Arkadaşlar benim uykucubaykuss nickli bi hesabım vardı bir başlık yüzünden hesap çaylak yedi ve bi süreliğine buna geçtim beni bilen bilir neyse hikayeye başlıyım. iyi okumalar.

Telefonumun sesiyle uyanmıştım. Sabah sabah annemden başkası olamazdı herhalde. Her gün üşenmeden arar derslere geç kalmamamı sağlardı. Evet, onlardan ayrı kalıyordum daha doğrusu beni postalamışlardı.

Başlarda ne kadar zor gelse de alışmıştım. 17 yaşındaydım ve arkadaş çevremde 'Ana Kuzusu' diye anılmak istemezdim bu yüzden yatılı okulu kabul etmiştim. Arkadaşım buraya alışmamı kolaylaştırmışlardı. Bu sene lise son sınıftık ve arkadaşlığımızın dördüncü yılıydı, her koşulda insan ister istemez birbirine alışıyordu.

Komidinin üzerindeki telefona ulaşmaya çalışmıştım. Zorda olsa almış ve annemle konuşmak üzere telefonu açmıştım. Uzatmayacağını umuyordum böylece beş dakika daha uyuyabilirdim.

Efendim ? dedim uykulu bir sesle. Sabahları ben bile anlayamıyorum sesimi kaldı ki karşıdakinin yanlış numara olarak düşünmesi gayet normaldi.

Uykuya düşkün olduğumu biliyordu sessiz kalarak neden uzatıyordu ki konuşmayıp 'kalk' dese yeterliydi benim için.

Nefes alma seslerini duyuyordum. Acaba en son ne zaman kızdırmıştım annemi belkide trip atıyordu, belli olmazdı. Uzun bir sessizlikten sonra tekrar konuşmuştum.

Anne konuşacak mısın? hala ses yoktu.

Anne! olabildiğince sessiz bir çığlık atmıştım. Ali'nin uyanmasını istemezdim. Bazen çok kötü olabiliyordu bazen ben bile tanıyamıyordum. Son kez şansımı denemek istemiştim.

Anne ben kalktım, uyarı alınmıştır. Sonra görüşürüz, sizi seviyorum. telefonu kapatacakken hayatımı değiştiren o sesi duymuştum.

Seni hissediyorum. ses kesinlikle annem değildi. Peki kimdi ? Sabah sabah bir pgibopatla tartışamazdım.

Yakında her şey değişecek. Hazır ol! denildi ve telefon kapandı.

Sesi tanımıyordum okuldan veya arkadaşlarımdan değildi. Erkek.. boğuk sessiz bir ses..

Telefonu iyice kulağıma dayamama rağmen zor duymuştum. Nefes alış verişlerinide unutmamak gerekirdi.

Ya şakaydı ya gerçek. Şaka olduğuna inanmak istiyordum.

Beyler bu part biraz uzun oldu bundan sonra kısa kısa yazmaya çalışıcam kusura bakmayın.

Beyler 2-3 kişi okusada devam ederim. Belirti verin sadece.

Şokun etkisini çoktan atlatmış, uzun düşünmeler sonucunda şaka olabileceğine karar kılmıştım.

Hatta kimin yaptığında biliyordum, daha önce neden düşenemediğimi kestirememiştim. Cenk'ten başkası olamazdı. Telefonuna ses değiştirme programı yüklemişti belki de.

Düşüncelerimi uyanmakta olan Ali bozdu. Uykudan yeni kalkmış sesiyle 'Günaydın' diyebilmişti aynı şekilde karşılık verince somurtmuştu. O kadarmı kötü gözüküyordum.

Ne var? diye sordum merak ederek. Yüzümde her hangi bir yabancı madde mi vardı acaba, diye düşünmeden edememiştim.

Bir şeymi oldu, rengin atmış ? Hasta mı oluyorsun bana bulaştırma sakın mendille gezmek istemiyorum Ali'den daha ne beklenirdi ki ? Çok mu belli oluyordu korktuğum. Kötü bir şakaydı.

Gerçekten korkutanda sesiydi. ilk gördüğüm yerde tebrik edicektim onu.

Hasta değilim ama olursam söz veriyorum ilk sana bulaştıracağım diyerek ağır adımlarla elimi yüzümü yıkamak amacıyla banyoya yönelmiştim. Asıl amacım aynadaki yansımama bakmaktı.

Yatakhanedeki her odada 2 öğrenci kalıyordu. Kendimize ait bir banyonun olması okulun sevdiğim bir yanıydı.

Şehirden uzaktı fakat bir o kadar doğayla iç içeydi. Bundan şikayet eden onlarca kızdan biri değildim, doğayı ve hayvanları seviyordum.

Aynadaki halime baktığımda çığlık atma isteğimi zor bastırmıştım.

Bu da neydi ? Cenk odama kadar giremezdi değil mi ? Ayna üzerine yapıştırılmış bir postiş.

Seni hissediyorum. kırmızı keçeli kalemle kalın bir şekilde yazılmıştı. Hangi ara gizli bölgemize girdiği onlarca sorudan biriydi sadece.