çok sıkıldım anlatıyorum amk

ne anlatacağımı da bilmiyorum ya amk. müthiş bir kararsızlık içindeyim. uyuyana kadar yazacağım öyle amk.

zaten uyuyamıyorum. geldim 20 yaşına hala gece uyumadan 1 saat kafamda birisi öldüğünde nasıl tepki verdiğimi görecek senaryolar kurmadan uyuduğumu hatırlamıyorum. belki sarhoşken. değilsem de sıkılıp yataktan kalkıyorum zaten.

son 2-3 yıldır ya hiç uyumuyorum bir iki gün boyunca, ya da uykum geldiğinde güneşi görmüş oluyorum. öyle depresyonum falan da yok. derdim tasam da yok. yalnızca hiçbir zaman rahat olamadım amk. ne zihnen ne bedenen. sürekli belim ağrır, ya da başım ağrır, ya da kimle ne kavga ettiysem, kimin hayatından çıktıysam, ya da her ne gibimse onlar gelir aklıma, durduk yere kilitlenirim amk.

ne anlatıyorsun gib kafa deseniz verecek cevabım da yok işin kötüsü amk. çok nadir heves ederim böyle amk. aslına bakarsanız tek hevesim var benim küçüklükten beri, yazar olmak, 2-3 kez denedim bir şeyler yazmayı. lisede lisemin dergisinde şiirim yayınlanmıştı çok heveslenmiştim beğenilir belki diye, birkaç iyiydi lan bence diyenler oldu, en yakın arkadaşlarım benimle taşak geçti amk.

liseden sonra birkaç kez denedim işte bir şeyler yazmayı. en son işte 3 ay önce bitirsem çok mutlu olacağım bir şey yazdım, dedim 120 sayfa olsa kapı kapı dolaşır okuturum amk en azından reddedilmek bile hiçbir şey yapmamaktan iyidir, 30 sayfa oldu her gün o bana bakıyor ben ona bakıyorum. kilitlendim en sonunda shining'teki gibi alacağım baltayı vuracağım duvara kapıya amk. bir de hevesle gidip defter aldım 15 lira bayıldım amk.

dediğim gibi öyle bir derdim tasam da yok. sadece çok çıkan insan oldu hayatımdan. kavga etmeye de alıştım. kavga dediğim de fiziki değil. yumruk atsam hissedersin ama ben diğerini kaldırana kadar sen bana 4-5 tane vurursun öyle de bilmem tekme yumruk kavga. hayatım boyunca 2 kavga ettim zaten, birinde karşımdaki benden daha çelimsiz çıktı, bir yumruk suratına attım bir tekme baldırına, çocuk benim boğazımı kesmişti uzun tırnaklarıyla, sonra ananesi geldi boğazıma baktı "kendinden küçük çocuğa vurmaya utanmıyor musun" dedi bir tokat patlattı, benim içim cız etti amk.

artık kavga etmeye de alıştım amk. yıllarca en yakın arkadaşım dediğim insanlarla bir anlaşmayagöreyim, aramızda bir olay çıksın, direk ilişki sonlandırmaya oynuyorum. zaten soğuk bir insandım, ama bilmiyorum küçükken iyilik falan vardı içimde herhalde, ananem bir keresinde "senin gözlerindeki merhamet arkadaşlarında yok" demişti, artık o da yok. iyice buz kesildim amk. yanlış anlamayın konuşurken, arkadaşken falan çok iyiyimdir aslında, ama bir olay çıksın güveni, dostluğu sarsacak, o noktadan sonra beni bulamazsın. telefon numarası değiştirmişliğim var amk sanki kız kovalıyor da ben kaçıyorum.

küçükken biraz daha iyiydim galiba. kız arkadaşlarım ağzıma sıçardı da zerre ses çıkarmazdım. orta sondayım o zamanlar, ilk kez sevgilim olmuş, kıza ben bile değil bir arkadaşımı yollayıp "çıkma" teklif etmişim o da kabul etmiş. 2 gün "çıktık", o 2 gün içinde yalnızca 2 tenefüs görüştük, sonra "çıkma teklifini" yollayan kız geldi bana aynen şunları söyledi : "seninle eski sevgilisi arasında 12 maddelik bir liste yapmış işte komiktir tatlıdır kaslıdır yakışıklıdır falan, sen sadece ikisinde artı almışsın komik ve tatlı, artık görüşmek istemiyormuş, o çocukla barışacakmış.". içimde kalan en büyük şey ise şu an, abi o zamanlar "çıkmak" diye bir şey varmış amk.

