16 Kasım 2008

Merak edenler için Sbs den beklediğimden yüksek puan aldım. 422 puan. Rekor kırdım resmen. Neyse çok eskiden bahsetmeme gerek yok. Şu anda Meryem'lerin evindeyim ve akşam yemeği yiyorum. Teyze yemeğe kalmam için ısrar etti. Teyze'nin ismi de Halime'ymiş. Zaten Raf ve Ref de hep gelmemi istiyorlar. Cehase bir süreliğine gitti. Ölü haliyle nereye gidiyorsa. Belki canı sıkılıyordur yanımda.

Meryem-"Git gide yüzsüzleşiyorsun farkında mısın?"

b-"Evet de bundan sanane? Senin için gelmiyorum sonuçta. Raf ve Ref'i görmek için geliyorum. Bir de Halime teyzeyi." Raf bana, Ref de Meryem'e gitti ve:

Raf-"Bir Bine abi, kavga etmeyin."

Ref-"Meryem abla, kavga etmeyin."

Meryem Ref'i ben de Raf'ı kucağıma aldım ve:

Meryem-"Bu kediler bile senden zeki. Kavga ettiğimizi hemen anlıyorlar."

b-"Keşke biraz örnek alsan şunları."

Ref-"MERYEM ABLA!"

Raf-"BiR BiNE ABi!"

Merine-"Tamam tamam." ikimiz de aynı anda söyledik. Kendimden tiskindim. Meryem muhtemelen miyavlama şeklinde duydu.

Halime-"Şu iki kedi bile sizin kavga etmenizin yanlış olduğunu anlıyor, bir siz anlamıyorsunuz."

Meryem-"Önce o başlattı."

b-"Ben mi? Sen bana yüzsüzleş... " Derken ayağımda acı hissettim. Meryem de 'ayy' dedi. Kediler artık uyarı mahiyetinde tırnaklarını kullanıyorlar. Ayağımı çizdi. Kanatmadılar, yüzeysel çizdiler.

Halime-"Ref kızım, Raf oğlum. Gelin, yemeğiniz hazır."

RaRef-"Tamam anne"Dediler ve kucağımızdan indiler. insandan kediye hala dönüşemediler. Aslında sadece ben insan gibi görüyorum. Sorun yok. Başka kimse görmüyor.

Halime-"Dersleriniz nasıl bakalım?"

Meryem-"Benim derslerimde bir sıkıntı yok. Hepsi 95-100 arası." Abartmıyor. Gerçekten 95-100 arası. Daha ben 90 aldığını görmedim.

Halime-"Aferim Meryem. Peki senin derslerin nasıl Bir Bine?" Hangi birinden başlayayım? 6. sınıfa geçtiğimizde beni direk müdüre gönderen bir hoca vardı hatırladınız mı? Hah. O hoca bana taktı. Normalde sınavda bazı hatalara tolerans gösterir, ama bende sayıyı yanlış görse eksiyi çakıyor. Matematik oldu 45. Bir kere de uyanıklık yaptım ve Cehase'den Meryem'in cevap kağıdını bana söylemesini istedim. Bilerek hepsini yanlış söyledi, direk 0 aldım. Kurtarma sınavına girip 60 a çekebildim. Cehase biraz katı kurallı. Kopya falan çekmeme izin vermiyor.

b-"iyi."

Meryem-"Hangi dersin iyi merak ettim."

b-"SANANE!" Raf ve Ref bana döndü.

b-"Hahahaa. Şaka yaptım. Bağırmak istetmiştim." Geri yemeklerine döndüler. Bir yerde de rahat olayım amk ya.

Halime-"Her derste iyi olacaksın diye bir şey yok. Belki bilime değil de sanata yeteneğin vardır."

Meryem-"Türkçe dersi de 65. Hahaha." Raf ve Ref bu sefer Meryem'e döndü.

Meryem-"Çok acımasızsınız yaa. Pardon Bir Bine." Tekrar yemeklerine döndüler. Pgibopatlar lan bunlar.

