çıkardım şarjöre baktım boşalmış. bilinçsizce boşaltmışım ilk sarjörü. hemen çıkartıp diğer şarjörü taktım ki telsiz aklıma geldi...

sonra tüfeği kaldırıp tetiğe bastım ki o "tık" sesi geldi

ben de bir kaç el daha ateş edip yerimi değiştirmek için mehmet'e doğru hareketlendim. onu da omzundan itip biraz daha ileri attım ve aynı yerde durmamak için ondan biraz uzağa doğru geri geri süründüm.

ateş et mehmet s.kecem seni ateş et lannn" diye bağırdığımı hatırlıyorum

bence bunu tam beklemiyorlardı. çünkü bir anda ateş yoğunluğu azaldı saniyeler içinde. büyük ihtimal yer tayini yapmaya çalışıyorlardı ya da ben öyle düşündüm. bir yandan ateş edip bir yandan mehmet'e "ateş etsene lannn

ben silahın emniyeti açtım. silahımda takılı bir adet ve hücum yeleğimde 4 tane şarjör vardı. mevzide bir tane bixi makinalı vardı lakin oraya geri dönmenin imkanı yoktu. zaten beni ıskalayan kurşun bir kanas'tan çıkmıştı bunu anladım. tek atış geldi çünkü

kendine geldiği gibi de yakasına yapışıp çekerek dışarı emniyet hendeklerine doğru sürükledim. hareketlenmeyi gördüğü anda karşı tepeden gene üzerimize kurşun yağmaya başladı. bir elimde mehmet, diğer elimde tüfeğim ve son anda kaptığım telsizle mevzi kapısından eğilir vaziyette çıktık. ben sırtıma gelecek bir kurşun bekliyordum lakin nasıl olduysa sağ salim attık kendimizi hendeğe.

bizimle olan irtibatın kesildiğini anladım o anda. biraz panikledim doğruyu söylemek gerekirse. bu dediklerim bu arada 10 saniyede yaşananlar. bir anda zihnimde "rpg" imgesi uyandı. "mehmet rpg atacaklar mehmetttt... " diye bağırdığımı hatırlıyorum

dedem, 1997 yılında öldü. istanbul büyükçekmece mezarlığına gömüldü

2007-2008 gibi toprak kaymasından ötürü belediye toprak kaymasından etkilenen mezar sahiplerine kağıt gönderdi. kağıtta naaşların yerlerinden çıkarıp, yeni yerlerine gömüleceği yazıyordu ve maalesef bizim dedenin de mezarı da toprak kaymasından etkilenmişti. bir arkadaşımla birlikte mezarlıktan ölüyü çıkarma görevi bana verilmişti. verilme sebebi de babama "sen çok etkilenirsin böyle şeylerden istersen ben yapayım" demem. ben ayıp olmasın diye demiştim halbuki. neyse, gittik arkadaşla. belediye iki tane adam tutmuş, mezarları onlar kazıyor. biz de işte başlarında duruyoruz, kemikleri topluyoruz.