çok yalnızım nolcak benim halim

kendimle ilgili sevdiğim nadir şeylerden biri de aynaya bakma zorunluluğum olmaması. sabah uyanır uyanmaz yüzümü yıkayıp üstümü değiştirip evden çıkmak keyifli oluyor. çünkü aynaya baksam bir şey farketmiycek, saçımı tarasam şekil versem, sakalları düzeltsem yine aynı taktan suratı görücem karşımda. o yüzden aynaya bakmamak bana günlük en az 15 dakika fazladan uyuma imkanı sağlıyor. daha ne olsun???

yine kafedeyim. pek kimse yok ortalıkta millet gece eğlendi ve yataklarında salyalarını yastığına akıtıyor muhtemelen. ben yastığımı çok seviyorum ve ona saygım var. arka masamda gece babayı almış 2 erkek konuşuyor aralarında. "hacı kızları sağlam içiremedik yoksa eve zütürürdük" diye bir muhabbet çeviyorlar. sarhoş olmuş bir kızla bir şeyler yaşamakla ölü gibmek arasında ne fark var? karşındaki seni tüm kalbiyle ve beyniyle istemedikten sonra ciksin ne anlamı var?

garsonlar bugün biraz daha kibar. arada gelip küllüğü boşaltıyorlar. hayat bazen bana karşı böyle güzel sürprizler yapabiliyormuş.

dün gece süslenmiş püslenmiş barbi bebekler ufaktan sokaklara dökülmeye başladılar. markete gidip ekmek yumurta falan alıyorlar. güzelliklerinden eser kalmamış, gözlerinin altları çökmüş, saçlar desen iğrenç durumda. insanda biraz istikrar olur mesela ben dün gece de iğrençtim hala aynıyım bir farkım yok.

Gel ben de ıstanbuldayım pes oynayalim en azından bu kadar yalnız hissetmezsın bu da bir etkinliktir

@88 pes oynamayı bilmiyorum hiç oynamadım ve de kimse çağırmadı beni böyle etkinliklere.

Benim de öyle çok sosyal olduğum söylenemez zaten değilim yani ama olmadı gel beşiktaştayım tavla atarız lan

Bak şimdi kahvaltıya gidiyorum beşiktaşta işin yoksa gel biraz sohbet ederiz mobilden yazıyorum zaten telefon gibik 15dk uğraşıyorum bir şey yazmak için

davul çalıyorlar yakınlarda. düğün öncesi bir etkinlik galiba. düğün, evlenmek ne garip bir şey? damat ile gelin aynı evde yaşayıp resmi olarak gibişmeye başlıyacaklar ve eşi dostu da oynuyor bunun yüzünden. mesela dans pistinde damat kayınbabasının suratına bakıp çiftetelli oynuyor ve eminim içinden "birazdan gözünden sakındığın kızını hüpleticem" diyordur. ya da en azından ben derdim. bir de her gün benim suratımı görecek bir insanın olduğunu düşünmek garip bir şey. bu kadar sabırlı bir insan dünya üzerinde var mıdır bilmiyorum.

@90 dostum gününü mahvetmek istemem çekebileceğin birisi değilim.

masamdaki tüm sandalyeler de teker teker savruluyor sağa sola. her gelen boş mu acaba diye alıyor zütürüyor sandalyeleri. ben de boşum beni de alın yanınıza olmaz mı?

kabul edemediğim o kadar çok şey var ki. birisi de şans. hiç anlamadım şans nedir? nasıl bir mekaniği vardır bilmiyorum. hayır zaten adil olmayan bir hayattan bahsediyoruz üstüne şansı da katarsak hayatlarımız ne kadar da değersizleşiyor. anldıbını yitirmiş bir hayatım var ama bunun nedeninin şans gibi bir saçmalık olmasını kabul edemem.

uzun zamandır lüks mekanlarda takılmamıştım sağ olsun kuzenim ve eşi geldi de dam sorunum ortadan kalktı. herkes mutlu, herkes keyifli güzel bir ortam. yalnız bir süredir kafama takılan bir soru vardı ki kadınların erkekler tarafından meta olarak görülmesi, reklamlarda kadın bedeninin mal gibi kullanılması ya da kadın haklarının hala ekgib olmasının nedeni kadınlarda mı diye? mekanda bir köşeye geçtim, malum kuzenle eşi yeni evli ve aralarına girmek olmaz, sağı solu gözlemledim belki biraz abazanca ama olsun napayım başka. neyse nerde ortalamanın üstü güzel bir kadın varsa onun yanında bir o kadar ortalamanın altında bir ayı var. insanları dış görünüşüyle yargılamak istemem ama gerçekten de ayılar be kardeşim. yani sabah uyandığın zaman yüzünü ve göbeğini görmek istemiyeceğim türden ayılar. kadınlar için sorun değil sanırım kadın bedenini zengin bir adama peşkeş çekmekte beis görmüyorsa beni de ilgilendirmez. ama toplumda kadınların para düşkünü güçsüz varlıklar olarak adlandırılmasına da büyük katkıları olduğundan bence diğer tüm kadınları ilgilendirmeli. kadınlar ne zaman zengin koca bulayım rahat ederim kafasından çıkar, ayaklarımın üstünde durup 3 kuruşa satmayım bedenimi ve ruhumu derlerse işte o zaman bir şeyler değişmeye başlar.

dostum nerdesin sen hangi memlekettesin

bir kafede oturuyorum tek başıma, millet arkadaşıyla sevgilisyle gülüşüp eğleniyor. garip bir his aldığım nefes bile sıkıyor sanki

ne işin var cafe de tek basına amk

ailem de aramıyor artık. onlara ne yaptım bilmiyorum. üstümde kara bulutlar geziyor sanırım yaklaşanı rahatsız eden bu bulutlardır belki de.

@14 ona çok anlattım derdimi artık dinlemiyor
@16 arayacak kimse kalmadı etrafımda
@9 bara bile giremiyorum ki kaldı ki @11'in dediği tamamen doğru
@5 saol panpa:/

cokta sıkımızde amk napalım yanı saka lan saka gıt hıc yapmadıgın bıseyı sonunu dusunmeden yap hesap yapmadan sonra pm at

kafenin interneti gitti bir süreliğine ve bir anda dünyayla yüzleşmek zorunda kaldım tekrar. insanlar konuşup gülebiliyorlarmış. sahi bir insan nasıl sohbet içerisinde gülebiliyor ki?

sanırım akşam yine dolaşmaya çıkıcam kafa dağıtmak için mekan arıycam ama yine almıycaklar beni. her seferinde kemal sunal'ı rahmetle anıyorum bu anlarda. "sen gelme ulan ayı"