girdim. yemin ediyorum iki saat bacağımdaki taku temizlemeye çalıştım. kurumuş yapışmış muallak. vücudum ağrıyor zaten hayvan gibi, kafam ayrı tak gibi. orda güzel bi dinlendim akşama kadar. ama kafa gib gibi. atamıyorum olayı bi türlü kafamdan. ben nasıl gecenin bi yarısı dayak yemiş ve bi tak çukuruna atılmış halde bulunacak kadar salaklık yapmış olabilirim diye. bir türlü kendime yediremiyordum. hayır çukur evimin yakınında da değil aq ta kocaelinde. neyse öğlen annemi aradım başıma gelenleri anlattım biraz kadının morali aşırı bozuldu dedim akşam geldiğinde eve gitmeden köşedeki pastaneye gel konuşalım. geldi konuştuk, sen nasıl yapabildin böyle bir şey(dindardır kendisi, ateist olduğumu bilmesine rağmen içki içmemem gerektiğini söyler durur hep) sen nasıl böyle bir salaklık yapabilirsin. doğru diyorsun annem, bir daha böyle bir şey olmayacak söz diyip gönlünü alıp eve geçtik beraber. ve bu olay bir kaç arkadaşım annem ve ben arasında bir sır olarak kaldı. sormak istediğiniz bir şey varsa sorun panpalar çekinmeyin.