+170
-35
En ön sırada saçım sakalım birbirine karışmış halde, tek başıma, berduş gibi oturmuştum. Sınıf küçük olduğundan dolayı öndeki sıralara ikişerli oturmamızı söyledi gözetmen. Yanıma bir kız geldi.iki aylık sakalımı sıvazlarken kızın elbisesinin dışına çıkmış bir omzu dikkatimi çekti.Tam sağ tarafımda kazaktan kendini dışarı atarcasına çıkmış, yuvarlak, tüysüz, ömrü billah yanımda kalması için her şeyimi verebileceğim parlak bir omuz.
Kağıtlar dağıltıldı. Sınav kazık gibiydi. Hiç bir şey yapamıyordum.Ama yanımdaki omuz beni mutlu ediyordu. Hiç bir şey yapamıyordum ama yanımda cenneti hatırlatan bir omuz vardı en azından ona bakabiliyordum. Emin olduğum bir tek beş puanlık soru vardı.Ama omuza baktığımda bunu unutuyordum içim huzurla doluyordu. Sınavı bıraktım artık omuza odakladım. Yaklaştım yaklaştım nefesimi burnumdan çıplak omuza ve köprücük kemiklerine doğru vermeye başladım. Artık sınav için eğitim için orada değildim.O omuz için oradaydım. Daha da yaklaşıp nefesimi bir boğa misali tüm gücümle omuza vermeye başladım. Dürtülerim beynimi esir aldı o an.Dudaklarımla hafifçe dokundum o çılgınlar gibi kağıdı dolduran kızın sahip olduğu omuza. Hemen geri çekildim. Kız kağıdına bakarken yanlışlıkla yaptığımı düşündü.Bir şey demedi.Ben ise bunu bir davet olarak görüp sağ elimle belinden kendime doğru çektim kızı. Sakallarımı çılgınlar gibi omzuna sürtmeye başladım.Ölümüne sürtüyorum. Kavak ağacının yapraklarının fırtınada çıkardığı hışırtıyı, sakallarımla kızın omuzundan çıkarıyordum.Bir kaç saniye içinde kızarmaya başladı kızın omuzu.Hocam hocam diye çığlık atmaya başladı.Ben dahada hiddetlendim kızı daha sıkı tuttum. Sakalımı daha hızlı sürtmeye başladım. Sanki sakalımı bu omuza sürmek için doğmuştum ve hayattaki yegane emelimi yerine getiriyordum. Kız bağırıyordu ben omuzuna sakalımı sürtüyordum. Köpekler eti koparırken kafalarını silkerler ya aynen o şekil silkiyordum kafamı kızın omzunda. Hoca NOLUYOR ORADA diye bağırdı. Tüm sınıf ayaklandı bir anda.
Beni sakalımdan tutup sınıfın ortasına fırlattı gücü kuveti yerinde erkekler. Kız köşede omzunu tutmuş ağlıyordu, diğer kızlar ise bana iğrenç bir böcekmişim gibi bakıp kızı teselli ediyordu. Sonra ünv güvenliği geldi. Beni hastaneye zütürdüler. Toplumsal yaşama uyum sağlayabilmem için pgibolojik tedavi görmeye başladım.
Tümünü Göster