Halime-"Sanat sadece edebiyat ile ölçülmez. Belki resime, müziğe falan yeteneği vardır. Hem okulda verilen notlar gerçek hayatı yansıtmazlar." Hayaletleri görebiliyorum. Konuştuklarını anlayabiliyorum. Hatta şuradaki pgibopatların bile ne dediğini anlayabiliyorum. Hatta onları insan çocuğu şeklinde görüyorum. Bu yetenekten sayılıyor mu?

b-"Belki de dediğiniz gibidir." diyip konuyu kapattım. Hayvan gibi yedim. Gerçekten güzel yemek yapmış. Raf ve Ref de yemeğini yedi. ikisi de hazır bir biçimde bekliyor. Halime teyze koltuğuna oturunca ikisi de koşup kucağına atladı. Halime teyze her yemekten sonra Raf ve Ref'in tüylerini tarıyor. Bu da onların hoşlarına gidiyor. Mutlu olmalarına sevindim.

b-"Ben kalkayım Halime teyze."

Halime-"Tamam oğlum. Annene selam söyle."

b-"Aleykümselam." dedim. Artık Halime teyze kapıya kadar uğurlamıyor. Zaten durmadan evin oğlusun deyip durur. Evden çıktım.

Kısaca bahsetmek gerekirse Meryem'in annesi ve babası yurt dışında çalışıyorlarmış. Belgelerindeki hatadan dolayı Meryem kızları gözükmüyor ve yanlarına alamıyorlar. Hal böyle olunca anneanne devreye giriyor ve Meryem'i yanına alıyor. Hala olay çözülmemiş, o yüzden de Meryem burada yaşamaya devam ediyor. Ben de eve geçeyim bari. Akşam akşam sokakta bu kadar dolaşmak iyi değil.

-"ihehehe. Bir Bine sensin demek... " Sırtım karıncalandı. içim bir ürperdi. Sesi duyunca arkama döndüm ve kimse yoktu. Bana öyle geldi galiba. Bugün bayağı yoruldum zaten. Eve gideyim de uyuyayım bari. Muhtemelen benim ismimi bir yerden duymuş hayaletin biridir.

Sabah beni uyandıran şey yatağımın kırılması oldu. Ne yapacağımı şaşırdım. Nasıl kırıldı yav? Annem ve babam sese içeri girdi. Abim de uyanmış. Hay ya... Şimdi kaos başlasın.

Baba-"Daha yatağın taksiti bitmedi! Nasıl kırdın?"

Anne-"Oğlumuza bir şey olmadığına sevinmek istedin değil mi?"

Baba-"Ama taksiti... iyi misin oğlum?" Annem canavar gibi kadın.

b-"iyiyim."

Baba-"iyi o zaman, kışın seni Ali Usta'nın yanına veriyorum, orada çalış yeni yatak parasını topla."

Anne-"Şefket saçma sapan konuşma. Dershanesi var."

Abi-"Git gusül tazele hohohoho." it herif. Bundan bile kendine gülme payı çıkarıyor. Odadaki saate baktım. SAAT 10.30! LAN 2 DERS GEÇTi BiLE OKULDA!

b-"OKULA GEÇ KALDIM." dedim ve kıyafetimi giyinmeye başladım.

Baba-"Eşek herif! Tüm gece sokaklarda sürtersen tabi uyanamazsın."

Anne-"Şefket. Benim sabırımı sınama. Halime ablaların evindeydi." Annem ve Halime teyze tanışıklarmış zaten. Babam arkamdan saydırmaya devam etti, ben umursamadan hemen çantamı aldım ve evden çıktım.

Şu an okula gitmek istemiyorum. Ev ile okul arası mesafede 27 kere düştüm. 27 KERE LAN! Ne oluyor? Kafayı yiyeceğim. Üstüm başım hep çamur oldu. Sonunda okuldan içeri girdim ve sınıfa girdim.

b-"Derse geç kaldığım için özür dilerim. "

Fenci-"Üstünü başının hali ne oğlum savaştan mı çıktın?"

b-"Hocam sormayın."

