Part 1 Uyanış

Öncelikle soğuk ve biraz toprak karışımı yerde gözlerimi açtım. Etrafta tarif edilemez, enteresan ve yoğun sesler vardı...
Sanki herkes pişmanmış gibiydi, Herkes üzgündü, korkuyordu..

Ben ise hâlâ şaşkındım ve merak ediyordum neden böyle bir telaş içinde uyandım ve insanlar neden böyle..
Ayağa kalkmaya çalıştım ancak aslında ayağa kalkmamış gibiydim, uçuyordum.Resmen ruhlar gibi süzülüyordum havada âdeta.

Etrafımda başka ruhlar vardı. Onlarda sanarsam benim gibi ceza çekecek olan kullardı.Tam orada genç bir adam gördüm. Pişmandı.Ağlıyordu.

Ona burada tam olarak ne olduğunu sormuştum.
"Öldük kardeşim, Öldük.Biz ceza çekecek kullar arasındayız. Pişmanım.Sadece pişmanım"

"Nasıl yani" dedim,"şuan ruhlar aleminde miyiz?"
"Evet"
Ben bunlara bir anlam vermeye çalışırken benim bulunduğum yerde benden başka bir sürü ruh vardı.Bu ruhlar da benim gibi Pişmanlık duyuyordu.. Keşke bizde ibadet etseydik..
Ardından bizim bulunduğumuz yerin üstünde sanki azap vardı bizden daha önce ölmüş insanlar azap çekiyordu biz ise bekliyorduk..
Ne olucaktı?

Part 2 azap

Aradan artık bir yılmı..Bir aymı.. ne desem bilemedim biraz zaman geçti ardından bizde yavaş yavaş azap çekmeye başladık adeta işkence gibiydi. Sadece vuruyorlar.. Yakıyorlar ve müslüman olmadığımız için hiç acımıyorlardı. Sonra bizi soğuk bir yere zütürdüler. Sanırım benim bulunduğum yerdeki ruhlar başka yerdeydi ben sadece bekliyordum. acımın dinmesini bekliyordum...

Part 3 Anlam verebilme

Bu kadar azap ve acının ardından neredeyse herşeyi anlayabilmiş gibiydim sadece zebanilere, kötü kullara ve ateşe bakıyordum..

Ne zaman bitecekti?
Toz toprak çamur içinde sadece azap çekiyor, rüya olmasını diliyordum..
Zebaniler beni çağırdılar.. Gittim ve ne olduğunu sordum.
"Sen dünyada iken ateist birisiymissin, Geç şu köşeye seninle hesaplaşacağız."
Hemen anladım. islam dini gerçekmiş demek. Evet,Sadece üzüldüm ve pişmandım. Sadece merak ediyordum neden benim gibi araştırmacı bir insan islamı merak etmez.. Neden..

Part 4 Hesap günü

[son entry]

Gözümü açtığımda milyonlarca insanı karşımda gördüm.. Acaba onlarmı benim karşımda benmi..
Ardından büyük, kocaman bir kapı açıldı karşımıza. Herkes sıra sıra içeri girdi. sıra bana geldi. Ateist olduğum için itiklediler.

Ortada koskocaman büyük bir ekran vardı. Neredeyse herkesin görebileceği bir ekran.ilk önce gözümü bir gezdirdim etrafa. Albert Einstein ı gördüm.Şaşırdım. Gerek müslüman lara gerek herkese bu kadar katkısı olan bir adam.. Neyse..

Onu hesaba çektiler baktılar namaz yok.. iman yok.. Hiç bir şey yok dediler atın cehennem e..
Sonra adolf Hitler,Pot pol, Trump,Hillary, Stalin, aklıma kim gelirse tüm acımasız liderler teker teker izleniyordu ve sıra sıra cehenneme gidiyordu.Ben yaptıkları acımasız lıkları izlerken ağlıyordum.
Aradan asırlar geçmiş gibi bir hâl aldım sıra bendeydi..

Doğumumdan ölümüme kadar izlettiler..
Hayatımda ne kadar iyi şey yapmışım ben...
Ancak yine namaz, abdest vs olmadığı için affetmediler.

Sonra bir ses geldi..
"oğlum, uyan"
Bağırarak uyandım, Babam bana öylece bakıyordu.Ne oldu dedi, Baba dedim.ve başladım anlatmaya..
Bana gördüğüm rüyanın rüya olarak kalicagini söyledi.Öyle ya.Babamda ateistti.Ben durumu izah edil müslüman olmak istedim. Babam hiç karışmadı.17 yaşında adamsın. Naparsan yap. Banane.

Araştıra araştıra islamı öğrendim.Ne iyi oldu..

SON

Çok güzel karı

Namığın dıbına koyim başlık tutarsa şukularsınız.

Önlerden rez

Önlerden

Rezzzzzzzzz