yalanlarageeeelll reserved

ilginç rezervargelyon

Ankara'da küçük bir ilçede yaşıyorduk. Annem ev hanımıydı babam ise bir alkolikti. Çok zor bir çocukluk geçirdim. Babam ve annem benim çocukluğumu zehir etti. Her şeye dayak yemek beni artık yoruyordu. Abim ve bir küçük kardeşim vardı. Babam çalışmadığı için abim gazetecide çalışıyordu haftalık 20 lira ile geçinmeye çalışıyorduk. Ev kirası falan diyecek muallaklere diyorum bunu babamın annanesinin evi vardı 2 katlı alt katı zamanında ahır olarak kullanıyorlarmış biz babannemgil ile birlikte oturuyorduk ama evde olan huzursuzluk sonucunda ve dedemin annemi dövmesi sonucunda anneme evi terk etmesini söylediler. Annem o kış gecesinde babamın annanesinin yanına gitmiş daha sonrasında ise alt katın zemini toprak olduğu için beton dökülmüş ve biz oraya yerleşmiştik. Annem aslında bankacılık yapıyordu yani yapıyormuş babam ise hovarda bir pekekent olduğu için annemi kandırıp bu gibtimin yerine getirmiş daha sonra huzursuzluk falan filan işte

Durmadan annemin dayak yediğini görmek beni üzüyordu. Çünkü her seferinde ağzı yüzü kan içinde kalıyordu. Annemi evde dövmeyen bir tek küçük amcam vardı. Küçük amcam namazında niyazında birisiydi. Bu arada evde ben abim dedem babannem büyük amcam ve küçük amcam kalıyorduk. Kardeşim o sıralar doğmamıştı. Neyse işte biz o eskiden ahır olan yere birazcık çeki düzen verdikten sonra oraya geçtik. Ancak huzursuzluk bizi burada da bırakmamıştı. Babamın arkadaş dedikleri insanlar katil hırsız veya mafyaydı. Babam durmadan arkadaşının oteline gidiyordu hatta bazen orada kalıyordu. Annemi aldattığını çok iyi biliyorduk. Fakat zavallı annem hiçbir şey demiyordu. Çünkü babam herkesi dovebilecek kadar büyük ve güçlüydü. 2 metre 110 kilo bir adam düşünün hah işte o adam benim babam.
Babam annemi her dövdüğünde annem 2 gün yataktan kalkamıyor yemeğini biz abimle yediriyorduk. Her taraf kan içinde kalıyordu. Eve gelen yiyecekler ise muhtarlığın ve komşuların yaptığı yardımlardan ibaretti.

Ortaokulu bulunduğum yerin en kaliteli okulunda okudum ve gayet başarılı bir öğrenciydim. Okula gitmeden önce okuma yazmayı öğrenmiştim ve ilkokulda hiçbir zaman annem bana ders konusunda yardım etmedi çünkü biliyordum her şeyi buna toplama çıkarma dahil. Her hocanın sevdiği bir öğrenciydim ve bütün hocalar benden memnundu. Fakat benim için şöyle bir sıkıntı vardı ev okula çok uzaktı
Abim ile kar kış demeden okula gidiyorduk ve zaten yıpranmış olan botlarım okula vardığımda sırılsıklam oluyordu. Ben bunlara hiç takmıyordum. Sonuçta benim elimde olan bir şey değildi. Ara sıra utandığım oluyordu çünkü arkadaşlarım yeni kıyafetler giyerken ben abimden kalanlar ile okula gidiyordum. Bu arada abim ile aynı okulda okuyorduk benden 3 sınıf büyüktü. Gel zaman git zaman büyüdük yaz geldi kuzenlerim ile top oynayarak ve annemden çaldığım bir lira ile internet kafeye giderek geçti yaz tatili. Sonraki senede ise çok fazla bir şey olmadı zaten ne olabilir ki? Babam annemi dövdü annem bizi dövdü arada birlikte dövdüler bizi. Öyle yani

