1. 62.
    0
    reserved
    ···
  2. 61.
    0
    taşaklarımı kemiren bebek bir zombie var allahım bu nasıl bir zevk?

    bebek zombienin ağzında diş yok ıslak ıslak ısırıyor.

    ahhhhhh...
    ···
  3. 60.
    0
    abi ölmeden önce beni gib olur mu?
    ···
  4. 59.
    0
    sıcak bir duş alıp geldim beyler. burada sıcak su olmasına çok sevindim. ayrıca şarjı bitmek üzere olan telefonum için bir şarj makinesi buldum şu an şarj oluyor.. sanırım işler yolun girmeye başl... aaahhhhh içeriye sis bombası atıldı.. nefes alamıyorum.. noluyor!? sis atma oç! ahhhh
    ···
  5. 58.
    0
    komutan şaka yapmanın sırası değil dedi. ve içeri girdik. silahını bize doğrultmuş 55 yaşlarında bir adamla karşılaştık!

    -hey! silahını bırak!
    +tamam.. merhaba, benim adım jack! yaşayan birilerini gördüğüme sevindim..
    -burada naapıyorsun jack?
    +babam maddi durumlardan dolayı burada kalıyordu. bu olay olduğunda hemen buraya geldim onu kurtarmak için. neyse ki başardım.. babam içerde 85 yaşında.. onun yaşlarında 2 kişi daha var. onlara ben bakıyorum.

