ölüm hayatın bir hediyesidir bize

@36 okumak güzeldir ama kendini bir yorumla soyutlayarak bazı kitaplardan, insanlardan o zaman ne düşünürsün. işte kendini o zaman ayrı bir kefeye koyabilirsin. ölüm nedir ? bana göre ölmektir ne kadar basit bir kelime değil mi; bir daha sevememektir, mutlu anlarda olamamaktır, kardeşinin annenin bananın çok arzuladığın bir bayanın elini tutamamaktır ona dokunamamaktır. hayatta iken yapabiliyor muyuz hayır tabiki de, işte yeryüzünde de çoktan ölmemiş miyiz. insanlara baktıkça ben mi pis kokuyorum karşımdaki mi anlamıyorum artık, mutlu olamıyorum, düşünen insan mutlu olmamalıdır da, işte dünyanın hasta ruhuda sen olmuş olursun. zamanında filozoflara güldükleri gibi.

edit: bilir misin saka kuşları necip için der ki:
necipçik, neçipçik,
var yürü garipcik, garipcik.

Necip'in son sözleri, demek böyle ölünürmüş...

@43 işte kesin bir yargıya inanmıyorum ben. bence fikirlerimiz burada ayrılıyor.

ölüm= her şeyin sona erişi. hayır! hayır!
ben böyle düşünmüyorum.

yani kesin bir yargı yok kafamda.

evet belki bu dünya için dediklerin doğru fakat nerden bilebilirim ki toprağın altında beni başka bir dünyanın beklemediğini.
msitik bir dünya, yada ilahi bir varoluş değil. belki de o ama onu kastetmiyorum. bilemeyiz yani. toprakta can bulmayacağımızı bilemeyiz.
hiç bir tohum bir zamanlar ağaç olacağını düşünmez.

özet geç

@45 her kelimesi değerli. en özetli hali bu yani.

(bkz: ne kadar taktan bi dunya)

@44 hacım daha ötesi yok öldün, yoksun. bilecek miyiz öldüğümüzü veya görebilecek miyiz bazı şeyleri ben bunu hep düşünüyorum. dediğin gibi bir yeni dünya olabilir. daha çok kötülüklerle, günahlarla dolu bir yeni dünyada beklemekte olabilir o yer altında, bu tüm evrende bir bizim gezegende mi hayat var ne düşünüyorsun, bu kadar mı mükemmel bir canlıyız. tecavüz eden, hırsızlık yapan, kafa, el, kol kesen, cinayet işleyen gibi. bir insanın canının başka bir insanın elinde olması bukadar mı basit, bu yüzden mi mükemmeliz. onlar devam eder her zaman çürüyene kadarda nefes alır ve yaşar. ama sen-ben-o gider her zaman ilk sıradan. mesela şunu merak ederim. o kadar gezegenin yıldızın bilmem neyin ne işi var ki bu koskaca sistemde. yaşadığımız yer için söyleyeyim, 4-5 tane kitabımız var insanlığa gelen ve kesinliği bilinen. bu dünyada bir sondan sonra yeni bir başlangıç var, cennet-cehennem. ben hayatın başka bir gezegende de, galaksilerde de olduğuna inanıyorum. eğer varsa da onlar ne yapmakta neyi düşünmekte, bir din veya inanç var mı çok merak ederim. ama bir son hep aynı işte oda ölüm çoğu şeyi yok sayan gerçekliği sinirlerine kadar batıran. ölürüz ve filizleniriz ya çölde yada güzellikler içinde bizim bu dünyada.
edit: tabi bu benim düşüncem

bende bizden başka düşünen varlıkların olduğu kanaatindeyim.
bu evrende yalnız olamayız.

sana bu konuda katılıyorum panpa.

okuyamadım lan

sözlükte filozoflar görmek güzel