ölüm beni çağırıyor

bu zamana kadar, yaklaşık 6 aydır, takip ediyorum bu siteyi. gerçek hayatta almadığım zevki aldım burdaki insanlarla sohbet ederken.

kimi zaman geldi etmediğim küfürleri ettim. kimi zaman da hiç gülmediğim kadar güldüm burda.

ama dedikleri gibi, gerçekler acıdır...

her ne kadar burda kafamı boşaltsam da, gerçeklerden kaçamazsınız beyler.

burda geçirdiğim zamanı unutmam imkansız, yalnız gerçek hayatta da bazı sorumluluklar var.

ben onları yerine getiremediğim için çok büyük olaylar oldu beyler.

artık olaylar öyle bir hale geldi ki, buraya kaçıp eğlenmek bile fayda etmiyor sakinleşmem için.

dediğim gibi, gerçek hayatta görmediğim dostluğu burda gördüm. burdaki insanlar saf, temiz kişiler. diğer kişilerin ardından gizli işler yürütmüyorlar.

ama gel gör ki gerçek hayatta öyle değil.. canım, ciğerim dediğin kişiler bile gün geliyor arkandan gizli saklı işler çevirip seni çok kötü durumlara getirebiliyorlar.

o tipte insanlar öyle çok var ki hayatımda, sizin gösterdiğiniz saflığınız, dürüstlüğünüz, onların bana yaptıklarını unutturamayacak hale geldi...

diyorum ki, keşke herşey daha farklı olsaymış, keşke bu olaylar benim başıma gelmeseymiş. ama gerçekleri değiştiremiyoruz işte. olan olmuştur, biten bitmiştir.

böyle bir yazı genelde kağıda kaleme dökülür. ancak hayatında, yazdıklarını okuyacak bir kişi kaldıysa yaparsın bunu. benim öyle bir şansım yok beyler. ayrıca yazım da her zaman kötü olmuştur.

ben de siz saf, dürüst insanlara yazdım bu son yazımı.

özet geçemedim beyler kusuruma bakmayın. en fazla bu kadarını yapabildim.

benden istenenleri yapma konusunda hep başarısız olmuşumdur zaten.

burda da böyle oldu be.

ama olsun...

sizin beni anlayışla karşılayacağınızı biliyorum...

sizi yıldırmaya çalışan engellere karşı herzaman dimdik durabilmeyi başarın...

benim gibi yıkılanlardan olmayın...

son olarak da

kendinize çok ama çok iyi bakın...