bir gün fakülteden eve dönüyorum geçen sene, zaten sıkılıyorum, tramvayda oturuyorum, topkapıda ineceğim annem o zamanlar orada bankada çalışıyordu onun yanına gideceğim, eve dönmüyorum cümle öyle gelişti pardon amk. neyse önümde de kısa etekli, kıpkırmızı ojeli bir kadın duruyor, ama harbi suratına bakmadan heyecanlandım. neyse yerimden kalkacağım topkapıya geldik, ben kızın eline vurdum kalkarken belimin kemiğiyle, bir de zayıfımdır, kırıyordum az kalsın parmağını. eline vurdum diye eline bakıyorum elini salladı hafifçe, suratına döndüm pardon dedim sanki benim canım acımış gibi. suratını görünce içimden de dedim "o kadar da iyi değilmiş amk". kız durdu durdu durdu, "cenabet??" dedi, tanımadım, bir saniye dikkatli baktım bu beni postalayan kız amk. ben de aynı tonla ismini söyledim, "nasılsın?" dedi, "öyle nolsun sen nasılsın" dedim, sonra bir baktım tramvayın kapısı kapanacak, attım dışarı kendimi bağırdım "ismimi biliyorsun facebook'tan ekle" dedim. bil tabi bir zahmet ismimi amk gibtirme belanı o kadar da değil yani. ekledi sonra, model olmuş amk, hani şu araba fuarlarında arabayla poz verenler var ya. yazmadım hiç, bir kaç post'umu beğendi, giblemedim de.

vay amk bu kadar anlatacak şeyim var mıymış lan. içimde bu kadar çok şeyin olduğunu hiç tahmin etmezdim. lisedeyken kendi egomu "aslında çok derin adamım olm ben, kimse içinde benim kadar taşaklı değil amk" diye tatmin ederdim. ne derinsin suratında sivilcenin bile sivilce problemi var hala derinim. o zamanlar bu derinlikle kendimi kitaba vermiştim, şimdi de kendimi yaşıtlarımdan bir tık daha iyi bir kitaplığım var diye tatmin ediyorum. fazla bir şey değişmedi yani amk anca sivilcelerim azaldı.

@12 başta bir boş boş baktım da sonra nick'im aklıma geldi amk.
@13 100'dür boşuna mı söylüyorum bilmiyorum neyi anlattığımı diye amk öyle aklıma geleni yazıyorum, gelip birilerinin yazmasını bile beklemiyordum amk.

al işte rahatsız olmamın sebeplerinden biri amk online ortamda bir iki bir şey yazayım dedim, internet gitti, dinlediğim müzikten de oldum amk. çok garip bir şekilde tek başımayken her konuşma her hece iğne gibi batarken, tek başımayken sessizlikten nefret ediyorum, onu bırak korkar oldum sessizlik olunca.

iki haftaya falan da kız arkadaşım gelecek annesiyle beraber, eve çıktı yurttaki arkadaşıyla, eşya falan alacaklar döşeyecekler kız çağırdı yardım edersin diye, işin zevksiz yanı bu kız memlekette bir gün sarhoş oldu eve girdi gece gece "ben aşık oldum" falan diye annesine babasına beni anlattı, anlatırken de bir yandan yazıyor "böyle böyle yaptım" diye. lan amk tamam anlat ama gece gece eve sarhoş girip bu şekilde anlatma amk. 2 hafta sonra da kadınla yüz yüze geleceğim iş yapacağız beraber amk. yoksa sorun değil tanışırım.

en büyük derdim de bu amk. millet eve çıkıyor, eşya nereden bulacağız, kira fatura bilmem ne, başkası sevgilisiyle ayrılıyor, başkasının annesi babası sıkıntılı, dünyada neler oluyor zaten, ben burada elimde sigara ahkam kesiyorum, tamamen bağlantısız, anlamsız, ilgi huursu gibi aklıma geleni yazıyorum. derdim dertsizlik amk, insanlık olarak ne gibko varlıklarız. hoş bunu "insanoğlunu bütünüyle varlık bile tatmin edemezken mükemmel varlıklarız bence amıq" diye değerlendiren filozoflar bile var ama, dıbına koyayım ben onların, kendi büyüklüğümüzü bile kaldıramayacak kadar güçsüz bir varlığız. sonra gelip böyle az sonra küfür yiyeceğin yerde yazıyorsun.

