Küçük şeymayı öldürdüm; çünkü kendime ve dünyaya borçluydum bunu. iki erkek çocuğu öldürmüştüm döngü her şeydi eşitlemem gerekiyordu.

Siz de birini öldürdünüz mü? Bir cana son vermek, bir hayvan öldürmek.
Ben öldürdüm.
Sahi sizde öldürdünüz içinizdeki hayvanı.
Öldürmemiş olsanız benle aynı olurdunuz.
Tek onu öldürmedim tek ona gücüm yetmedi.
Neden bu kadar itaatkarsınız; sanki herkes emre uyar gibi gece olunca eve koşturuyor, sabah ilk ışıklarla dışarı çıkıyor. Siz buna denge mi diyorsunuz. Dengeler bozmak içindir.

Ah Ahmet dayım dolu dolu yaşamak istemiştir. Köyüde bu yüzden terk etti. Dolu dolu yaşadımı bilemem ama ölümünü biliyorum. Gazı sonuna kadar açıp evde öylece beklemiş. Üzüntü ve yogun düşünce sebebiyle unutup cebinden çıkardığı uzun malborayı yakmış sonra bumm alev almış her taraf. Bağıra bağıra dışarı atmış kendini canının acısından nereye gittiğini bilmiyormuş. Yoldan geçen kamyon dayıma çarpmış parçalar her bir yere dağılmış sonra.

Rezzzzzleri alın başlıyorum...

Okuyan varsa ses etsin şuku falan atsın. kendime anlatıyormuşum gibi hissediyorum lan.

Okuyan var mı la belli etsin kendini

ismail cansız bedenini buldular ve şans mıdır bilmem başında domuzlarda vardı cesetle baya uğraşmışlar. istemsizce güldüm içimden. Tabi ailede herkes üzgün herkes şaşkın dayım özellikle çok severdi oğlunu onun ölmesine de dolaylı olarak katkım var ama o bir cinayet sayılmazdı. Polisler geldi bana abuk subuk sorular sordular. Şüphelendiler mi benden bilmiyorum, şüphelenselerde ellerinde delil yoktu ismail uyurken yılan yüzünden sokmuştu boğuşma izleri ise belliydi. Her şey kitaba uygundu yani. Cenaze için keçi kesti bizimkiler çok gelen giden yoktu ama adettendir kesilir buralarda. O an ilk defa insan etini düşündüm acaba tatı nasıl bir şeydi? Ekşi mi yoksa tuzlu mu iyice kontrolümü kaybediyordum. Babam seslendi ordan pw gel şunları gelenlere zütür diye. Misafirlere yemek verilecekti koşarak gittim lakin aklımdaki düşünce beni terk etmiyordu. insan eti, insan eti...

Eşekarısı fabrikası kitabı ???

Mükemmel ilerliyor . Kurgumu ?

Düşünce beynimde yankılanıyor beni deli ediyordu. Allahım çıldırıyorum galiba nasıl kurtulacaktım bu düşüncelerden. Tek yolu vardı o da tatına bakmaktı. Kararımı vermiştim birini öldürüp tadına bakacaktım. Peki kimi ve neden. Sebebsiz kimseyi öldüremezdim benimde prensiplerim vardı. Öldürdükten sonra ya insan eti nasıl yiyecektim hangi bölgede daha çok et vardı. Nasıl ayıracaktım hayvan yüzmeye benzemez herhalde insan yüzmek. Off çok acemiyim ama ögrencektim
Bu arada insan etine bir ad lazımdı böyle seslenmek hiç hoşuma gitmemişti.

Bence kolpalamak icin dogmussun ama surukleyici tarzini sevdim

Rez okurum

Rezzz okuyorum

Rez panpa

Insan etinin tadina kizlar hergun bakıyor amk bi kiz bulup soramadinmi

Rez bir ara okurum

Rez güzel ama yazim hatalarına dikkat et panpa

Gerçek nedir gerçeği nasıl yorumlarsın. Kokulardan, tatlardan,acılardan mı öylese biz beynimizin algıladıgı kadar gerçeğiz. Bence gerçek insanın algılama şekliyle alakalı. Siz çocukluktan beri insan eti yemiş olsaydınız bundan sonra da yersiniz. Nefret ediyor olabilirsiniz çok uçuk düşünceler dimi. Neyse ikinci cinayetime geçeyim ikincisi Aliydi. Uzun boylu, iri yapılı siyah saçlı ve keskin bakışlı biri. Üstünde beyaz çizgili kazak vardı ayağında ise eskimiş dizleri sararmış mavi bir kot pantolon giyiyordu. Ona garezim yoktu öncelerde taki bizim evi basana kadar. Zaten üç beş ev vardı buna rağmen kavga her zaman vardı insan doğası böyleydi sanırım hep bir şeyle mücadele içindeydi. istedigi mücadeleyi verecektim ve akıl almaz bir ölüm sağlayacaktım. Tek gerekli olan şey bizimkilerin dayımlara gitmesi gerekti ve gideceklerdi cenaze vardı gitmek zorundaydılar onlar gidince gönül rahatlığıyla etimin tatına bakacaktım. Zaman akıp giderken bizimkilerde kapılıp evden gitmeye karar verdiler dayımgile yani 3 gün gelmeyeceklerdi. Bana düşen görev alttam da duran hayvanları yemlemek olacaktı basit bir işti.

Şeymaysa haketmistir panpa

Şeyma ismini duyunca aklima eski huur sevdiğim kiz geliyo aq

Rezerved

Yürü nezarete huur çocuğu ip ni bulduk geliyoz

ilk öldürdüğüm ismail di. Orusbu çocuğu hiç sevmezdim onu. Her yaz bizim köye gelir hep beni hırpalar dalga geçerdi. Benden büyük ve güçlüydü. Ama son yaptıgı bardağı taşınmıştı. Ne zman bu bin gelse ben köpeğimle oynar bundan uzak dururdum. Ama hep gizli gizli bizi izler gözlerinde nefret belirirdi. Bütün gün köpeğimle oynadım hiç yokmuş gibi davrandım ismaile. Sabah uyandığımda ise köpegi yerde yatıyordu ağzından beyaz beyaz şeyler çıkıyordu zehirlenmişti. Bizimkiler bir şey yemiştir diyip önemsemediler. Ama ben biliyordum orusbu ismail yapmıştı