Ortada şöyle bir şey vardı;ben bilgisayar bağımlısı olmuştum. Bilgisayar benim çok dikkatimi çekiyordu ve oyun oynamak çok hoşuma gidiyordu. Oyun dediğime bakmayın gibimsonik oyun sitelerindeki oyunlardan. Abimde gazetecide çalışırken patronunun oynadığı bir oyuna bağımlı olmuştu. Yaz tatilinde saat 6 buçuk gibi kalkıp dükkanı açıyor ve dükkandaki bilgisayardan oyun oynuyordu. O zamanlar çok fazla telefon falan bilmezdim ama abimin bir telefonu vardı. içinde değişik oyunlar vardı. Onları oynamak için gece kalkıp telefonunu saklıyordum. Sabah telefonu bulamayıp işe gidiyordu abim. Harçlık almazdım ben ve arkadaşlarım her teneffüste beni kantine çağırırdı. Bende yanlarında giderdim. Bana sen bir şey almayacak mısın diye sorulduğunda ise midem bulanıyor canım istemiyor gibisinden cevaplar verirdim. Bilmiyor ki bu huur çocukları cebimde para olmadığını

O sıralar hoşlandığım bir kız vardı Sinem diye. Kız çok güzel değildi ama benimle yarışıyordu kendi aklınca. Ben ise onun zekasına vurulmuştum. Tabi kız bunu bilmiyordu. Hem söyleyecek cesaretim yoktu hemde cebimde beş kuruş para yoktu. Cebimde para olmadığını zamanlarda özgüvenim iyice taban yapıyordu ve benim cebimde çok nadir para oluyordu. Cebimdeki para ise annemin patik veya lif ördüğünden gelen paradan alınmış bir liraydı. Bir lira ne gibime yarayacaksa sanki. O zamanlar bir tane bin arkadaşım vardı umut diye. huur çocuğu hem yakışıklıydı hemde parası vardı. Fakat sınavlarda hep benden kopya isteyen gerizekalı bir muallakydi. Karı kız ile takılırdı. Okulun huur kızları ise o çocuğun peşinden kosardi. Kendimi anlatmak gerekirse beyler ben okulun en uzun çocuğuydum ama zayıftım ve o zamanlar gerçekten çok çirkindim. Beni babam tras ediyordu çünkü berbere verecek paramız yoktu. Babamsa beni böyle gibimsonik koyun kırpma makası gibi bir şey ile tras ediyordu. Çoğu zaman kafamın kanadığı bile olmuştur o kadar yani. Arada jilet vuruyordu amk ve kesiyordu kafamı. Çok gibik bir traşım vardı anlayacağınız

Zaman geçtikçe benim o bin ile olan arkadaşlığım arttı ve bunun yanında bir arkadaşım daha vardı, Emircan. Emircan çok iyi bir çocuktu. Hatta hiç unutamadığım iki olay vardır onunla alakalı. Çok açtım ve cebimde para yoktu. Gururlu bir bin olduğum için daha doğrusu kimseye derdimi anlatamadığım için öyle kendi kafama göre takılıyordum anlayacağınız. Neyse işte Emircan geldi ve bana gel kantine gidelim dedi. Benimde canım sıkılıyordu gittim. Bu benden önce kantine gidip yiyecek bir şeyler almış al falan dedi verdi almadım ilk başlarda sonradan aldım çok ısrar edince. Utanıyordum amk cebimde para yoktu ben kendim almak isterdim ama yoktu amk parası neyse o gün onun ne kadar iyi kalpli birisi olduğunu anladım

Bide şey vardı top oynamıştık bu arada bana top oynamayı öğreten kişi de Emircan. Ama akşam olmak üzereydi ve ben okulumun oradaydım. Anlayacağınız eve bayağı uzaktim. Birden yağmur yağmaya başladı. Civcive döndük amk. Gel kanka bize gidelim yağmur durunca gidersin dedi bir iki mırın kırın ettim ama sonunda kabul ettim. Gittik evlerine annesi bizi görünce "Çok ıslanmışsınız çocuklar gelin içeriye hasta olmayın" gibisinden şeyler söyledi. Girdik içeri ben sana Emircan'ın kıyafetlerinden vereyim dedi annesi sonra bana bir kot pantolon birde tişört muydu kazak mıydı hatırlamıyorum bir şey getirdi. Sonra yemek falan hazırladı. Yağmur durunca teşekkür edip eve gittim ama eve gidince annem bana bir sürü dayak attı amk

Anlat panpa ben dinliyorum

Günler geçtikçe benim bilgisayar bağımlılığım arttı. Artık bilgisayar oynamadığım gün bunalıyordum abim de bu durumdan çok çekiyordu. Okul zamanı küçük kardeşimi okula bırakıp internet kafeye kaçmaya başladık. Para yoktu tabiki ama sağda solda bulduğumuz bira şişelerini tekele satıp gelen para ile oyun oynamaya gidiyorduk saati o kadar iyi ayarlıyorduk ki hiç eve geç kalmıyorduk. Öğle aralarında eve gidiyorduk. O kadar yolu çekiyorduk yani. Çok rahat 3-4 km vardı eve olan uzaklık ve öğle arası 40 dkydı.
Kardeşim her şeyden bi haberdi. Yaklaşık bir hafta kadar okuldan kaçtık. Bir haftanın sonunda annem pazarda müdür yardımcısını gördü. Adam bana doğru geldi.
M.Y.: neredesin lan sen bir haftadır?

