Şu adami bekledigim kadar kimseyi beklemedim

Ne zaman donecen be panpam

Daha ne kadat beklicez be panpa

Kardeşim 2 haftada bir hikayeyi bitiremedin

Ne yapmaya çalıştığını bilmiyordum ama numarayı verdim zaten ezberimdeydi. Aradı uzun uzun çaldı en sonunda açtı. O masum sesiyle
-Alo dedi.
Aramaya cevap verince telefonu bana attı. O anın heycanıyla

+Alo diyebildim yalnızca
-Hocami senmisin
+Evet dedim titreyen sesimle
-Ne oldu niye aradın dedi
+Doğum günün kutlu olsun diyebildim yalnızca oysa aklımdan roman olacak cümleler geçiriyordum. Boğazımda kelimeler düğümlendi adeta.
-Teşekkür ederim başka bir şey söylicekmisin dedi. Tabii söyliyim ama konuşamıyorum ki o anın heycanıyla.
+Nerdesin
-Neden sordun
+Hediyeni vermek için dedim ama ortada hediye bile yok beyler. Belki son kez görürüm umuduyla söylenmiş bir yalandı.
-Evdeyim mesaj atarsan aşağı inerim dedi
+Tamam diyip telefonu kapattım.

Bizimkiler heycanla bana bakıyor bartu lafa girdi
-Lan sen hediye almamıştın ne tak yiceksin
+Bilmiyorum amk ne tak yiyecem harbi
-Hallederiz hediye tek derdin olsun dedi cihan
+Ne yapıyoruz çabuk bi plan yapalım dedim ve plan yapmaya başladık. Kimisi evinin önünü yakalım diyo kimisi şarkı söyleyelim diyor ama aralarında öyle bir fikir vardıki "beni yapıcaksınız ulan" diye bağırıyordu.

Tayfayla ortaya para koyduk ve albüm aldık ama albüm çok daşşaklı sadece albümü versek içine fotoğraf koymadan bile hediye niteliği taşır. Albümü halledince sırada fotoğraflar kalıdı. Bir fotoğrafçıya gittik
+Abi bizim fotoğraf çıkarmamız lazım diyip çıkarılacak fotoğrafları gösterdim.
-Sıra var yarın gelin alın dedi ve kaan ortaya atladı ve yeteneklerini sergiledi.
-Abi bak bu çocuk sevgilisinden ayrıldı bugün doğum günü kızın eğer bu hediyeyi yetistiremezsek bir aşkı bitirirsin
-Zaten bitmedimi
+Abi bi umut var dedim üzgün ve acınası bir ifade takınarak..

Not:Günaydın beyler anneannem taburcu oldu istanbul'a döndük dün gece bu sabah yazdığım partlara baktım hepsi leş gibi düzgün kafayla yazılmadıkları belliydi neyse partları düzenleyip atıcam mümkün oldukça seri olucam çok beklettiğim için kusura bakmayın.

aslan hoşgeldin

Hoş geldin hocami gözümüz yollarda kalmıştı bu arada tekrar geçmiş olsun

Adam bana acıyarak baktı ve
-Tamam gelin 1 saat sonra alırsınız dedi. Biz güle oynaya dükkandan çıktık 1 saatimiz vardı ne yapalım sorusu yine beyinleri kurcalıyordu.
+Beyler gelin Tekken'e gidelim
-Yok be oğlum hiç havamda değilim şurda bi yere oturalım 1 saat hemen geçer zaten dedi bartu. Öyle diyince bende hak verdim. Bi kafeye oturduk çayları söyledik beklemeye başladık. Klagib daşşak kokan sohbetleri yaptıktan sonra 1 saatin sonuna gelmiştik. Hesabı ödeyip fotoğrafçıya gittik. Hesap dediğimde 1 saat boyunca herkes ikişer tane çay içmişti.

Fotoğrafçıya gittiğimizde
-Geçin oturun 5 dakikaya herşey hazır olur dedi. Bizde ordaki sandalyelere yerleştik. Beklemeye başladık ortaya para koyduk ve 5 dakika sonunda adamın sesi tekrar çıktı.
-Gelin gençler
+Saol abi sen olmasan ne yapardık
-Önemli değil dedi ve ücreti söyledi kaç lira söyledi tam hatırlamıyorum ama ucu ucuna yetmişti paramız. Bir banka gidip resimleri yerleştirmeye başladık. Kronolojik sıra ile yerleştiriyorduk. Resimleri hallettikten sonra bizimkilere teşekkür edip Eylül'ün evinin yolunu tuttum.