Fenci-"Neyse geç yerine." dedi ve ben de yerime yürümeye başladım. Sırama geçtim oturdum ve kitabım... ÇANTAMDA DÜNKÜ DERSLERiN KiTABI VAR! iNANAMIYORUM. BUGÜN EDEBiYATTAN ÖDEV KONTROLÜ VAR! NE OLUYOR LAN! Çantamı hazırlamayı nasıl unuturum ya. inanamıyorum. iki derse geç kalmam da çabası.

Fenci-"ilk iki ders anlattıklarımdan sözlü yapacağım. Bundan alacağınız not proje ödev notunuzu doğrudan etkileyecek. Tenefüsten sonra sözlüyü yaparım." Şimdi bayılacağım. Yeminle komboya giriyorum. Ahan tahtayı da sildi. Bari tenefüste yazsaydım. Ders bitti tenefüs başladı.

Mert-"Bir Bine. iyi misin?"

b-"Değilim. Sabahtan beri başıma gelmeyen kalmadı."

Mert-"istersen sana fen konusunu anlatabilirim. Çok kolay bir konu."

b-"Valla çok makbule geçer." Kitabı açtı ve anlatmaya başladı. Başladı da sınıfa bir tane ruh girdi. Ruh mal mal bağırıyor.

-"HAAAA OUUUU SEENN Niii HAAA" Lan bir sus. Anlamıyorum amk çocuğun dediğinden. Ona baktığımı görünce hemen yanıma koştu ve:

-"Beni görebiliyor musun?"

b-"Evet, ama sus. Sınava hazırlanıyorum."

Mert-"Bir şey mi dedin?"

b-"Kendi kendime konuşuyorum. Devam edelim."

-"Ben eskiden operaya merak sarmıştım. Ama utangaç biri olduğum için kimseye kendimi dinletemedim." BANANE AMK BANANE!

-"Benim kısa konçertomu dinlersen ruhum huzura kavuşur." Mert ne anlatıyor anlamıyorum.

b-"Sonra dinlerim. Şimdi sınava hazırlanıyorum."

Öğrenci-"Bir Bine yine kendi kendine konuşuyor hoahoahoa" Öküz gibi gülüyor. Sınıftakiler de gülmeye başladı.

Mert-"Kanka konuya odaklan."

b-"Pardon kanka devam et."

Opera-"Daha fazla bekleyemem. Yıllarca bekledim zaten. Başlıyorum, LAAA HAA LEE LAA SOL LAA" Lan sesi de tak gibi. DERSi DiNLEYEMiYORUM.

Mert-"Bu kadardı kanka. Ders de başlayacak." Hiçbir şey anlamadım. Hoca da içeri girdi ve kağıtları dağıtmaya başladı. Allah'ım kabustayım. Birazdan uyanacağım ve saat 7 olacak. Çantamı hazırlayacağım ve derse gireceğim. Şu operacı salak da yanımda olmayacak.

Fenci-"Başlayın." Tabi ben duyamıyorum ama anladım. Sonra hoca konuşmaya başladı:

Fenci-"Birinci soruda şöyle yapıyorduk. LAA RE Miiii SOOL." LAN HOCA CEVABI SÖYLÜYOR VE BEN DUYAMIYOR MUYUM? SANA OPERA YAPTIRAN BEYNiNi gibEYiM.

Eve gidene kadar birkaç kere araba sıyırdı geçti lan. Yok arkadaş, bu normal bir şansız gün değil. işin ucunun hayaletlere bağlanacağı hissini içimden atamıyorum. Sonunda eve geldik.

Mert-"Ben geri okula geçiyorum. Sen de kendine dikkat et."

b-"Kanka, gerçekten teşekkürler. Bu iyiliğini unutmayacağım."

Mert-"Önemli değil kanka. Görüşürüz." dedi ve gitti. Ben de anahtarı deliğe soktum ve... Anahtar içinde kırıldı... YETER LAN! YETER. KiMiN YAPTIĞINI BULURSAM ÖLÜMDEN ÖLÜM BEĞENSiN.

