ölüm anında görmüşsünüzdür. öyle bir nokta vardır ki, kişi ölmediği halde artık en sevdiklerine bile tepki veremez bom boş yukarı bakmaya başlar. artık tekillik dönemine girmiştir. dış dünya ile bağı yok olmuştur. artık ona kimsenin yardım edemeyeceğini, yalnız olduğunu anladığı andır o an. kimisinde günlerce sürer, kimisinde çok kısadır bu an.

ilk olarak kişinin serebral korteks dediğimiz beyin çevresini bir kaç mm kaplayan kısmı kapanır. bu kısım karar verme, çevreyi algılama, düşünme gibi insanı insan yapan beynin büyük kısmını oluşturan özelliklere sahiptir. (beyaz kısım)

ikinci olarak omurilik soğanımız yine beyindeki epifiz dediğimiz minnacık organa ölüm sinyali yollar. epifiz hiç olmadığı kadar Dimetiltriptamin adında bir hormon salgılar. bu hormon uyku anında da salgılanır. bir çeşit halüsinojendir. ancak ne işe yaradığı halen esrarını sürdürür.

bu hormon hayatta 2 anda en çok yüksekliğe ulaşır. doğum ve ölüm anı.

bu hormon ayrıca şizofreni hastalarında da çok miktarda salgılanır. çok ünlü bir deney olan louis wain adındaki bir şizofreni hastasının zamanla çizdiği kedi resimleri çok ünlüdür. hastalık ilerledikçe vücutta artan Dimetiltriptamin hormonuyla kişinin nasıl dış dünya ile nesneleri birleştirdiğini anlatır bize.




işte ölüm anı böyledir. öyle bir ana gireriz ki artık herşey ileri derece şizofreni misali algılamaya başlarız. çevremiz hiç olmadığı kadar karışmıştır. öldükten sonrada bu karmaşıklık devam eder mi bilemiyoruz.

ayrıca epifiz bezi insanlık tarihi boyu ilahi bir organ olarak simgelenmiştir. karşıdan bakınca tam 2 gözün ortasında yer alır. dış dünyaya kapalı olduğu halde ışığı algılaması ve ortamı görebilmesi kanıtlanmıştır. illuminatide ki herşeyi gören göz buradan gelir. vatikanın bahçesindeki heykel bunun simgesidir, papanın asasında bu simge bulunur. mısır ahitlerin üstündeki şekilli göz işaretleri beyin yarım küresinin şeklidir.