güzel kardeşim intihar çok büyük günahtır. şeytan insanların zayıf anlarını çok sever ve türlü vesveseler ile onu boğar. bu sadece senin sorunun değil. modernizm ayağına berbat bir dünya inşaa etti kapitalist düzen. refah düzeyi en yüksek ülkelerde inançsızlığın ve depresyonun çok yaygın olduğunu göreceksin. yani sadece dünya nimetleri ile mutluluk olmaz. ayrıca kendini sakın ayrık otu sorunlu falan olarak nitelendirme. bu tip haller zaman zaman herkesin başına gelebilir. ben de bir dönem pgibiyatrik ilaçlar kullanmıştım nitekim. sana tavsiyem hayatının dini boyutuna önem vermen. kalpler ancak Allah ı anmak ve zikretmekle huzur bulur unutma. Şeytan geçmişte yaşadıkların içinde sakın sana Allah seni artık affetmez vs diye vesvese vermesin. O merhametlilerin en merhametlisidir. dertleşmek istersen mesaj atabilirsin. Allah ın izni ile herşey çok güzel olacak kardeşim benim. Rabbimizin merhametine ilişkin bir hadisi şerif ile bitiriyorum.

"Sizden önce yaşayanlar arasında doksan dokuz kişiyi öldüren bir adam vardı. Bir ara yeryüzünün en bilgin kişisini sordu. Kendisine bir râhib tarif edildi. Ona kadar gidip, doksan dokuz kişi öldürdüğünü, kendisi için bir tövbe imkânının olup olmadığını sordu. Râhib: 'Hayır yoktur!' dedi. Herif onu da öldürüp cinayetini yüze tamamladı."

"Adamcağız, yeryüzünün en bilginini sormaya devam etti. Kendisine âlim bir kişi tarif edildi. Ona gelip, yüz kişi öldürdüğünü, kendisi için bir tövbe imkânı olup olmadığını sordu. Âlim: 'Evet, vardır, seninle tövben arasına kim perde olabilir?' dedi. Ve ilâve etti: 'Ancak, falan memlekete gitmelisin. Zîra orada Allah'a ibadet eden kimseler var. Sen de onlarla Allah'a ibadet edeceksin ve bir daha kendi memleketine dönmeyeceksin. Zira orası kötü bir yer.'"

"Adam yola çıktı. Giderken yarı yola varır varmaz ölüm meleği gelip ruhunu kabzetti. Rahmet ve azab melekleri onun hakkında ihtilâfa düştüler. Rahmet melekleri: 'Bu adam tövbekâr olarak geldi. Kalben Allah'a yönelmişti.' dediler. Azab melekleri de: 'Bu adam hiçbir hayır işlemedi.' dediler."

Onlar böyle çekişirken insan suretinde bir başka melek, yanlarına geldi. Melekler onu aralarında hakem yaptılar. Hakem onlara: 'Onun çıktığı yerle, gitmekte olduğu yer arasını ölçün, hangi tarafa daha yakınsa ona teslim edin.' dedi. Ölçtüler, gördüler ki, gitmeyi arzu ettiği (iyiler diyarına) bir karış daha yakın. Onu hemen rahmet melekleri aldılar."

Bir rivayette şu ziyade var: "Bir miktar yol gidince, ölüm gelip çattı. Adamcağız yönünü sâlih köye doğru çevirdi. Böylece o köy ehlinden sayıldı." [Buharî, Enbiya 50; Müslim, Tövbe 46, (2766); ibnu Mâce, Diyât 2, (2621).]