2 saat sonra abim geldi.

Abi-"Burada ne işin var lan? Ne dikeliyon kapıda? Bu halin ne lan?"

b-"Anahtar kırıldı, kırık parçası içeride kaldı."

Abi-"Hay senin elinin ayarını... Gidip çilingiri çağırsaydın ya."

b-"Abi, ben bir yere kımıldamak istemiyorum. Bugün başıma gelmeyen kalmadı. Şu halime bak! Rezil rüsva oldum okulda. Pantalonum yırtıldı, üstüm başım çamur içinde... "

Abi-"iyi iyi bahaneni gibeyim. Ben getiririm çilingiri." dedi ve aşağı indi. BAHANE NE BEYNiNi gibTiĞiM. LAN KÜFÜR ETMEYEN BEN KÜFÜRDEN MANi YAZACAM YETER LAN! MEDiNE DiLENCiSiNE DÖNMÜŞÜM HALA BAHANE DiYOR! Ben hiç yerimden kımıldamıyorum bile. Merdivende oturdum. Birden üzerime su döküldü.

Komşu-"Pardon Bir Bine, merdivenleri silecektim de seni görmedim." Lan önünde dağ gibi duruyorum, nasıl görmedin? Çıldıracağım. Sakin kalmam lazım. Abim de geldi çilingirle:

Abi-"Bu kapı abi." dedi ve çilingir de kapıyı yapmaya başladı. Kapı açılır açılmaz içeri koştum. Yeter, dışarıda durmak istemiyorum. Hemen banyoya girdim. Şofbeni açmaya çalıştım... Ama açılmıyor. Açılmıyor. Neden açılmıyor? SOĞUK SUYLA DA OLSA DUŞUMU ALACAĞIM LAN. Saçımı sabunladım ve tam suyu saçıma tutacaktım ki sular kesildi. Bu klişeyi yaşamak zorunda mıydım? Mecburen havluyla saçımı kuruladım. Şampuanlı bir şekilde. Odaya doğru giderken bir ayna var. Aynada kendime baktım. Berbat gözüküyorum.

b-"Cehase. Artık gel." Üzerimde uğursuzluk var. Bu uğursuzluktan nasıl kurtulurum ki? internetten araştırmam lazım... Olmaz, bilgisayar bozulursa abim beni yaşatmaz. Kitabım var. Zamanında hayaletlerle ilgili aldığım bir kitapta bu uğursuzluktan falan bahsediyordu. Onu okuyayım bari. Kitabı açtım ve sayfaları birbirine yapışmış. Neden lan? Tamam, artık %1000 eminim. Bunun hayaletlerle bir ilgisi var. Cehase'nin gelmesi lazım. Kitap yırtıldı. Anasını... Kitaptan görebildiğim kadarına baktım.

"4 yapraklı yonca uğursuzlukları zütürür, uğur getirir." Kitabın bu yazılı olduğu sayfayı okuyabildim sadece. Tamam, denemeye değer. Dışarı çıktım, ve yonca aramaya başladım.

Acaba 2 sokak öteye gidip gelene kadar yaşayabilecek miyim? Bu şansızlıkla değil iki sokak geçmek, tek sokakta bile yaşayabileceğimi sanmıyorum. Üstelik Nalbura gidiyorum. Ara sokaktan gidersem daha hızlı varırım... Hız mı güvenlik mi? Bu lanetten ne kadar hızlı kurtulursam o kadar iyi. Ara sokaktan gideceğim. Umarım ölmem...

