Beyler 13 yaşındaydım ve 70 yasındaki insanlar kadar olgundum. Kemal abimle ordan çıktık ve kahveye geçtik. 1 saat boyunca sadece sustuk ne onun konuşcak kadar gücü vardı, ne de benim gücüm vardı. Kemal abim babanemin veya anneannemin yaşayıp yaşamadıgını sordu. Onuda bilmiyorum, dedim. Beyler bir şekilde para bulmam lazımdı, çok para bulup burdan gidip küçük yaşta büyük işler başarmalıydım.
14 yaşım tamamen fiyasko geçti. Hayattan hiç bir beklentim yoktu, hayatta zaten yüzüme gülmedi.
15 yaşında kemal abi işleri devredip tekirdağa yerleşmeye karar verdi. Ve beni yalnız bırakmak istemediği için benide tekirdağa zütüreceğini yeni işlere orda devam edeceğimizi, bir aile restaurantı açacağımızı söyledi. Bende bunca yıl ekmeğini yedim, istemeyerekte olsa kabul ettim. 15 yaşımda yeni bir hayat, yeni bir sayfa benim için açılmıştı. (Beyler hikaye sonunda kemal abiminde müsadesi olursa fotograf paylaşımı yapacağım.)

Herşey güzel yola çıktık. Arabayı kemal abim sürüyor, yanında ben oturuyorum. Arkada yengemle, melek oturuyor. Herşey o kadar güzelki yani çok mutluyuz. Beyler yerleştik tekirdağa tam bir sahil havası var ***çiftliğe yerleştik. Yollar taze yapılmış asfalt, yol kenarları çimen, denize yakın on numara bir yer.
2-3 yıl sonra.
Tam yol üzerinde birde yer kiraladık. Artık tüm aile restaurant için çalışacaktı. Bende artık aileden biriydim, yada öyle hissediyordum. ilk zamanlar müşteriler gelmiyordu, yani pek gelen yoktu belki yaz ayı diye gelmiyorlardı. Lokantaya özel speciallar yaptık. Yengemin yaptığı ev yemeklerini menüye ekledik. Ben dışarıda dondurmaya, mısıra, patates kızartmalarına bakıyordum temizlik yapıyordum. Yengem yemek yapıyordu. Melek ortalığı temizleyip sipariş servis işleriyle uğraşıyordu. Kemal abimde oturuyordu takılıyordu. Bir şekilde hayata tutunduk ve ay sonu yavaş yavaş kar elde etmeye başladık. Kar elde edince tabi işlerde büyüdü biraz masa, sandalye felan aldık, çatal bardak, şemsiye vs. herşey güzeldi beyler. Ta ki meleği istemeye geleceklerini duyduğumdan sonra.

Beyler kar etmişiz, sıkıntıları unutmuşuz zaman geçirmişiz ulan meleklede yakınım, mutluyum neden meleği istemeye geliyorlar. Melek evlenmek istemiyordu ama zorladılar, baskı yaptılar. Meleğe dedim "melek senle gel bir sahil kenarına gidelim konuşalım"
-"gidelim niyazi gidelim" dedi.
Neyse moruk gittik sahilin kenarına telefondan açtım tek müziğimi "kurtlar vadisi elif dedim."
Beyler aklımda bu kızla kaçmak vardı zaten hayatım gibkolaşmış ne yapsam da tak gibi oluyor herşey bizim gönlümüzde Elif gibi sevdiğimiz bir meleğimiz vardı be. "Melek bu evliliği istemiyorsun gel gidelim buralardan" dedim. Beyler harbiden yaptığım ayıptı. Ekmeğini yediğim adamın kızına göz koymuştum. Melek yüzüme baktı. "Niyazi olmaz"dedi. Ah be abimi ciğerimi deldi. "Yapma melek yapma ulan. Ben senin mutluluğunu izlemek istemiyorum" dedim. Yüzüme baktı beyler: "sen lekelisin niyazi" dedi.
Beyler ciğerlerim iflas etti yav bak yemin ediyorum, kalbim tekledi böyle. "Melek geçmişimi yüzüme vurma, benim elimde olan bişey değil ve sen bu kadar taş kalpli değilsin, gel gidelim melek" dedim.

Melek kemal abiye söylemiş, "Niyazinin bende gözü var mutluluğma mani oluyor" diye. Beyler allahını seven toprak atsın üstüme ulan ben seviyodum. Neyse kemal abi geldi yanıma otur evlat dedi. "ben bişeyler duydum ama o duyduklarım bir anlık hata" dedi. "Niyazim aslan oglum bak melek senın kardesın sakın böyle şeyler düşünme" felan dedi. ama çok serti moruk, sinirliydi kendini tutuyordu. Bende "affet kemal abi bir hata ettim bağışla" felan dedim Elini enseme koydu gögsüne bastırdı, gönül bu oglum sana lafım yok dedi. Bu kadar iyi çıkacagını tahmin etmemiştim. Ama kendimi suçlu gibi hissetmiştim. Beyler içimden dedim buradanda gideyim, kimse bulamasın intihar ediyim kurtulurum diye düşündüm. Dediğimi yapamazdım, ama yaptım. Ordan çorlu minibüslerine bindim 6 da kalkıyor. Herkesten habersiz bindim minibüse, aldım bavulumu gidiyorum. Çorlu otogarında indim. Orda bir banka oturup saatlerce düşündüm, nereye gitmeliydim.

