şu an gitmek istemesem de iki seçenek var okul olarak önümde tamamen kendi tembelliğim yüzünden çocukluk hayalimi de gerçekleştiremedim ve bunun farkına çook çook geç vardım açıkçası. hayatımın geri kalan kısmına devam etmek için gerekli enerjiyi kendimde hissedemiyorum huzur da sıfır ya gerçekten hayatımı adamam gereken tek bir yol varmış aslında beyler ama şansımı çoktan kaybettim ne desem boş bilmiyorum. içimdeki rahatsızlık hissi belki biraz durulur diye buraya yazmak istedim.

hep erteledim kendimi kandırdım ama bu sefer gerçekten huzursuz hissediyorum