Asosyal olmak kötü değildir Sadece yanlızlığa alışman gereklidir. Gerisi zaten gelir.
Lafı uzatmaya gerek yok. Bende bir asosyalim.
insanlar asosyalleri yargılasa da, ortamlarda istenmesekte, kendi başımızın çaresine bakabiliriz.
Zaten neden insanlara ihtiyaç duyalım ki. Bize dert yaratmaktan başa bir işe yaramazlar.

Sadece tek gerçek vardır, sen sadece kendinden sorumlusundur.
Evet seni seven fanların yok, bir kız arkadaşın yok.
gibtir et kardeşim. Hiçbir işe yaramıyorlar zaten. Sen hayallerinde yaşa. Gelecekte yaşa. Bir gün benim günüm olacak de. Evet bir gün senin günün olacak. Evet birgün benim günüm olacak.
Belkide bütün kapılar üstüne kapandı. Ama korkma kardeşim yanlız değilsin. Senin gibi olan birçok kişi var.
Korkma bir gün senin günün olacak. Ama şunu unutma sakın olaki umudunu kaybetme.
Belki bir noktada birşeyler farklı olsaydı bu kadar üzülmezdim.
Hikayeme nereden başlayacağım hakında bir fikrim yok.
Belki birinin hayat hikayesini okumamdan başlayabilirim.
Herşeyi yeni yeni farkına vardığım zaman, sıkıntımı nete döktüm.
Evet asosyal olduğumu bir yağmurlu akşam öğrendim. Kendimden biraz utandım.
Bu nası olabilirdi. Ben sevilen bir tiptim.
Korkunun duruma faydası yoktu.
Yatağıma uzanıp derin düşüncelere daldım.
O sıra uyumuşum.
Sabah alarmın sesiyle uyandım. Ama kalkmak istemiyordum.
Devamsızlıkta yapmamam gerekti. Sanki bir çukurun içinde sıkışıp kalmıştım.
Canım hiçbirşey yemek istemiyordu. Çantamıda alıp apartmanımızın önüne indim.
Yerlerdeki su birikintilerine bakıyordum.
Düşünüyordum sadece.
O sıra servis geldi. Artık insanlara farklı bakıyordum. Kimsenin umrunda değildim.
Ölsem bile iki-üç güne unutulurdum.
Yerime oturdum.
Pek müzik dinleyen biri değildim. Daha doğrusu müzik nasıl dinlenir bir fikrim yoktu. Sadece radyodaki müzikleri dinliyordum.
Okula vardığımızda sınıfıma gittim. Herzamanki yerime oturdum. En öne yani.
Derslerin biri başlıyor biri bitiyordu. En sonunda okulu bitirebilmiştim. Kendimi odama hapsettim. Durumumuz normalin bir tık altındaydı. Bir yatak, ve bir de çalışma masam vardı. Kaloriferi yakmazdım ben. Fatura fazla gelmesin diye.
Hatta babamdan para bile almazdım.
idare ediyordum işte. Hemen devam ediyorum okuyanlar için.

Telefonumu gene elime aldım. Bilmediklerim hakında daha çok şey öğrenmeye çalışıyordum. insanların umrunda olmayabilirdim belki, belki tüm kapılar kilitliydi. Hiçbir çıkış kapısı yoktu ama en azından hala hayattaydım. Kendi çözümümü yaratmalıydım. Bunun içinde kendimle ilgili bilmediklerimin en ufak ayıntısına kadar öğrenmem gerekliydi. Kitap okumayan biriydim.
Bu yüzden okuduklarımı anlamakta biraz zorluk çekiyordum.
Ama hiç bir şey için geç değildi.
Daha lise yeni başlamıştı değilmi.
işte tamda o anda müzikle tanıştım.
"Demi Lovato"
Çok güzel söylüyrdu. Onun hakında araştırma yaptım biraz.
Evet hayat hikayesini buldum.
Sadece okudum. Sizinde okumanızı tavsiye ederim. Oda okulda dışlanmıştı. istenmemişti. Dalga geçilmişti.
Gözlerim biraz doldu.
Saatlerin akıp gitiğini farketmemiştim bile.
Yapılacak birçok ödevim vardı.
Masama oturup ödeve odaklanmaya çalıştım.
Masada bir ara uyuduğumu hatırlıyorum. Zaman ellerimden akıp gidiyor ve ben buna engel olamıyorum.
Yatağıma uyumak için yattığımda sabha kadar dönüp durdum. Uyuyamıyordum.
Sıkışmıştım.
Pes etmek üzereydim.
O sıra yorgunluktan uyumuştum.
Alarmın o gibci sesiyle uyandım.
En fazla iki saat uyumuştum.
Aynada kendime baktığımda gözlerim kan çanağına dönmüştü.
O an keşke zaman dursa, hayat dursa dedim.