ölmek

Ölmeyi istemek daha kötüdür herhalde, ölmenin kötü birşey olduğu sonucuna nasıl vardım bilmiyorum, zamanımız az işte gidin yaşayın

sokaktan, herhangi bir kimseyi seçin sonra onun üstüne toprak atın. bakın o zaman neler yapacak o kimse. işte ölmek, bu türden bir tamam olmak. izin veriyorsunuz gömülmeye.

hıhı

keşke şimdi ölsem

he tanım da yapayım şu an istediğim şeydir. ama kolay olandır. çok kolay ama o kadar da zor olandır

türkü turan'ın twitter ın da görmüştüm.

ölmek isteyip yaşayanlar ölse de, yaşamak isteyip eylemlerde, inşaatlar şantiyelerde ölenler yaşasa keşke.

böyle bişidi amk tam hatırlayamadım.

bir vardı artık yok..

hiç var olmamış olsaydım diyorum bazen kendi kendime.

istiyorum

korkmuyorum ulan

fazladan bir şeyler yazmak isterdim ölmekle ilgili. ama yazılabilecek hiçbirşey yok. ölümü ölene sormak gerek.

hiçbir yaşantıya dahil olmayıp tamamen çürüyeceksek ölüm sadece bedenimizin yaşama yeteneğini yitirmesinden ibaretse bu da insanın kendine yakıştıramayacağı bi durum.

diyelim dünyanız başınıza yıkıldı. her şey çok kötü. açsınız. evsizsiniz. kimseniz yok. yaşamak için bi sebebiniz ve yaşamaktan aldığınız en ufak bi zevk yok. ölünce belki ceza olarak size bunlar yaşatılacak belki cehennem öyle bi şeydir. gerçek hayatın kötü tarafının bi kopyasıdır.

istemiyorum. ölünce başımıza ne geliceği konusunda çeşitli varsayımlar var ama kesin bi şey bilmiyoruz.

ben ölmek istemıyorum :(

bende ölmedim

bugünde ölmedim anne

ölmek, uyumak sadece!
düşünün ki uyumakla yalnız
bitebilir bütün acıları yüreğin,
çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
çünkü, o ölüm uykularında
sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından
ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.
bu düşüncedir felaketleri yaşanır yapan.
yoksa kim dayanabilir zamanın kırbacına?
zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine
sevgisinin kepaze edilmesine
kanunların bu kadar yavaş
yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine
kötülere kul olmasına iyi insanın
bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
kim ister bütün bunlara katlanmak
ağır bir hayatın altında inleyip terlemek
ölümden sonraki bir şeyden korkmasa
o kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
ürkütmese yüreğini?
bilmediğimiz belalara atılmaktansa
çektiklerine razı etmese insanları?
bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:
düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor
yürekten gelenin doğal rengini.
ve nice büyük, yiğitçe atılışlar
yollarını değiştirip bu yüzden
bir iş, bir eylem olma gücünü yitiriyorlar.

shakespeare

istemiyorum

öğrenmek istediğim sorunun cevabı gizlidir içinde bazende hiç öğrenmek istemediğim...