Ara sokaktan gitmeye başladım. Ama o kadar çok korkuyorum ki biri karşıma çıkacak diye... Üzerime biri su döktü. Balkondan kafama su döktüler lan. Üstelik kirli su olduğu çok belli, beyaz giydiğim kıyafet bile simsiyah oldu.

b-"YETER AMK YETER LAN! BAŞLAYACAM ŞANSIZLIĞINIZA DA SUYUNUZA DA... "

-"Bu kadarcık şeye çok yaygara yapıyorsun. Beni uykumdan uyandırdın." Ses arkamdan geliyor. Anca başıma geleni bilmeyen bir salağın konuşması. Arkamı döndüm ve:

b-"TABi YAPARIM LAN! SEN Kimsi anangibm" Karşımda kocaman bir kurt duruyor mk. Tamam. Anlıyorum.

-"Benim ismim Dagaar. Senin sesine uyandım. Demek sen de nadir doğansın."

b-"Maalesef ki öyleyim. Başıma gelmeyen tak kalmadı."

Dagaar-"ismimi duydun ve hala burada durabiliyorsun."

b-"Ruh gücünü boşa beni korkutmaya harcama. Yok olmanı istemem, gerekirse huzura kavuşturabilirim. Ama şu an işim var."

Dagaar-"HAHAHAHA. insan. Sen beni huzura kavuşturacak güçte değilsin." Etrafımda dolaşmaya başladı.

Dagaar-"Sıska bir vücut, çelimsiz ayaklar, düşük bir ruh gücü. Beni öldürmene imkan yok. Daha içindeki fare ile başa çıkamıyorsun."

b-"Seni öldüreceğimi mi söyledim? Ruhunu huzura kavuşturacağımı söyledim. istemiyorsan beni oyalama, daha şu şansızlığımdan kurtulmam lazım"

Dagaar-"içindeki fareden bahsediyor olmalısın. istersen seni ondan kurtarabilirim. "

b-"içimdeki bir şeyden dolayı mı tüm günüm mahvoldu?"

Dagaar-"Düşük seviyeli bir ruh. Seni ondan kurtarmak tek hamleme bakar. Ama karşılığında senden bir şey istiyorum."

b-"Biriniz de bir şey istemesin. Söyle bakalım."

Dagaar-"Benim için yaşa. Ölünce de benim yanımda ol. Ben milenyumlarca yaşadım. Sana bildiğim her şeyi öğretebilirim. Kimse senin karşında duramaz, bu gözleri biliyorum, ezilen bir insanın gözleri. Yıllarca kimse sana inanmadı, herkes seni aşağıladı ve hor gördü. Bir daha hiçbir varlık seni hor göremeyecek. Sadece kabul etmen yeterli." Cevap belli amk.

b-"Reddediyorum."

Dagaar-"Çok hızlı oldu. Neden?"

b-"Denize düşen yılana sarılır hesabı gidemem. Ruhum bana ait, bedenim de. Şimdi müsadenle, Nalbur'da işim var."

Dagaar-"HAHAHAHHA. SENi SEVDiM iNSAN. BENiMLE BU KADAR KORKUSUZ KONUŞABiLEN iLK iNSANSIN. KABUL EDECEĞiN ZAMAN ADIMI SESLEN VE KABUL EDiYORUM DE. YANINA GELiP ANLAŞMAYI SAĞLAYACAĞIM. Umarım düşman olarak karşılaşmayız." Dedi ve toz olup gitti. Cidden toz oldu. Saçma sapan ruhlarla uğraşıyorum aq. Nalbura sağ varmak istiyorum. En azından artık içimde bir ruh olduğunu biliyorum.

Evime gidip üstümü değiştirdim ve duş aldım. Sonra da Meryem'lerin evine gittim. Meryem kapıyı açtı ve:

Meryem-"Artık habersiz mi geliyorsun?"

Halime-"Hoşgeldin Bir Bine oğlum. Geç içeri."

b-"Kusura bakmayın, habersiz geldim."

Halime-"Ne kusuru. Kendi evin gibi istediğin zaman gelebilirsin."

Meryem-"O kadar da değil anneanne."

b-"Raf, Ref. Gelin bakalım. Size bir süprizim var." ikisi de sesimi duyunca yanıma koştular.

Raf-"Hoşgeldin Bir Bine."

