Birçok yoldan geçtim değerli yazarlar. Kendimi param parça ettim ve bu parçalar bile yapa yalnız. Ulan yanımdakiler birer birer gidiyor. Bir tek kişi kalmadı hayatımda. Hayatı tattırabilecek sevgililerim sadece cafeye çay içirtmeye çağırıyorlar. Onlarda canları sıkılınca. Ulan hiçkimsem olmadığı için saatin 9 bucugunda tek basıma sigarayla tuborg gold gömüyorum. Daha ne kadar yanlız olabilirimki.

edit: bi gibim yazmayacak kadar düştünüz. aminiza koduklarim