Beyler yüklü olmasada param vardı. Benim yaşam standartlarımın üstünde 170.000tl ye yakın param vardı. Her kazancımı hep kenara koyardım pek eğlenip gezmezdim zaten toplumdan korkuyordum. Hep bir çekingenliğim vardı, hep suratım kızarırdı, insanlarla pek muhabbet edemezdim. Truva Çanakkale sesleri duydum. Adam bağırıyor Çanakkale Truva kalkıyor. içimden dedim "yeni yaşamım yalnız yaşamım bura ulan" direk içeriye koştum bir tek bilet aldım 36 numara. Bindim otobüse direk hareket etmeye başladı. Beyler ben gidiyorum, istanbul hoşçakal, tekirdağ hoşçakal, geçmişim hoşçakal diyerek çanakkaleye hareketlendik. Yol boyu hiç bişey yiyemedim. Sigarada içmiyordum beyler çanakkalede başladım zaten. o gün gece çanakkaleye indik. Çanakkale belki hayatım için en iyi başlangıc noktasıydı. Bir ev kiraladım beyler müstakil bir ev, 250 tl veriyordum her ay, herşey güzeldi sözlük. Bir gün bir haber geldi kulağıma...

FiNAL
Melek evlenmiş. Beyler giresunlu biriyle evlenmiş kızın annesi hacı, hoca işleriyle uğraşıyor. Meleğin birde kızı olmuş benden büyüktü zaten. 20 yaşında anne oldu. Sonra Melekle bu hayvan herif boşanıyorlar melek, kemal abi, yengem aynı evde kalıyorlar felan (bu arada ben kemal abilerle hala görüşüyorum).
Evet sözlük benim hikayem bu kadardı. Herşey evden kaçıp, o çukura girmem ve o çukurdan çıkıp hayat çukuruna girmemle başladı. Burda anlattığım olayların hepsi doğru beyler. Bazı yerlerde konuşma sıralarında abartma olabilir, ama yaşanmışlıklar üzerine kurulu bir hikayeydi. Yarın burada olun size bir şey açıklamam gerekiyor. Beni dinlediğiniz için çok teşekkür ederim. Allah elinizden, ayağınızdan,gözünüzden razı olsun. Çanakkale merkezde olanlar veya çanakkaleye yakın olanları kendi evimde veya bir cafede misafir edebilirim, mesaj atarsanız konuşuruz. Aklınıza takılan bir yer olursa sorabilirsiniz. Bu arada beyler pek yakında kitabımda çıkıcak onunda haberini veririm size. Bir ihtiyacınız olursa bir kardeşiniz olarak her zaman yanınızdayım. Şuan 20 yaşındayım, 21e giricem. Açıktan okumaya çalışıyorum. Birikmiş paralarım hala var. Kemal abimde epey yardım ediyor. Diyeceğim bu kadar bir başka hikayede görüşmek üzere sözlük var olun. Dertleşmek için mesaj atarsınız.

(bkz: ahtapotniyazi1996)

Beyler hikaye bitti.
Görenler ilk entryi şukulasın daha büyük bir kitleye ulaşalım.
Artık sözlükte gereksiz hikayeler yok, arada sırada kafa dinlerken yaşadığım hikayeleri kesit kesit yazarım.
(bkz: ahtapotniyazi1996) nick6 dilenmiyorum fakat buralarda sizden güzel yazılar görmek beni mutlu ediyor. Mesaj atmayı kesinlikle ihmal etmeyin hepinize tek tek cevap veriyorum.

Gençler yazarken aklımın karıştığı yerler olursa sizi şüphede bıraktıran yerler olursa pm yoluyla veya entry olarak sorabilirsiniz. Her şeyin bir açıklaması var. Yarın baş entrye neden editlediğimi anlatacağım. Önemli lütfen.

Beyler şimdi size birşey açıklayacağım. Olayları bu kadar net olarak anlatmam ve duygularımı katmam bu olayı kendim yaşadığım içindir. Başlığı ilk açtığımda 'arkadaşımın yaşadığı' yazdım çünkü başlık tutulmassa bir kaç kişinin benimle tekrardan dalga geçip, eğleneceğini düşündüm. Bu olayların hepsini bizzat kendim yaşadım. Sizler acıma dert oldunuz, aşşağılamadınız ve beraber sövdük banada bir özgüven geldi, bu olayları arkadaşım değil, kendim yaşadım. insanları hep kötü sanıyorum kusura bakmayın, bu bende alışkanlık olmuş artık. Başlığı editlememin nedeni budur.

Beyler bir hikayeyi daha bünyeniz kaldırır mı?
Özelden destek mesajları yazanlardan Allah razı olsun.
Bir de ıslah evinde ne yaşadım veya anlatmadığım yerleri merak edenler olursa mesaj atabilir her mesaja cevap veriyorum.

(bkz: gençliğime acılı bir zarf açtım) yeni hikaye beyler