1. 76.
    0
    neyse beyler işte yemegımı yedım kitabımı okudum boyle saat 7 yi geçmıs
    hava kararmaya yüz tutmustu kitabı masaya bıraktım sandalyede gerindım bi güzel
    kollarımı açtım gökyüzüunu izledım sonra
    insalık hali ya kafa asagı ındırırken karşıya baktımm ve o şey geldıgım yolun üstunde
    uzaktan bana bakıyordu
    ···
  2. 77.
    +1
    bu sefer korkmamıstım votkada hafif kafamı cilalamıs
    özgüvenım gelmıstı korkunun yerinı öfke almıstı
    bi anda yere baktım taş mas yok masada yemedıgım mangala atmayı unuttugum sogan vardı
    aldım kalktım ayaga ona dogru fırlattım
    küfrederek bi yandan da bagırıorm al amk diye tabi yanına kadar düşüremesemde o ne oldugu belirsz varlık hareket bile
    etmedı iyice kızdım arkamı dondum taş sopa ne gelirse elime dıye bakıordm eve girdm
    odunların ustundeki nacagı aldım dışarı çıktm ama karşımda hiç bir şey yoktu..
    ···
  3. 78.
    0
    sınırden elimdeki nacagı yere vurdum etrafta bişi yoktu havada iyice kararmıstı
    inat etmıstm amk inadım tuttu bi kere bu gece bi yere gitmıcem dedım girdım içeri kapattım kapıyı
    somyanın ustunde oturdum elimede aldm bi kitap neyle karşılaşcaksam onu beklıordm hava iyice kararmıstı
    ···
  4. 79.
    0
    2-3 saat gectı panpalar artık uyku bastırmaya başladı korktu kaçtı dedım biraz sövdüm ettim
    sonra kitabı attım bi köşeye söndurdum ışıklarıııı uykuya daldıgımı hatırlıyorum
    o ana kadar devam eden sessizlik acı ve korkunc sesi duyarak bozuldu gözümü açtıgımda karşımda seslerı
    resmen hissedıordumm zifri karanlıkta
    ···
  5. 80.
    0
    sankı evi yumruklıyorlardı kapıya zorluyorlardı amk kabus muydu dedım
    ne bu korkudan tepki veremıordm o na kadar usul seslerını duydugum çam agaçları sankı rüzgardan
    kırılacaktı o kadar korkmustm ki kafamı yorganın altından çıkaramıordum iki büklüm yatıyordum titreyerek içimden dualar edıyordm
    sankı deprem oluyordu arada bi çıglık duyuyordm acı bir çıglık kadın cıglıgı gibi ulan hala kuaklarıma gelıo o ses
    10 dk falan sürdü bu korkudan bayılcaktm sesler bi anda kesildi tabi ben yatakta hiç hareket etmıordum sankı benı görmesınler hissetmesınler die
    öyle böyle korkmamıstm böyle evıme ışınlanmak istıodm nıe burdaym dıodm kendı kendıme
    ···
  6. 81.
    +1
    tam 1 saat gözlerımı bile ama açmadım korkundan sonra dua ederek yavaşça yerımden dogruldm
    ayaklarım o kadar tüitrıyordu ki üstüne basamıyordm etrafta bi ses yoktu camdan dışarı bakmak istedm
    aklıma o an da gelen şey arabaya bınıp delicesıne ordan kaçmak oldu hafifce perdeyı araladım ve camdan dışarı baktm
    tam yolun başında tobe tobe tobeee 4 tane bembeyaz havada duran gözlerıde bembeyaz onları gorunce çıgklık attıgımı ve korkudan yatada attıgımı
    hatılıyordm daha sonra o sesler daha da arrtarak tekrar başladı sankı bana dogru koşarak gelen sesler
    ···
  7. 82.
    +3
    bu sefer delice cıglıklar ben içerde rabbıme dua ederekk besmele çekıordm kafamı yataga
    gömmustum bakmak istemıordm seslerı o kadar hissedıordm ki sankı ensemden bana bakıolar o kadar yakınlar gibi
    kapı delicesıne tekrar zorlanmaya başladı duvarlardan o sesler sankı duvarları tokatlıyorlardı
    seslerı duymamak için ellerımle kulauklarımı kapamıstım
    vücudum o kadar titrıyordu ki sankı kışın buz gibi bir suyla yıkanmış gibi
    kanım çekilioyurdu sankı artık dayanamıyordm sankı vücudum iflas eder gibi oldu vüdudumun titremesı birden geçmıştı en son hatırladıgım bu.
    ···
  8. 83.
    -1
    gözlerımı açtıgımda kulagıma gelen saat sesını duydummm kolumdaki saatten gelmedıgını anlamam uzun sürmedı
    yavaşca yataktan kalktm başımda deli bir agrı gun ışıgının kapının altından süzüldugunu gorunce içimı nedensız
    bir huzur kapladı ama bu saat sesi nerden geliyordu yattıgım yatagın ustundeki çalışmayan saaat çalışıyordu
    şaşırdım ama buna şaşırmam dün gece yaşadıklarımdan sonra hiç birşeydi geldıgımde özellikle bakmıstım çalışyormu die pili bitmıs
    sanmıstm saat ögleden sonra 4 ü gösterıyordu artık kaçta bayıldım da bu saate kadar uyudum bilmıyorm
    ···
  9. 84.
    0
    neyse panpalarım ben çok yoruldm saatlerdır yazıorm biraz ara vereyım
    ···
  10. 85.
    0
    panpalar bende işe gitcem bu akşam bunu bitirelim hızlı hızlı baglayım
    ayrıntılar sarmıor sizi
    ···
  11. 86.