Ref-"Hoşgeldin Bir Bine."

b-"Alın bakalım bununla ben gidene kadar oynayın." dedim ve bir topu gösterdim. Onlara doğru eğildim ve sessiz bir şekilde:

b-"Topu parçalayın içinde fare var. Öldürmek dışında ben gidene kadar istediğinizi yapabilirsiniz." dedim ve topu önlerine koydum.

Ref-"Oley be! Uzun süredir fare ile oynamıyorduk"

Raf-"Oley be! Uzun süredir fare kovalamıyorduk." intikam alındı.

Salona geçtik ve çay içmeye başladım.

Fare-"BiR BiNE! ÖZÜR DiLEAAAHHHHH" içimin yağları eriyor. Bana 1 günde bana kafayı yedirdi. Şimdi de o kafayı yesin.

Meryem-"Bugün sınıf üzerine çok geldi. Sen üzerime bir anda düşünce ben de çok sinirlendim. Özür dilerim." Bir dakika. Meryem benden özür mü diledi? Bir yaşıma daha girdim. 4 yapraklı yoncanın etkisi falan herhalde.

b-"Ne dedin anlamadım?" Meryem kızgın bir şekilde baktı.

Meryem-"Kafanın içinde beyin olmadığı için anlamamanı anlayışla karşılıyorum. Bunu benden bir kez daha duymayacaksın."dedi ve test kitabına döndü.

Bir saat kadar oturduktan sonra:

b-"Ben kalkayım artık. Her şey için teşekkürler."

Ref-"Bir Bine! Daha hevesimizi almadık"

Raf-"Bir Bine! Daha tam oynamadık."

Fare-"Özürdilerimözürdilerimözürdilerim... " Ona bu kadarı yeter galiba.

Meryem-"Bence de git. Bir daha da habersiz gelme."

Halime-"Meryem! Ne ayıp. istediğin zaman gel oğlum annene de selam söyle."

b-" Her şey için teşekkürler." dedim ve evden çıktım. Kendi evime ve odama geçtim.

b-"Şimdi gelelim sana fare efendi. Önünde iki seçenek var. Anladığım kadarıyla istesen huzura erebilirsin ama kendini tutuyorsun. Çünkü insanlarla uğraşmayı seviyorsun. Doğru mu anladım?"

Fare-"E evet Bi Bi Bi Bir Bine Bey."

b-"O zaman önünde iki seçenek var. Ya huzura kavuşursun, ya da Cehase adında bir serçem var. Seni onunla da tanıştırırım." Fare parlamaya başladı. Tam da düşündüğüm gibi.

Fare-"Her şey için özür dilerim " Dedi ve kayboldu. Derin bir nefes alıp verdim. Ne gündü be! Acaba Cehase ne yapıyor? Böyle bir gün daha yaşamak istemiyorum.

13 Haziran 2009

Raf-"Bir daha Ref ile konuşmam."

Ref-"Bir daha Raf ile konuşmam."

Halime-"ikisi de tüm gün böylelerdi. Birbirlerine yaklaşmıyorlar. Birlikte yemek de yemiyorlar."

Meryem-"Ne yaptıysak birbirlerine yaklaşmadılar. En sevdikleri topu verdik, en sevdikleri yemeği koyduk ama nuh diyor peygamber demiyorlar."

b-"Bir de ben deneyeyim bakalım. Raf, Ref sorun nedir?"

Raf-"Onun gibi bir kafasızla beraber daha fazla duramam."

Ref-"Onun gibi bir beyinsizle beraber daha fazla duramam." Bu halde bile birbirleri ile aynı cümleyi söylüyorlar.

b-"Peki neden kavga ettiniz?"

Ref-"Annem en çok abimi seviyor diyorum beni dinlemiyor."

Raf-"Hayır, annem en çok ablamı seviyor diyorum beni dinlemiyor."

Ref-"SENi SEViYOR!"

Raf-"SENi SEViYOR!"

