yaz okurum belki d: hikaye istiomm

vanayı çevirip tazzikli attırdım oyşh

girişini gibiyim amerikada çalışıyormuş, neyse başka hikaye yok yaz amcık ağızlı yaz

anlatsana bin

kardeş kafanda bişey var

Vana var tutar

vana ne alaka

oooo hikye

Zaten berbat giden hayatım bununla daha da berbatlaşmıştı. Hayatımın baharında tam arkadaşlarımla zaman geçireceğim zamanda gelen bu berbat mektup belki de hayatımı sona erdirecekti. Ama her şeyden önce en başa dönmemiz lazım.

Amerika'da devlet adına hastalıklara çare bulan gruplardan birindeydim. Hayatım çok güzel geçmese de beni seven ve arkamda olan arkadaşlarım vardı. Bu hayata daha pozitif bakmamı sağlıyordu. Hayatımın tek kötü yanı işimi sevsem de herhangi bir olay olmamasıydı bize verilen fazla görev yoktu. Oysa diğer gruplar durmadan çalışıyordu. Bize verilen işler kolay ve az olduğu için gün boyunca laflıyorduk. Ama içimizde diğerleri ne yapıyorlar diye bir merak da vardı. Yine bir gün işe gittiğimde bize 1 hafta iş olmadığını gidip tatil yapabileceğimizi söylediler. Bende evde kalmaya karar verdim çünkü tatil planlarım 2 hafta sonrasınaydı. Arkadaşlarımı aradığımda onlarda evde kalacaklarını söylediler. Akşamları birimizin evinde buluşup kendi aramızda partı veriyorduk. Günler böyle geçerken tatilin 5. günü kapımda bir mektup buldum. Mektup devletten geliyordu bizim grubu acilen işe çağırıyorlardı. ilk başta şaşırdım genellikle bize böyle şeyler olmazdı ama yine de hızlıca giyindim ve çalıştığımız yere doğru yol aldım.