insanın annesinin uyku haplarıyla uyumasi insana öyle bir koyuyor ki, hapı içtikten iki saat sonra bazı şeyleri unutmaya başlaması, ne dediğinin anlaşılamaması, kendini yalpalayarak yatağa atışı insanı bitiriyor, nefes aldırmıyor. Öpüyorsunuz, ama doyamıyorsunuz, bir kere daha, bir kere daha, bir de diğer yanaktan be annem diyesiniz geliyor, ama diyemiyorsunuz. Annenizin iyi olduğu zamanlar saat 10'da uyuyan, baba dediğiniz adam, anneniz uyuduktan sonra 1-2'lere kadar oturunca ondan nefret ediyorsunuz. Sabahlar olmuyor, yaşlar durmuyor, uyuyamıyorsunuz. Annenize karşı hep kötü davrandığınız anlar geliyor aklınıza; kendinizi yiyip bitiriyorsunuz, üzüldüğünüzü anlamaması için sürekli gülmeye çalışıyorsunuz; ama içiniz kan ağlıyor; fırtınalar kopuyor.
Demek istediğim; gibimsonik aşklar, kaşar kızlar için uğraşıp zamanınızı geçirmeyin, geç olmadan annenize hakettiği değeri verin, verin ki sonradan benim gibi pişman olmayın, sağlıcakla.