yürümeyi kestim ve omuzlarından tuttum. “ruhunun ne kadar muazzam, güzel ve muhteşem olduğunu hayal bile edemezsin. bir insan zihni senin esasında ne olduğuna dair çok az şey kavrayabilir. bir bardak suya parmağının ucunu dokundurarak sıcaklığını anlamak gibidir bu. kendine ait küçük bir parçayı hazneye daldırırsın ve geri çektiğinde ona ait tüm tecrübeyi artık edinmişsindir.

“hiç de öyle değil!” dedim, “içinde geçmiş yaşamlarının tümüne ait bilgi birikimini ve tecrübeyi taşıyorsun. sadece şu an hatırlamıyorsun o kadar”

belli bir yere değil” dedim, “sadece sohbet ederken yürümek hoş oluyor”

“öyleyse bunun amacı nedir” diye sordun, “yeniden yaşama döndüğümde bomboş bir zihnim olacak değil mi? bir bebek olacağım. tüm tecrübelerimin ve bir önceki hayatımda yaptığım hiçbir şeyin bir önemi kalmayacak”

endişelenme” dedim, “ailen iyi olacak. çocukların seni her açıdan mükemmel biri olarak hatırlayacak. sana eleştirel gözle bakacak kadar büyümemişlerdi. eşinse epey ağlayacak. fakat içten içe rahatlayacak. dürüstlüğümü mazur gör ama evliliğin dağılmak üzereydi. eşinin bu rahatlama hissinden ötürü büyük bir suçluluk duyacağını da bil; kefaretini ödeyeceğini bilmek seni belki rahatlatır.”

sana göre pek de tanrıya benzemiyordum. sadece bir adamdım. ya da bir kadın. tam olarak seçemediğin bir otorite gibi. kadir-i mutlak bir tanrıdan ziyade ciddi bir edebiyat hocasına benziyordum.

“işte görmek istediğim şey bu!” dedim. “henüz öldün ve tek endişen ailen. tuttum bu tavrını”

“çocuklarım... eşim... ” diye sayıkladın.

“onlara ne oldu?”

“onlar iyi mi?”

hepsi sensin. senin farklı hayatların.”

“bir saniye... ben... herkes miyim?”

tebrik edercesine sırtına vurdum ve “nihayet anlamaya başladın işte” dedim.

“ben yaşamış tüm insanlar mıyım?”

“veya yaşayacak olan tüm insanlar, evet.”

cengiz han mıyım?

“aynı zamanda madonna’sın” diye ekledim.

“adolf hitler miyim?”

“ve onun öldürdüğü milyonlarsın.”

“peygamber miyim?”

“ve ona inanan herkes... ”

sustun kaldın.

Rezerved

“vay be... peki şimdi ne olacak? cennete mi gidiyorum cehenneme mi?”

“ikisi de değil” dedim, “reenkarne olacaksın”

Rezerve

Çok garip bir tarz bu. Yaz lütfen, okumak istiyorum

Rez güzel hikaye

Gayet iyi

Çok iyi lan devam et

RESERVED

Ben ne okudum amk

“her cinayetinde, kendini öldürüyordun. yaptığın her iyiliği kendine yaptın. insanların yaşadığı ya da yaşayacağı tüm mutlu veya hüzünlü an, sadece senin hatırandır.”