ölmem beklenirken yaşamayı başardım

aldımda ayrıca iki tanede dambıl aldım kas yapmak için. bir ay kullandım sanırsam ama işe yaramadı. dambıllarda çok ağır geliyordu. o vitamin tozunuda bana teyzem bıraktırtı kendisi eczacı ve onların zararlı olduğunu söyledi. sonra yine kendi kendime karar aldım ve pafologa gittim. kilo almak istediğimi söyledim. bazı yapışkan gibi şeyler bağladı vucuduma yağ oranı falan su oranı gibi şeyler ölçüyordu galba. sonuçlarda gariplik olduğunu söyledi zaten. yağ oranım falanda çok düşükmüş. bana bir ilaç önerdi sanırım balık yağsı gibi birşeydi ama oda işe yaramadı

şimdi gelelim liseye. gittiğim lisede böyle bir sistem vardı sana seçtiğin bölüme göre iş buluyorlardı. o okulda herkes yaşça benden büyüktü çünkü orası daha çok okumayanlar yani birazda tembeller için bir okuldu ikinci bir şans gibi. neyse sınıftaki herkes işe yollanıyordu. bölüm öğretmenimiz geldi sırayla isimleri okuyup nereye gidiceklerini söylüyordu. bana geldi okudu adımı bana baktı ve sordu. kaç yaşındasın sen ben 16 dedim (kız meselesinden önce oluyo bu) seni okula almamamız gerekirdi dedi. ben o an bir vurgun daha yedim sırf görünüşümden dolayı böyle demişti

"konuşsam sanki suç işleyecektim. o yüzden hep suskundum sanki bu hastalığım utanılcak birşeymiş gibi"

o yaz karar verdim. aslında ben kafayı koyduğum şeyi yaparım yani bazen çok cesaretli olabiliyordum ama kendime güvenim yoktu. konuşsam sanki suç işleyecektim. o yüzden hep suskundum sanki bu hastalığım utanılcak birşeymiş gibi. karar verdiğim şey şuydu. spor salonlarında satılan kilo aldırıcı tozlardan alıcaktım.

iş boy meselesi değil sadece beyler lisedeyken göğüs kafesimin küçük olması omuzlarımın geniş olmaması hepsi etkendi kemiklerimin çok ince olması. neyse belki ben yanlış anlamıştım otobüsçüyü nede olsa artık bende kendimi küçük görüyordum. bu beynime yerleşmişti. hep akranlarım gibi olmak isterdim o yaşlarda. özgüvenim sıfırdı. gelelim o güne. iş yerinin adresini birtürlü bulamadım. sonunda çok geçte olsa buldum. içeri girdim bir çocuk bşrde genç kız vardı

gittim dedimki meraba (yabancı dilde konuşuyoruz onlar türk değildi) merhaba falan şöyle bi süzdüler beni. beni okuldan falan gönderdiler dedim burda iş vermişsiniz falan. bana ilk sordukları şey yaşım oldu. bakışlarında bir tuhaflık vardı.ben yine anlamıştım yaşımı sorduklarında yine o çocuksu vücudumdan dolayıydı. 16 dedim şöyle bir düşündüler sonra kız bana dediki 18 yaşından küçükleri almıyoruz falan.

bu kesinlikle yalandı çünkü sınıfta 17 yaşında vardı onlar rahatlıkla işleyebiliyorlardı. ben ise geri çevrildim. eve gidip ne dicektim onlarda anlıyacaktı zaten meseleyi. okula kadar yürüyerek gittim arasıra yolda gözlerim yaşarıyordu. okula gittim ve o öğretmene rapor verdim. dedimki böyle böyle almadılar yaşım küçükmüş

öğretmen orayı aradı birşey konuştular ve sonra bu mesele böyle kaldı. sınıfımdaki herkes işliyordu birtek ben işlemiyordum. tabi bunu arkadaşlarada açıklamak vardı. başka bir öğretmen sordu dersteyken noldu junior senin işin falan. olmadı falan dedim. oda gülerek sen masa başı için uygunsun sana öylesi gerek dedi. aslında o iyi biriydi içinde kötülük yoktu onu söylerken benide çok severdi

aylar geçti kızla buluşuyoz 3 günde bir. o yıla kadar biliyormusunuz anneme bile sarılmışlığım yok. kimsenin vucuduma dokunmasını istemezdim. pgibolojik bir durum. 3 ay sonra kız görüşmemizde bana sarılmak istedi çünkü işler ilerliyordu artık. kız beni çok iyi birisi olduğum için sevdiği belliydi. kız bana sarılmak istedi ancak kendimi hemen geri yaptım

