o anda çok garip bir şey oldu... izli mermi normalde benim üstümden geçp kışlaya doğru geçmesi lazımken benim üstümden tam ters güzergaha gitti. sonra bir tane daha, sonra bir tane daha... kulaklarım hala çınladığı için o anda sesleri çok net duyamıyordum. sonra önümdeki karanlıktan biri koşarak yanıma atladı...

o anda çok garip bir şey oldu... izli mermi normalde benim üstümden geçp kışlaya doğru geçmesi lazımken benim üstümden tam ters güzergaha gitti. sonra bir tane daha, sonra bir tane daha... kulaklarım hala çınladığı için o anda sesleri çok net duyamıyordum. sonra önümdeki karanlıktan biri koşarak yanıma atladı...

. süngüyü takıp izli mermileri izlemeye başladım. arada da kafamın üstünden geçen mermilere bakıp nereden yaklaştıklarına dair tahmin yürütmeye çalışıyordum.

sonra nereden esti bilmiyorum ama "ölmeden önce ne yaparsam aşağıdaki arkadaşlar için kardır" diye düşündüm. süngümü silahın ucuna taktım. planım da yaklaştıkları zaman hendeğe kafasını uzatan ilkine süngüyü saplamaktı. "bir kişi bir kişidir" diye düşündüm. ben onu öldürmezsem o da inip aşağıdakilerden birini öldürebilir" diye geçiyordu aklımdan.

sonra gözüm aşağıdaki mevziye takıldı gene. ordaki yoğun ateş devam ediyordu. teke düşmüş ama bizim taraftan giden izli mermiler. "öldü mü acaba o da ? kurşunu bitmiştir umarım." diye düşündüm. sonra şu hayatımda gördüğüm ve onda bana en güzel gelen manzarayı izledim. izli mermiler karşı dağdan sekip öyle düzensiz şekilde sağa sola uçuşuyordu ki... bir tanesinin yolunu izliyordum böyle. dümdüz giderken bir anda bir kayaya çarpıp böyle hızlıca yukarı doğru yön değiştiriyordu... sonra diğeri... o anda ölsem gördüğüm son şey bu olacaktı işte.

silahı dik koyup kucağıma aldım. "çok canım acıyacak mı acaba ?" diye düşündüğümü hatırlıyorum. "yoksa hissetmeyecek miyim ?" nasıl ölür ki insan ha ? "kafadan vurulunca acısız ölüyormuşsun. acaba kafadan mı vuracaklar ? yoksa vücuduma mı ateş edecekler ?

dedim ve telsizi kapattım. artık kabullenmiştim beni bekleyen ölümü. fazladan ses yapıp beni bulmalarını kolaylaştırmayacaktım.

g: hakkınızı helal edin komutanım... aşağıdaki arkadaşları kurtarın...

g: cephanem bitti komutanım...

telsizde dünyanın en cızırtılı sessizliği oluştu işte...

k: evladım 300 mt mesafe var. ateş et evladım çok iyi gidiyorsun. ateş et aslanım...

olduğum yerde sırtımı hendeğe verdim. çok garip bir ruh hali kapladı içimi. çok korkmuyordum öyle. aslında hiçbir şey hissetmiyordum. öylece dağlara bakıyordum. sonra gene telsizin sesi geldi kulağıma.

böyle ateş ede ede, sürüne sürüne, yer değiştire değiştire ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama son şarjörü taktığımı hatırlıyorum. "10 dakika daha oyala g shark" dedim... aşağıdakileri kurtarmaya vakit kalsın çocuklara... 10 dakika daha... " bilmiyorum 10 dakika oyalayabildim mi ama tetiğe son dokunduğumda o "tık" sesini duydum anda her şeyin bittiğini anladım.

silahın kurma kolunu çekip mermiyi verdim ağzına. biraz daha toparlanmıştı bünye. hareket etmeye çalıştığım zaman canım ilk andaki gibi yanmıyordu. başladım ben de mümkün olduğunca hareket ederek ateş etmeye. tek'e aldım silahı da. ben zaten tek kurşun atıyordum peşinde onlarcası karşıdan geliyordu. bin kanascı da pusuda iyi biliyorum. kafayı kaldırdığım gibi indirecek

aşağıya baktım ki cehennem. oradaki mevzi de alevler içinde ama çocuklar hala aslanlar gibi karşı ateş veriyorlar. bunu izli mermilerin güzergahlardan anlıyorsunuz. karşıdan 100 kurşun geliyor. bizim taraftan karşıya 1 tane gidiyor ama olsun. yaşıyor çocuklar hala bunu biliyorsunuz.

o andaki ruh halimi ifade etmek çok zor. hem inanılmaz bir acı yaşıyorum, hem de inanılmaz bir öfke... aslında ölmüş olduğum gerçeğini de idrak etmeye başladım özellikle mehmet'ten sonra. hani hep bi kurtulacaz bu durumdan umudu vardı lakin mehmet'in ölmesi ve 20 kişilik grup lafını duyunca bunun çok daha iyi idrak ettim

g: anlaşıldı komutanım.

k: aslanım size doğru 20 kişilik bir grup yaklaşıyor. 500 mt mesafedeler. çocuklar yardımına geliyor. hadi aslanım bi gayret. ateş etmen lazım. anlıyor musun g shark ? cevap ver evladım.

g: ben iyiyim komutanım. hareket edemiyorum sadece. mehmet'e seslendim ama cevap vermiyor. öldü sanırım komutanım.

k: g sharkkkk... iyi misiniz oğlum... allahını seversen bir şey söyle... g sharrkkkkkk malumet ver evladım iyi misiniz ?

o anda telsiz sesini işittim hafiften.