Çok yalnızım dıbına koyayım. Ne ailem ne arkadaşlarım ne akrabalarım ne dostlarım hiç bişey ifade etmiyo lan bana. Insanlarin nasıl iki yüzlü basit oluşumlar olduğunu fark edebilmek beni intihara sürüklüyor. Hayat o kadar boş geliyor ki anlatamam. Ailemle kavgaliyim. Onlar bana sirtlarini çevirdi. hele de abim denen bin. Adamı insan gibi seviyorum. Kılına zarar verecek olanın dıbına koyarım. Ama adam beni giblemiyor. Yaşadığı şehre gittim .ki nerdeyse 1-2 yıldır görüşmuyoruz. Abi dedim nerdesin .gel görüşelim. Benim işim var dedi adam. Babamın da dıbına koyayım. Onuda adam gibi seviyorum. Biliyorum ki o da beni adam gibi seviyor. Ama aramızda iletişim sorunu var dıbına koyayım. Annemde yazık 2 arada bir derede kalıp durmaktan delirdi galiba. Hiç yapmaz dediğim kadın da bana sırtını çevirdi. Onu da çok seviyorum ama nasıl ifade ederim bilmiyorum. Ne aradığım var ne sorduğum. Ne de o arayıp soruyor. Etrafımda insanlar var. Her birinin ayrı ayrı özellikleri var. Hepsine uyumlu olmaya çalışmak beni o kadar yoruyor ki . Hepsine ayrı ayrı alışmaya çalışmak. Hepsi çıkar peşinde . Hiç biri bilmiyor ki hiçlikten gelip hiçliğe gittiğimizi. Neden yaşarız neden birilerine kendimizi begendirmeye çalışıyoruz anlamıyorum . Neden her şeye bi anlam yüklemeye çalışıyoruz ? gelecekte ne gibi şeylerle karsilasacagimi merak etmesem çoktan intihar etmiştim. Çünkü yaşamaya değer bi şeyler yok bence etrafimizda. Yada kalıplara sokulmaya çalışıldıgim için mi mutsuzum acaba.

Herhangi bir dini inanca sahip değilim. Herhangi bir devlet düzenine girmeyi sevmiyorum. Birileri tarafından idare edilmek istemiyorum. Galiba inancsizligimda bundan kaynaklanıyor.

olum biz neden yaşıyoruz laaaaan. biri bana cevap versin .kafayı yicem lan. hiç kimseye kötülüğüm olmadığı halde bir çok kez sirtimdan bıçakladim.

@3 canın sağolsun be kardeşim . zaten okumakla okumamak arasında nasıl bi fark var ki ?

@7 olum felsefeyle alakası yok bu işin. ama doğru soyluyosun. biraz gelişine yaşamak lazım hayatı mutlu olabilmek için.