Hırsızlık yaparken bilerek yakalanıp durumu polislere anlatsaydın amk

Hırsızlık için gidip birine kaybolduğunu deseydide arkadaşım anne babanı bulaydı sonra polise gideydi

ilk olarak güvendeydim. Artık hergün gelen bir yemeğim vardı. Bir kağıdım bir kalemim vardı. içeriye girdiğimde soğuktu. koğuşta 21 kişi kalıyordu. En büyüğü 17 yaşında ve en küçüğü 7 yaşında olmak üzere bir sürü yetim, öksüz insanlar vardı. ilk gün hayatımın cehenneme çevrildiğini hissettim. Herkesin elbiselerini yıkadım, tuvaletleri temizledim, ranzaların bile tozunu ben alıyordum, yatak döşşek, yorgan katlıyordum. Boş kalan vakitlerde şiir yazardım. (Yazdığım defteri sizinle paylaşacağım) bir gece biri geldi ve beni uyandırdı "Resul abim seni çağırıyor" dediler. Bende herhalde işlerini yaptıracaklar zannettim direk kalktım ayağa ve resulun yanına gittim. "Buyur resul abi beni çağırmışsın bir yanlışımmı oldu" dedim. "Yok gel bakayım şöyle" dedi ve beni kucağına oturtturdu. Beyler saf masumca oturmuştum, resulun gibini hissediyordum. "Sen ne kadar parlak çocuksun böyle memleketin nere senin" dedi. "xxxx liyim" abi dedim. "o hemşerim dedi eliyle bacaklarımı okşamaya devam etti. Hayatımın en karanlık anını yaşamama belki çok az kalmıştı. Bitmiştim ben.

Mk polis yok mu orada bağıramıyon mu

Ressrves yZ baklim

anlat artık kardes

Ebenin amı aq abartma istersen tmm biraz salladın da tadında bırakıcan bazı şeyleri

reeezzzerve

Adı da gayet masum resul dnsnsb

Rezz hadi amk

Rezzeesss

Rez hadi

Beyler ben o anı anlatamam kusura bakmayın ama o gece duvara kafamı dayadım, dişlerimi sıktım. Sadece acı hissediyordum başka hiç birşey hissetmiyordum. Canım o kadar çok acıyordu ki. Artık kadınları unuttum, aşkı, sevgiyi, unuttum, gençliğimde hep bir leke olarak kalacaktı bu an. Sadece kılsız vicudumda leke hissediyordum. Biri tarafından herkesin önünde gururum gibiliyordu. Ben o gece hayata yenildim sözlük. Artık hayatım pek bir anlamsızdı. Artık benim bir hayatım yoktu. O günden sonra herkes tarafından kullanılmaya dalga geçilmeye başladım bağzıları "gibik" diye çağırıyordu beni, bazıları "huurm" diyordu. Kimi yanına çağırıp "azdır ulan beni" diyordu. Beyler bir hayalim vardı bir karım olacaktı onu beyaz bir gelinlik içinde görecektim fakat kirli bir geçmişe güzel bir kadın sığdıramazdım. Ben ıslahevi zamanlarını anlatmayacağım. 2 defa resul tarafından zorlandım. Sürekli sözlü tacizler aldım. Ve sonunda o cehennemden çıkma günüm gelmişti.

Reserved

Bazıları boş boş yorumlar yapıyor. Hayatında ıslah evi gören biri değilsen bu tarz yorumlar yapmayacaksın. Sen bir git oraya öyle konuşalım. Veya bir kez olsa gitmiş olan varsa belki şuan ağlıyordur. Ben gördüm sözlük orayı.

Kanka bu hikayemi yoksa gercekmi bak çok kötü oldum

Ülke bitmiş amk

Nihayet polisler geldi adımı söyledi çıkma vaktim gelmişti. Islah evinin bana tek getirisi şiirdi. Orda yazdığım şiirler kaldı sadece. Çıkarken nereye gideceğimide bilmiyordum artık benim bir ailem yoktu. Benim tanıdğım kimsede yoktu. Ne yapacağımı dahi bilmiyordum. Para kazanmalıydım, bu arada 11 yaşına girmiştim, boyum 1.60 var yok zayıftım 55 kilo civarıydım. Çıktığımda alındığım yere tekrar bırakıldım, topluma karşı silik biriydim. Etkisiz, işsiz, salağın tekiydim ben. Mahalle aralarında gezinmeye başladım. Hiç birşey bulamadım, ne bir iş buldum, ne de para. ilk gecemde piknik alanlarında çöpe atılmış ekmekleri yiyerek geçirdim. Köpeklere attıkları etleri kemirdim biraz, piknikten kalma sularıda içtim. Ama yalan yok bayağı doymuştum. Sabah olduğunda tekrardan dolaşmaya başladım sokaklarda hep köpekler vardı, ve ben çaresiz tek başıma yürüyordum. Bir mahallede kahvehane gördüm direk girdim içeri. "Abi kolay gelsin getir zütür yapacak biri lazımmı benim paraya ihtiyacım var" dedim. Kahveci Kemal abim (benim öz olmasada babamdır devamında anlayacaksınız) Kemal abi "yav dur oglum bir selam ver" dedi. "Selamun aleykum" dedim oturdum yanına. Abi benim çalışmam gerek böyle böyle başımdan geçen herşeyi anlattım. Kemal abi önyargılı değildi ve bana karşı bir baba şevkati ile yaklaşmıştı.

Ananı çukurda gibtim
Yeter yazma devdıbını

Devamm moruq