Rez yerimi alayim ben

yaz panpa yaz okuyoz

Ben: Okuldayım hocam
M.Y.: Nasıl okuldasın lan bir haftadır yok yazılıyorsun
O arada annem bana döndü ve okula gidip gitmediğimi sordu. Ezilip buzuldum amk cevap vermedim. Sonra bu huur çocuğu gibtirolup gitti. Adını da yazayım muallaknin Şükrü. Amcık hoşafıydı tam. Neyse eve gittik falan haftasonu annemden ve babamdan yediğim dayaklar ve azarlanarak geçti. Her şeyi bırakıp gidecem bu anasını gibtimin yerinden dedim kendi kendime. Yaşım küçük olsa bile olgun düşünebiliyordum yani beyler taşak geçmeyin. Neyse pazartesi okula gittim. Bu muallak 3. Ders beni çağırdı. Çıktım bu pekekent beni okulun kuytu köşesine çekti ve bi güzel dövdü. Hem korkuyordum hem sinirliydim. huur çocuğu öyle bir dövdü ki altıma işedim amk. Nasıl bi dayak yediğimi siz düşünün küçük bir çocuğa öyle dayak atacak kadar haysiyetsiz bir huur çocuğudur kendisi. Sınıfa girdim ama pancar gibi olmuşum. Utancımdan gün boyu uyudum.

Resme noldu mk resim için geldim

Zaman geçmeye başladı. Okulda futbol turnuvası yapılacaktı. Ben gayet kendime güveniyorum tabi boş zamanlarımda futbol oynayıp kendimi iyice geliştiriyorum falan. Turnuvalar için kuralar çekilecekti. Takım kaptanları çağırıldı. Takım kaptanı ben değildim Umut dediğim bin işte kaptan olan
Elinin ayarını gibtiğim turnuvanın en güçlü iki takımını seçmiş. Tabi yenebilir miyiz lan falan ayakları ile geçti o hafta maçlar bir sonraki hafta oynanacaktı. Maç günü geldiğinde oynamaya başladık ama oynamasak daha iyi olurdu amk. Adamlar bize tam 13 tane gol attı. Beni 3 kişi tuttuğu için bir tak yapamadım. Umut zaten etkisiz eleman. Sonraki takım ile de oynadık onlar ise 5 tane attı bize. Dedim giberim oynayacağınız oyunu. Sinirlendim takıma. Düzgün oynasalar okula rezil olmayacağız. Neyse kaybettik ama bu benim için iyi oldu çünkü beni daha çok hırslandırıp daha fazla gelişmeme sebep oldu. Tabi bunlar olurken abim sınava girdi lise için. Bulunduğumuz bölgedeki en tasaklı
Liseye yerleşti. Abim çalışkan değildi kafa basmıyordu amk.

Yaz panpam sonuna kadar buradayım.

rez bakalım uzun zamandan beri

Buralar beni çok sıktı amk hızlı hızlı geçeceğim ama 8. sınıfı yazmak istiyorum.

Bu arada o ahır gibi evde kalmaya devam ediyorduk. Evde soba yakıyorduk amk soba da soba olsa. Tüp olmadığı zamanlarda sobayı yakıp yemeği onun üzerinde pişiriyorduk. Annem doğum günlerimizde bize kendi yaptığı şekerli ekmekten farksız pastasından yediriyordu. Şikayetçi değildim hiçbir zaman bu durumdan. Yani pasta durumundan şikayetçi değildim.
Bir gün okuldan eve gidiyorum yolumu bulunduğum yerin en bin okulunun en bin öğrencileri kesti. Ayrıca bu binlerle aynı mahallede oturuyoruz. Neyse işte bu binlerle geldi vuruyor falan bana sadece gidin falan dedim. O haftanın başları olduğu için kıyafetlerim yeni yıkanmış. Bu binlerden birisi benim ceketime tekme atıp çamur yapmıştı. Sonra elimde olan çantamı kenara koydum ceketimi çıkardım ve gömleğimin kollarını sıvadım. Çocuklara baktım. 5 kişiydiler