ölen akrabamı gördüğümden beri

aklım başımda değil panpalar aslında herşey o gece başladı gece saat 03.00 sularıydı ve ben uyuyordum telefonun çalma sesiyle irkildim

bu saatlerde çalan telefonlara alışkın değildik ailecek çünkü ev telefonu ayda yılda bir çalardı ve bu gündüzleri olurdu. herkesin cep telefonu olması en büyük etkendi aslında. neyse annem hemen telefona koştu onunda yüzünde belliydi tedirgin olduğu. ben annanem annem hepimiz ayaktaydık annem benden bekliyordu bakmamı ama ben onun bakmasını söyledim çünkü biliyordum bu telefon hayır çalmıyordu muhakkak bi takluk çıkacaktı

@3 tutsun veya tutmasın diye değil panpa anlatmak istediğim için anlatıyorum öyle süper bi yazarlıkta beklemeyin zaten

arayan memlekettendi annemin amcaoğlu aramıştı ve annemin amcasının öldüğünü söylüyordu zaten belliydi böyle bir şey adam günlerdir yataktaydı ve annem sesini duymak için telefona onu aldığında kızım allah 3 gün yatak sonrasını toprak versin böyle çektirmesin diyordu. belliydi oda ölümü kurtuluş olarak görüyordu çoğu yaşlı gibi ve bugün belkide istediği olmuştu. ölmüştü ve bizimde usulen cenazede yer almamız gerekiyordu. buradan bir otobüs kalkacaktı akrabalar için bende annemle gitmeliydim sabah saat 8 civarı yola koyulduk

yaklaşık 7 civarı köydeydik cenaze evine gittik topluca orada herkes sözde ağlıyordu ama üzüldüklerini zannetmiyorum özelliklede gelinlerinin göz yaşları kesinlikle timsah gözyaşıydı tamam belki Bektaş amca çok iyi bir insan değildi ama yaşlıydı ve bize gelen duyumlara göre gelinlere ona hiç iyi davranmıyordu. o gece hepimiz farklı akrabalara dağıldık ve onlarda kaldık ertesi gün cenaze defnedilecekti ama bize kala kala cenaze evi kalmıştı.

sabah uyandık kahvaltı ettik biz mezarlığa gidecektik oğullarıda şehirden cenazeyi alıp gelecekti. cenazede ön saflardaydım niye bilmiyorum ama sanki insanlar beni sürekli öne itiyordu ve oğulları tabutu açtı adamı çıkarmaya çalışıyolardı yanlardan bi amca sürekli git yardım et diye beni itekliyordu. ama ben korkuyordum ve o an o kadar kişi içinde korkuyorum diyemedim ve adamın mezara konulmasına yardım ettim ona elledim ve en son yüzümün sapsarı olduğu söylenmişti bana bırakır bırakmaz kaçtım oradan

o gün eve geldik yine cenaze evinde kalacak ertesi gün dönecektik biz. aslında bu kadar korkmamalıydım ölüden korkmazdım yada doğru kelime her neyse. ama çok küçüklükten aklımda hayal meyal kalan bir şey var evde herkes ağlıyor, dedem kaza yapmış ve yaralıymış onu getiriyolar. bize söylenen yaralıymış ama eve gelen bir tabut evet tabutu eve getirip salonun ortasına getirdiler. nedenini sormayın bilmiyorum o gün dedemi gördüm annemi dayılarımı teyzemi gördüm ağlaşı bağrışı gördüm ve o kadar kalabalığa uymaktan başka çaremde kalmamıştı bende ağlamaya başlamıştım ve sonra 1 aya yakın evde hiç kimse gülmedi daha da kötüsü ben hiç bir zaman tek başıma evde kalamadım aslında bu hafifletilmiş hali 13 yaşına kadar annemle yattım. korkudan. ve o günden sonra ölüden cenazeden hep korktum burayada sırf annemi yalnız bırakmamak için gelmiştim keşke gelmeseydim sonrası benim için bir kabustu

o gün ölüye elledikten sonra ki günü annemin burnundan getirdim hele birde eve gelince bekteşin yattığı odayı bize verince onun eşyaları onun resmi gözlüğü hesap makinesi kalemi şapkası olan bir oda iyice sinirlendim bu sinir korkuyu bastırmak içindi aslında ve öle nadama dümdüz gitmeye başladım ana bacı sövdüm hem anneme hem ölüye annem susturmaya çalıştı o şimdi dualı diyerek ama ben dua bile takmazdım çünkü çok kötüydüm ve hala evin içinde ağlayanlar vardı adamı sağlığında ölsü ndiye dua edenler bağırarak ağlıyolardı

varmı beyler gibleyen

o gece korkuyla yattım yanda annem yatıyor uyuyor hatta horluyordu bende yerde uyumaya çalışıyordum ama o horloma sesi sanki kulağımı parçalıyordu uyuyamıyordum. gece 2-3 gibi bi ara dalmışım ama çok derin değildi yani bi ara sanki yanımda biri nefes alıyor gibi geldi yüzüme doğru. o an hissettim dedim heralde annem bişey söyleyecek ve gözlerimi kıynaştırdım ama kimse yoktu. heralde yanlış anladım kapıdan rüzgar geldi filan sandım o gün öylesine geçiştirdim fazla korkmadım

edit : yalan değil arkadaşlar ki bunun benzerini yaşayan çoktur ve bende yaşadım ama kesinlikle yalan değil