Meryem-"Ne oldu sesleri arttı birden? Barıştırırsın diye çağırdık daha fazla kavga ettir diye değil."

b-"Ben de neye uğraşıyorum sanıyorsun? Bekle biraz." dedim ve Raf ve Ref'i kucağıma aldım. Halime teyzeye doğru tuttum.

Ref-"Bir Bine abi. Beni yere bırak. Onunla yakın durmak istemiyorum."

Raf-"Bir Bine abi. Beni yere bırak. Onunla bu mesafede durmak istemiyorum."

b-"Halime teyze. En çok Raf'ı mı seviyorsun, yoksa Ref'i mi?" Halime teyze ikisini de kucağımdan aldı ve:

Halime-"ikisini de eşit seviyorum tabii ki. Birisi oğlum, diğeri kızım." dedi ve ikisinin de kafasından öptü.

b-"Raf ve Ref. Şimdi tatmin oldunuz mu?"

Ref-"Evet ama en çok abimi sevsin. Ne de olsa insanlar onu sevmiyor."

Raf-"Evet ama en çok ablamı sevsin. Ne de olsa ruhlar ablamı sevmiyor."

Meryem-"Sen nasıl anladın kıskançlıktan kavga ettiklerini?"

b-"Kavgaları kıskançlıktan değil ki. ikisi de Halime teyzenin diğerini daha çok sevmesini istiyor. Bu yüzden de kavga etmişler. Boşa üzdünüz Halime teyzeyi."

Ref-"Özür dilerim."

Raf-"Özür dilerim."

Halime-"Sen bir tek insanların içini değil, hayvanların da içini görebiliyorsun. Derslerin Meryem kadar iyi değil ama kalp gözün açık. Bu saf yapından dolayı olsa gerek. Sayende barıştılar."

Meryem-"Saflıkla bir alakası yok. Nasıl yaptı ben de anlamadım ama... gerçekten hayaletlerle falan konuşuyor olabilir misin?"

b-"Evet, konuşuyorum." Artık saklamaya çalışmaktan falan sıkıldım. Valla bak. Sbs'ye de az kaldı. Normalde Meryem'lerin evine bile 2 haftada bir falan gelmeye başlamıştım. Çünkü bu sınav biraz önemliydi.

Meryem-"Kesin konuşuyorsundur."

b-"Sana nasıl kanıtlayabilirim?"

Meryem-"Bana hayaletleri göster o zaman."

b-"Tek zeki de sensin. Eğer başkalarına gösterebilsem sence deli muamelesi mi görürdüm? Hayalete en yakın şey olarak şu ikisi var." dedim ve Raf ve Ref'i gösterdim.

Meryem-"Onlar sadece çok zekiler. Benim dediğimi de anlıyorlar." Telefonum çaldı. Samsung E250. Kaydırmalı. 2007 nin en iyi telefonu seçildi. Havalıyım hanny... Telefonu çıkardım ve annem arıyor. Kaydırağı kaydırıp açtım.

b-"Alo."

Anne-"Ne zaman geleceksin?"

b-"Belli olmaz. Ne oldu ki?"

Anne-"Eve gelirken 2 ekmek al."

b-"Abim ne halt yiyor?"

Anne-"Onun sınavı var."

b-"Benim de Sbs var. Ama kimsenin umrunda değil."

Anne-"AYY. BiR BiNE ÇILDIRTMA BENi. DIŞARIDASIN DiYE SANA AL DEDiM."

b-"Tamam anne anladık. Gelirken alırım." dedim ve yüzüme kapattı. Suçlu benim mk. Her şeyde suçlu benim. Yeminle Dalgaa'yı çağırıp teklifini kabul edecem mk. ismi Dalgaa mıydı? Ne bileyim mk. Umurumda da değil.

b-"Sizi barıştırdığıma göre ben eve geçiyorum."

Halime-"Çok sağol oğlum. Sen de olmasan Raf ve Ref'i nasıl barıştırırdık?

b-"Önemli değil Halime teyze. Kendine iyi bak." dedim ve evden çıktım. Bugün başka işim yok. En iyisi evime döneyim.