o okulda dahada dayanamadım ve ilk senesinde bıraktım. o okulda sınıfın en çalışkanı bendim aslında. o yüzde normal lise okumaya karar verdim. pişmandım oraya gittiğime. neyse okulumu değiştirdim. düz lisede devam ediyordum. 1 sene kaybım oldu ama böylesi daha iyi oldu. o ilk çıkardığım günü hatırlıyorumda çok ağrılar çektim çok. ailem karşı geldi yapma etme o boynunun uzamasını sağlıyacak diyordu ama takmadım. bende herkes gibi rahatlıkla tshirt giymek istiyordum. yeni okuluma başlamadan önceki yaz 45 derecelerde bile 3 tshirt üst üste giyiyordum niye biliyormusunuz beyler biraz daha kilolu görünebilmek için

hepimiz farklıyız bende bişey olsada ölsem derim hep.. yaşamaktan sıkıldım

eve kapanmıştım dışarı çıkarsam sanki herkesin gözü bende olucaktı gibi. hiç kasım yoktu kollarımda. çok yürüdüğüm zaman hertarafım ağırmaya başlıyordu. aklım sadece orda takılı kalmıştı neden böyleyim neden. herkes normalken neden ben böyleyim.

en heyecanlı yerinde yatıyorum yarın okurum amk gözlerim bozuldu dıbınakoyim sabah 7 den beri buradayım

cafede pc başında birde ne göreyim bu kız başka biriyle msnde konuşuyordu. sanki bir güç inadına bana bunları önüme sunuyordu. kız tabikide konuşacaktı başkasıyla ama bana çok umut verdi be bu kadar kısa sürede başkasıyla konuşması yani sevgili anlamında konuşması bana koymuştu.

bazen intahar etmeyi düşünüyordum ama okadar cesaretim yoktu. ben neden böyleyim diye ağlıyordum bazı zamanlar yaş 19 bu arada. intahar etmeye cesaretim yoktu ama çok düşünmüşlüğüm olmuştur.

sabah - 2 dilim ekmek yağ sürülmüş. süt. bal.

2 saat sonra - 1 avuç kuru yemiş (ne isterse olsun) ve bir bardak meyve suyu

2 saat sonra - herhangi bir yemek bir tabak. ekmek. meyve suyu

2 saat sonra - 1 avuç kuru yemiş meyve suyu yada 2 meyve

2 saat sonra - yemek (istediğiniz her bi yemek) . yanında ekmek yağlı (yada mayonezli yada nutellalı). meyve suyu

gece yatmadan önce - 5 tane sade petit beure bisküvi. muz. bal 2 kaşık. süt.

kesinlikle kahveyi azaltacan. kolada yok. ekmeklerine tereyağ sürmeyi unutma.

uyku saatin önemli değil sen ne zaman uyanırsan senin için ozaman sabahtır ve bu programı yine yapabilirsin

hadi kolay gelsin panpa bi zorluğu yok bence 1 hafta dene sadece çok değil ve bana pm at eminim işe yaradı diyeceksin

o yıl facebookta çok vakit geeçiriyordum yurtta hiç arkadaşım yoktu sadece 1 2 kişi işte. yurt bu arada 800 900 kişilik. neyse facebookta bizim mahalleden ama şimdiye kadar hiç görmediğim bir kızla tanıştım. 2 3 öyle konuştuk işte. baya anlaştık bunla. neyse ben kızın olduğu şehirde değilim tabi okuyorum. ama kızla görüşme ayarladım oraya gidince görüşecektim.

neyse aylar geçti o gün geldi. arkadaşlarım biliyordu o kızla buluşacağımı. bende biliyordum onlar sanıyorduki kız beni reddedicak falan görünce. bende öyle düşünüyordum. hala sıskayım tabi tam 50 kiloyum omuzlar dar kolda kas yok öyle. kızla görüşmek için saçları falan yaptım güzelce bir giyindim

kızla parkta buluşacaktık. gittim kalbim çok hızlı atıyor kız orda yoktu. bekledim telefonla aradı geliyorum diye o an dahada bir heycanlandım. kızı karşıdan gördüm geldi el sıkıştık falan. nasılsın falan. beklediğin gibimiyim diye sordum aynısın dedi. kolumu tuttu çok ince kemiklerin var bunlar ne böyle dedi güülümseyerek. o acıma gülümsemesi değildi. gözlerinden anladım. ben ise hala umutsuzum ve kızın yanında moralim bozuk duruyorum. kız gayet normal bir kız güleryüzlü. neyse çok durmadık. yolda yanyana mahalleye kadar gittik. eve gidince aklımda birsürü sorular. kesin diyordum elektrik falan alamadım arkadaş olalım falan yazıcak dedim

arkadaşlar eve gidince aradı ne oldu görüşme nasıl geçtidiye tabi onlar kesin emindi reddedileceğimden ama öyle olmadı. kız bana biraz suratın asıktı beğenmedin galba beni falan dedi. ben yok birşey dedim.