Uzun zamandır girmiyorum sözlüğe ama ufkum açıldı birden, kendimi yere göğe sığamıyormuş gibi hissediyorum.

Yine bu gece de her gece yaptığım gibi düşünüyordum. Pişmanlıklar, hatalar, gelecek, yapılacaklar, bilim, din, evrim vs. vs. (her gece istisnasız yapıyorum bu eylemi, alıkoyamıyorum).

Sonra birden düşündüm bütün hatalarımızın tek bir sebebi olabilir mi, niye hep aynı hataları yapıyoruz, niye bütün hatalarımızın ortak noktası insanlar vs.

Sonra birden farkettim ki tek sebebi beklememizmiş... Sürekli insanlardan birşeyler beklemişiz. Hangimiz annemiz, babamız bize kızarken veya herhangi bir zamanda bizi sevmelerini, bize şevkat göstermelerini beklemedik? Hangimiz sevgilimizin (veya platoniğimizin) bize daha fazla vakit ayırmasını, bizi daha çok önemsemesini, gözünün dışarıda olmamasını vs. artık her neyse beklemedik mi? Hangimiz öğretmen bize soru sorduğunda bilemeyecek olma ihtimalimizi de düşünmüş olmasını ve ona göre bize davranmasını beklemedik?

Hepimiz aciziz aslında. Belki mecburduk, belki işimize böyle geldi, belki böyle olması bize göre en doğrusuydu ama sorun şu ki bütün hatalarımızı, bütün pişmanlıklarımızı insanlardan beklentilerimiz oluşturdu. Utanılacak birşey yaptığımızda bize en çok koyan şeyin insanların farketmesi ve tepkileri oluyor.

Hayatımızı çevremizdeki insanlar şekillendiriyor, hem fiziksel hem ruhsal hem mental açıdan...

Düşünün, çevrenizde hiç insan yok. Kendi kendinize yetebilir misiniz? Kendi ihtiyaçlarınızı kendiniz giderebilir misiniz? Etrafınıza bakın, gerçekten mutlu olan insanlar başkalarından birşeyler beklemeyen insanlardır, nirvanadır bu durum. Cinsel ihtiyaçlarınız için bir hatuna ihtiyaç duymadığınızı bir düşünün, hayat ne kadar güzel olurdu değil mi? Öğrenmek için bir aracıya ihtiyacınızın olmadığını düşünün, herşeyi deneyerek öğrenmek, hata yapsan bile seni yadırgayacak birinin olmaması...

Diyeceğim şudur ki; birkaç gün tam birinden birşey isteyeceğiniz zaman bunu kendinizin karşılayıp karşılamayacağınızı düşünün. Zor da olsa istemeyin, siz elde edin o şeyi. Bir süre sonra insanlara ihtiyaç duymamaya başlayacaksınız. Sürekli alan değil de veren olmak (bilgi, maddi, manevi herşey) sizi gerçekten mutlu yapacaktır...

Kafam kaldırmıyor konsantre olamıyorum, rezerve alayımda kaybetmeyeyim okurum yarın ayık kafa

Yazınız için Teşekkürler Ederim.

şuku + rez

Insan okuyacak amina sapladigim gece gece ozet gec

Okudum üstünede ss aldim panpa adamsın be

Çalıntı değilse tutabilir

Kadınların dikkatine
Halı, kilim,yolluk, paspas kenarına halıfrex kenarına overlok çekilir
5 dakikada yapılır hemen teslim edilir

Evet uza

Rezervatuar

Yaa onu bunu bırak ta cuma namazına gudecekmisin onu söyle

Yardımcı olun (bkz: elimde bir numara var)