belki de çevrem buna sebep olmuştur. özellikle ailem. soğuk olmam kadar dertsiz bir kişilik olarak yetişmemin sebebi de ailemdir. daha 1 hafta önce gasp edildim amk. gece çıktım yürüyorum, ilk önce biri geldi "ağbi paran var mı be" yaptı, "param yok sigara vereyim" dedim "olur be ağbim" dedi bir tane bekliyordu iki tane verdim, "ağbi bunu al be sen de kalmadı" dedi "gibtir et bir paket daha var" dedim eyvallah çekti gitti. o sırada biri daha gördü o da istedi ona da verdim iki tane. tam diyordum "artık üçüncüye çevirirlerse kavga çıkarırım" bu çelimsiz halimle sinirlendim gece gece kavga edeceğim kırk yılda bir gaza geldim, iki tane dev gibi herif durdurdu amk, cebimde 15 lira para var. ilk önce "insan gibi" konuştu, dedim yok para, sonra "az önce de birini çevirdik bak aynısını söyledi bak üstünü ararım bulursam vururum dedim, cebinden 200 lira para çıktı" dedi, "bozukluk var onları vereyim" dedim, cüzdanda 15'i de gördü "hani yoktu lan" dedi, "anneme sigara alacağım umutlandırmak için söylemedim" dedi, bozukluğu aldı 5 lira amk, sonra diğerlerini de istediler "sigara alacağım eve boş dönemem" dedim, beş lirayı aldı 10'u bıraktı gitti. eve geldim anneme anlattım, normalde dertlenir korkar falan di mi, kadın benimle taşak geçti amk "olm gaspçıyla pazarlık mı yapılır ver kaç işte amk" dedi. hem kendime kavga edeceğim sözümü zütüme soktum, hem annem taşak geçti benimle. vay amk.

keyif aldığım da çok az şey var amk. 13 yaşımda sigaraya başladım. yazlıkta hoşlandığım kız sigara içiyordu (tabi o zamanlar bilmiyordum içmiyor ciğerine çekiyormuş ama malım işte amk), oradaki arkadaş grubum benden sigara almamı istedi, gittim anadolu aldım, sonra oturuyoruz herkes içiyorlar ben şortumla oynuyorum falan mal mal, herhalde ilk kez aklıma bu kadar kompleks bir düşünce gelmiştir o sırada; dedim "olm sigarayı ben aldım, herkes içiyor beniçmiyorum, parasını ben verdim, ben neden içmiyorum lan" sonra ben de içmeye başladım. ciğerime çekmesini bilmiyorum diye orada bir posta güldüler zaten başta, sonra onu da öğrendim, o günden beri gelen tek sevdiğim şey odur herhalde amk. camel içtim hep, sonra 6 lira oldu, muratti içen pekekent gelip camel almaya başladı bana kalmadı amk. buldukça paketi taşaklarıma falan sürüyorum sevinçten amk.

burada çok güzel hikayeler vardı bir ara onların peşine düşmüştüm amk. angutyusun yarakgibenkelebeğin dışında tabi. annem babama nasıl verdi neler hissetti'de elim ayağım titremişti geçen yine girdim 2 saatte hepsini tekrar okudum amk. bilkentlinin erotik hikayeleri vardı amk. günde 2 şişe şarap içiyorum vardı. çok güzeldi lan burası.

sonra benim gibi boş beleş herifler gelip yazmaya başladı amk.

lan bir müzisyeni ya da grubunu çok seversin de diğer herkese tak atarsın ya, o bende çocukluktan beri geçmedi amk. sırayla rammstein, soad, metallica, ahmet kaya, gorillaz, ahmet kaya, rammstein, beirut, ahmet kaya, metallica, en son da tom waits'in mümini oldum resmen amk. bu sefer kararlıyım ama.

lan bir keresinde eski sevgilimle oturuyoruz muhabbet ediyoruz falan, bir şeyler anlatıyor bana, bir yerinde konuşmanın "ya mesela işte skopenaar var şunu şunu söylemişti, ben sırf bu yüzden şu yaptığım şeyi değiştirdim resmen" demişti, dedim "o kim lan skopenaar" hala içimden diyorum ki "lan herhalde danimarka taraflarıdnan falan filozof yazar bir şey de bilmiyorum herhalde", "ya işte yok mu skopenaar filozof" dedi, dedim "bilmiyorum öyle bir filozof valla", "ya yok mu işte nietzsche'nin öğretmeni" dedi, bir an bağırdım boş bulunup "heeeee schopenhaueeeeer" diye kız kalktı gitti eve amk bir gün konuşmadı benimle en sonunda yazdığı cevap "nasıl aşağılarsın beni iyi ki yanlış söyledim nasıl yaparsın bunu bana". sonra ben bir de özür diledim yalvar yakar, 6 aydır beraberdik zaten, bu olaydan sonra 6 ay daha gitti bu ilişki. evet.