okumadım. var mı özet geçecek

uzun yazı

yaklaşık iki yıldır sözlüğe girmiyordum. bir nevi inzivaya çekilip ruhumu tedavi ettim. ama muallakleşmeden. "sanki çok büyük bi olay pekekent" seslerinizi yalar gibiyim. olsun, canınız sağolsun. bu süre zarfında kendimle aramı düzelttik. artık neşe doluyum. şuan sokağa çıkma yasağı olmasa zütüme orkide sokup seke seke dolaşırdım, o derece. "neşe bahane meşe şahane" seslerinizi koklar gibiyim. olsun, gibiniz sağolsun.

artık aynadaki yansımalarım ben hareket etmeden hareket etmiyor panpalarım. artık sesli gülebiliyor ve en önemlisi sesli düşünebiliyorum. çok içtiğim sigarayı da bıraktım lakin osbire devam onda bi değişiklik yok, amlılara da duyurulur. whatsapp'a kendi fotoğrafımı bile koydum. sosyal medya hesapları açtım, hem de kendi ismimle ve kendi resmimle... "tamam da buraya ne yarrama geldin tekrar" sorunuzu giber gibiyim. buraya tekrar eğlenmeye ve kendimi eğlendirmeye geldim. ben yokken mesaj kutumu sulandıran kızlar olmamış ama varolsunlar hal hatırsoran panpalarım olmuş. hatta bi tanesi bayağı bir ısrarlı sormuş, ondan kıllanmadım değil... engelliyim harbi o muallakyi.

biliyorum buraya kimin gelip gittiği kimsenin zerre gibinde değil ama insan uzun bi aradan sonra çat diye de gelemiyor dıbına koyim. hani "beyler ben yoktum böyle böyle taklar yedim" demeye ihtiyaç duyuyor. bu süre içinde yazdığım "ölmedim bayılmışım" adlı kişisel gelişim kitabım... ahahaha şaka lan şaka o kadar da manyamadık. yana kaykılın panpalar.

ohh be dıbına koyim yannanlı entry girmeyi ne kadar özlemişim...

özet: ver müzüğü