    +1
    devammmm
    ···
  12. 87.
    0
    o kadar halsiz ve bitkkın dım ki tek düşündugum buradan
    gibtırolup gitmek ti açtım kapıyı artk korku morku kalmadı
    cunku dün gece yaşadıklarımdan sonra dana korkunc ne olabilrdı
    zar zor yürreyerk araba gittm ama anahtarı içerde unutmustum hemen gittm ve aldm
    bi bardak su içtm kendme gelmeye çalışıyordm arabaya bındm hiç bişi duşuunemıyordm
    ···
  13. 88.
    0
    kontagı çevırmeden evın duvarındaki bişler dikkatımı çektı arabadan geri indm
    ···
  14. 89.
    +1
    eve yaklaştm duvarda ufacık el izleri vardı ama belkide binlerce tabi
    na tak yiyecegımı bilemedım gerigeri yavaş yavaş yürudum ama gözlerımı evın duvarından
    ayıramıyordum kafamı başkabir tarafa çevırıp başka bir süprizle karşılaşmak istemıyordm
    araba bndm ellerım o kadar titrıyordu ki kontagı zor soktm ama gözlerım duvardaki o ufak el izlerındeydı
    gözlerımı çekmeme sebep olan şey olana kadar izlemeye devam ettım
    ···
  15. 90.
    +1
    kahrolası araba çalışmıyordu kontak dönuyordu ama ne göstergede ışıklar
    yanıyordu ne araba ateşliyordu direksıyonu yumrukluyarak o an tükenışımı bitişimi hissettım
    kaldm burda dedm napıcam ben dedım aglamaya başladm artık çocuk gbi bagıra bagıra aglıyordum
    ···
  16. 91.
    +1
    ne yapıcaktm bu dagın başında kaldm saat 5 e geliyordu bi gece daha burda kalamazdım
    buradan bir şekilde uzaklaşmam lazımdı o anda aklıma ankaradan cıkarken kapatıp torpıdo gözüne attıgım
    telefon geldi hemen oyle hızlı bir hareketle torpido kapagını açtm telofonu elime aldm o kadar
    titrıordm ve bilincm yernde deildi ki telefonu açma tuşu hangısı dıe bakıordm o derece
    kafam bulanmıstı kendıme tokat atıordm artık ciddi ciddi şoka girmıstm korkudan ve çaresizlikten
    sonra nokia ustundeki tuşa büyük bir umutla bastım ama telefon da acılmıyordu
    ulan sankı herşey bilhassa bozulmus gibi tükenmıs gibiydi
    ···
  17. 92.
    +1
    o anda o kadar çaresizdım ki bi sigara yaktm sankı
    son sigaramdı o kadar uzun nefes çekıyordum ki
    yenılgıyı kabul etmıs ölümünü bekleyen idam mahkumu gibi gevşemıstım artık ne olacaksa olsn
    der gibi üst üste 2-3 sigara içtm arabadan indım derın bir nefes aldm şoku atlatmıstım biraz da olsa
    madem arabayla gidemıorm bende koşarak yola cıkarım dedım
    içeri girdm iyice bir su içtm sigaramı yanıma aldm
    ne kapıyı kilitledm ne cüzdanımı telefonumu almak aklıma geldi dogruca çeşmeye dogru koşmaya başladım
    ···
  18. 93.
    0
    gözumu yoldan ayırmıyordm
    buradan çıkamayacagımı biliordm ama deneyecektm
    o evde bi gece daha gecıremezdım arabayla bir kaç dk süren çeşmeye gelmek benı
    yormustu dünden beri bişi yememıstım sadece su ve sigara içmıstm çeşmenın yanına gelınce
    kendımı biraz daha iyi hissettım hava daha aydınlıktı çeşmenın yanına oturdm elımı yuzumu yıkadm
    suyumu içtm aklıma gelen şey bu yokuş aşagı yoldan bir an once
    inerek ana yola cıkmaktı saat 6 ya geliyordu hava kararmadan inebilirmıydm ki
    kac km olgunu bilmıorm ama gelirken buraya gelmek 1 saatımı almıstı bu bozuk dar yoldan ormanın içindeki yoldan
    bi umutla bütün gücümu kullanarak inmem gerekıyordu başka çarem yoktu
    ···
  19. 94.
    0
    koşmaya başldım arada durup sigar içiyordm yol o kadar dardıki ve
    iki tarafıda ormanlık sankı birşey cıkacak gibi geliyordu
    gözlerımı yoldan ayırmadım cunku dün gece o yaşadıklarımdan sonra
    başka bir şeyın olmasına şaşırmazdım koşarken kendıme küfredıordm
    kafamı gibeym tak işim vardı buralarda amk al sana orman al sana dag havası dedım
    senın neyıne amk dedim alıp elemanları gitmedn güneye dedım
    artık mecalim kalmamıstı 1 saate yakındır dinlene dinlene koşuyordm
    dalagım malagım kalmamıstı artk çatlıcaktm
    koşmaktan
    üstumdekiler sucuk gibi yapışmıstı bir araba bir traktör gelsın dıye dua edıyordm
    ···
  20. 95.
    +2
    hava kararmaya başlamıstı artık ama umutlarım artıordu
    en azından yolun yarısını geçmısımdır dıordm bayagı bir inmıstm
    arkama bakmadan koşmak benı yorsada rahatlatmıstı
    artıkvirajlı olan kısımlara gelmstm bundan sonra sında yol yakındı hatırlıyordm
    saat 8 i geçmıstı hava karardı ben hala koşuyordm dolunayın beyaz ışıgı yolu aydınlatıyordu
    ···