Hiçbir yol o kadar heycanlı geçmedi beyler nefes almakta güçlük çekiyordum desem yeridir. Binanın önüne geldiğimde Eylül'ü aradım uzun uzun çaldı en sonunda açtı
+Eylül ben aşağıdayım
-Aaa ben arkadaşlarla dışarı çıktım ama unutmuşum dedi ama sesinden bilerek pisliklik yaptığı belliydi. Sinirden gözlerim doldu hiçbirşey demeden telefonu kapattım hediyeyi yanıma alıp eve çıktım. Sinir ve kandırılma hissi yüzünden delirmiştim ama şimdi sakin olmalıydım annesi ya da babası birazdan kapıyı açıcaktı. Beyler şu işe bakın siz bütün gün hediye için uğraşın cebinizde eve dönecek paranız kalmasın hepsi hediyeye harcansın ama hanımefendi benle daşşak geçsin ben delirmiyim de kim delirsin. Derin bir nefes alıp kapıyı çaldım olabildiğince gülümsedim ve kapının açılmasını bekledim. Ayak sesleri yaklaştıkça heycanlanıyordum her ayak sesi beynimde yankılanıyordu ve kapı açıldı..

62.sayfa 1241.entry rez tekrar gecmis olsun kardes

Hoşgeldin reyiz partları bekliyoruz

Karşımda Eylül duruyordu yüzümdeki gülümseme bir anda nefrete dönüştü.
-Hocami dedi kekeleyerek. Hiçbir şey demedim gülümsedim yalnızca hediyeyi önüne atıp binadan çıktım. Hediye zaten kronolojik bir sıra ile sıralandığı için bir "elveda" niteliği taşıyordu. Sinirden koşmaya başladım önüme gelen insanlara çarpıyor kimseyi umursamiyordum. Koştukça sakinleştim yorulduğumu hissettiğimde bir banka oturdum. Telefonum titremeye başladı cebimden çıkartıp baktığımda arayanın Eylül olduğunu gördüm cevap vermedim. Arama bittikten sonra telefona baktım 6 cevapsız arama 3 mesaj. Tahmin ettiğiniz gibi hepsi Eylül'den. Mesajlara baktım

-Hocami telefonu aç
-Hocami lütfen acarmisin
-Hocami özür dilerim yazmıştı. Haklı bir konumda iken haksız konumuna düşmüştü bana yalan söyleyerek ama bir daha aradığında açıcaktım telefonu. Dinlemediğim için zamanında çok sürünmüştüm. 10 dakika kadar oturdum bankta baktım arıyacağı yok bende yürümeye başladım. Eve kadar yürüyeceğimi bildiğim için fazla kendimi yormuyordum çünkü yol uzundu. En sonunda telefonum çaldı heycanla telefona baktım ama arayan Eylül değil Cihan'dı üzülmüştüm açıkçası ama telefonu düzgün bir ses tonuyla açtım.

+Efendim kanka
-Hocami babamın arabayı aldım dolaşıyoruz nerdesin alıyim seni. Durumu bildiğiniz için bu teklif çölde bulunmuş su gibi birşeydi.
+X ilkokulunun ilerisindeyim
-Ne işin var orda amk
+Param yoktu eve gidiyordum
-Kafanı gibeyim bekle orda geliyoruz dedi ve kapattı. Çok üzgündüm bizimkilerden yol parası alıp sahile bırakmalarını isteyecektim. Gülüp eğlenecek havam yoktu. 10 dakika sonra cihan geldi arabayı üzerime sürüyor amk saykosu. Geleneksek Türk şakasını yaptıktan sonra arabaya bindim.

+Tarık nerde
-O gelmedi bi işi varmış dedi bartu
+Ne işi olucak amk
-Bilmem belki yengenin yanına gitmiştir
+Aynen olabilir
-Eee hocami seni nereye bırakalım
+Beni sahile bırakın birde dönüş için para verinde karta para atayım 5 kuruş kalmadı kartta dedim. Birbirimizden para isterken kimse çekinmiyordu çünkü o paranın her türlü geri dönüceğini biliyorduk. Beni sahilde bıraktılar görüşürüz faslından sonra karta para yüklemeye gittim sonra ise bizim bankımıza yürüdüm..

edit: işteyim ama part atmaya calisicam uzun zamandır dükkanda yoktum duye tak zütürüyor temizlik yapıcaz amk

Uzuldum be panpa

Bekliyoz panpa haberin olsun iyi gidiyon .

Hadi panpa

Bekliyoruz

Devam panpa

Hadi panpa cım bekliyoruz

Yürü beee

Rez aldım

Rezerve