    bizi içeriye zütürdü. o yaşlılarla da tanıştık. yaşlıların virüsten haberleri yoktu. jack'i hasta bakıcı olarak işe başlamış sanıyorlardı.
    ···
  6. 57.
    0
    iyi gidiyo lan devam et bin
    ···
  7. 56.
    0
    c̯̪̼̭̪̪͎͑ͬ̂͋́̕c̛ͯ͑̅̈́͗̇ͤ̓̋̽͢҉͏̳͚̻̩͔̮̬̙͉͎̀ͅç͓͕̫̯̜̥͉͙͕̖̟̯̗̠̟͖̣̦̱̂̄͗͆͂͂̎́ͫ́ͪ̊̕͜͞ ̶̷̰̝̠̯̞̠͚̹̰͍̫̗̫̫͐̐͌͒̊ͫ̓̀ͥ͑͋̀ͥͨͅͅi̴̧̖̖͖͓̞̺̭͙̤̤̯̖̥͉͚̥̻̰̻̓̀̌̌ͪ͂͡nͮͮͯͯ҉̶̣̬̫̰̩͍̯̤̤͇̱̬̘̜͎͎̺͍c̴̞̠̖̗̬̥͚ͬ͗̋͛͛͆ͦ̾̓̋̈́͋ͨ̈̉͂͡͝͝į̶̷̡̼͖̯̯̰̭͛ͨ͛̔͢ ̶̸̜͕̦̱̭̥̩̘͔̭̩̦̾̐ͦ̑̚c̸̷̨̮̝͔͙͈͔̠̹̥͙̻̎̍̋ͩ͛̃̆̾͆̒ͣ̀͢c̨ͤͭ͋̀͒ͨ҉̴͉̥̳̟̜̺̣̜̪̯͚̖͚̜̩̩̺c̃̂͐̄ͥͫ̽̓ͪ͒͋̑̀҉̮͈̟͈̹̦͔̘̙͕͘͠ ̸̷̵̘̫͚̱̖͖̭̝̪͔̰̮̗̳͉ͨͫ̄̎ͣ̐͋͂̋͋͢ͅį̨̞͇̺̮ͨ͂ͦ̔͊̅͐̇ͦ̊̈́̒ͤ́͢nͬͥ͑̋ͬ̔҉̶̧̭̦̘̜̻̮͚̬͔̲͖̀ͅc̵̖̦̗̼̤̜̜̣̣͉̟̅̔͐ͩ̔́ͤ̈͘ͅͅi͍̝̗̰̺̘̅͒ͬͯ͑̓ͤ́̇̃ͪ͛̊̇͒̀͊̆́́̚͘͢ ̨̢̰̻̤̭̜̗̭̳͔͊͋̌́̃̏̂̆͒͢͝c̯̪̼̭̪̪͎͑ͬ̂͋́̕c̛ͯ͑̅̈́͗̇ͤ̓̋̽͢҉͏̳͚̻̩͔̮̬̙͉͎̀ͅç͓͕̫̯̜̥͉͙͕̖̟̯̗̠̟͖̣̦̱̂̄͗͆͂͂̎́ͫ́ͪ̊̕͜͞ ̶̷̰̝̠̯̞̠͚̹̰͍̫̗̫̫͐̐͌͒̊ͫ̓̀ͥ͑͋̀ͥͨͅͅi̴̧̖̖͖͓̞̺̭͙̤̤̯̖̥͉͚̥̻̰̻̓̀̌̌ͪ͂͡nͮͮͯͯ҉̶̣̬̫̰̩͍̯̤̤͇̱̬̘̜͎͎̺͍c̴̞̠̖̗̬̥͚ͬ͗̋͛͛͆ͦ̾̓̋̈́͋ͨ̈̉͂͡͝͝į̶̷̡̼͖̯̯̰̭͛ͨ͛̔͢ ̶̸̜͕̦̱̭̥̩̘͔̭̩̦̾̐ͦ̑̚c̸̷̨̮̝͔͙͈͔̠̹̥͙̻̎̍̋ͩ͛̃̆̾͆̒ͣ̀͢c̨ͤͭ͋̀͒ͨ҉̴͉̥̳̟̜̺̣̜̪̯͚̖͚̜̩̩̺c̃̂͐̄ͥͫ̽̓ͪ͒͋̑̀҉̮͈̟͈̹̦͔̘̙͕͘͠ ̸̷̵̘̫͚̱̖͖̭̝̪͔̰̮̗̳͉ͨͫ̄̎ͣ̐͋͂̋͋͢ͅį̨̞͇̺̮ͨ͂ͦ̔͊̅͐̇ͦ̊̈́̒ͤ́͢nͬͥ͑̋ͬ̔҉̶̧̭̦̘̜̻̮͚̬͔̲͖̀ͅc̵̖̦̗̼̤̜̜̣̣͉̟̅̔͐ͩ̔́ͤ̈͘ͅͅi͍̝̗̰̺̘̅͒ͬͯ͑̓ͤ́̇̃ͪ͛̊̇͒̀͊̆́́̚͘͢ ̨̢̰̻̤̭̜̗̭̳͔͊͋̌́̃̏̂̆͒͢͝c̯̪̼̭̪̪͎͑ͬ̂͋́̕c̛ͯ͑̅̈́͗̇ͤ̓̋̽͢҉͏̳͚̻̩͔̮̬̙͉͎̀ͅç͓͕̫̯̜̥͉͙͕̖̟̯̗̠̟͖̣̦̱̂̄͗͆͂͂̎́ͫ́ͪ̊̕͜͞ ̶̷̰̝̠̯̞̠͚̹̰͍̫̗̫̫͐̐͌͒̊ͫ̓̀ͥ͑͋̀ͥͨͅͅi̴̧̖̖͖͓̞̺̭͙̤̤̯̖̥͉͚̥̻̰̻̓̀̌̌ͪ͂͡nͮͮͯͯ҉̶̣̬̫̰̩͍̯̤̤͇̱̬̘̜͎͎̺͍c̴̞̠̖̗̬̥͚ͬ͗̋͛͛͆ͦ̾̓̋̈́͋ͨ̈̉͂͡͝͝į̶̷̡̼͖̯̯̰̭͛ͨ͛̔͢ ̶̸̜͕̦̱̭̥̩̘͔̭̩̦̾̐ͦ̑̚c̸̷̨̮̝͔͙͈͔̠̹̥͙̻̎̍̋ͩ͛̃̆̾͆̒ͣ̀͢c̨ͤͭ͋̀͒ͨ҉̴͉̥̳̟̜̺̣̜̪̯͚̖͚̜̩̩̺c̃̂͐̄ͥͫ̽̓ͪ͒͋̑̀҉̮͈̟͈̹̦͔̘̙͕͘͠ ̸̷̵̘̫͚̱̖͖̭̝̪͔̰̮̗̳͉ͨͫ̄̎ͣ̐͋͂̋͋͢ͅį̨̞͇̺̮ͨ͂ͦ̔͊̅͐̇ͦ̊̈́̒ͤ́͢nͬͥ͑̋ͬ̔҉̶̧̭̦̘̜̻̮͚̬͔̲͖̀ͅc̵̖̦̗̼̤̜̜̣̣͉̟̅̔͐ͩ̔́ͤ̈͘ͅͅi͍̝̗̰̺̘̅͒ͬͯ͑̓ͤ́̇̃ͪ͛̊̇͒̀͊̆́́̚͘͢ ̨̢̰̻̤̭̜̗̭̳͔͊͋̌́̃̏̂̆͒͢͝c̯̪̼̭̪̪͎͑ͬ̂͋́̕c̛ͯ͑̅̈́͗̇ͤ̓̋̽͢҉͏̳͚̻̩͔̮̬̙͉͎̀ͅç͓͕̫̯̜̥͉͙͕̖̟̯̗̠̟͖̣̦̱̂̄͗͆͂͂̎́ͫ́ͪ̊̕͜͞ ̶̷̰̝̠̯̞̠͚̹̰͍̫̗̫̫͐̐͌͒̊ͫ̓̀ͥ͑͋̀ͥͨͅͅi̴̧̖̖͖͓̞̺̭͙̤̤̯̖̥͉͚̥̻̰̻̓̀̌̌ͪ͂͡nͮͮͯͯ҉̶̣̬̫̰̩͍̯̤̤͇̱̬̘̜͎͎̺͍c̴̞̠̖̗̬̥͚ͬ͗̋͛͛͆ͦ̾̓̋̈́͋ͨ̈̉͂͡͝͝į̶̷̡̼͖̯̯̰̭͛ͨ͛̔͢ ̶̸̜͕̦̱̭̥̩̘͔̭̩̦̾̐ͦ̑̚c̸̷̨̮̝͔͙͈͔̠̹̥͙̻̎̍̋ͩ͛̃̆̾͆̒ͣ̀͢c̨ͤͭ͋̀͒ͨ҉̴͉̥̳̟̜̺̣̜̪̯͚̖͚̜̩̩̺c̃̂͐̄ͥͫ̽̓ͪ͒͋̑̀҉̮͈̟͈̹̦͔̘̙͕͘͠ ̸̷̵̘̫͚̱̖͖̭̝̪͔̰̮̗̳͉ͨͫ̄̎ͣ̐͋͂̋͋͢ͅį̨̞͇̺̮ͨ͂ͦ̔͊̅͐̇ͦ̊̈́̒ͤ́͢nͬͥ͑̋ͬ̔҉̶̧̭̦̘̜̻̮͚̬͔̲͖̀ͅc̵̖̦̗̼̤̜̜̣̣͉̟̅̔͐ͩ̔́ͤ̈͘ͅͅi͍̝̗̰̺̘̅͒ͬͯ͑̓ͤ́̇̃ͪ͛̊̇͒̀͊̆́́̚͘͢ ̨̢̰̻̤̭̜̗̭̳͔͊͋̌́̃̏̂̆͒͢͝c̯̪̼̭̪̪͎͑ͬ̂͋́̕c̛ͯ͑̅̈́͗̇ͤ̓̋̽͢҉͏̳͚̻̩͔̮̬̙͉͎̀ͅç͓͕̫̯̜̥͉͙͕̖̟̯̗̠̟͖̣̦̱̂̄͗͆͂͂̎́ͫ́ͪ̊̕͜͞ ̶̷̰̝̠̯̞̠͚̹̰͍̫̗̫̫͐̐͌͒̊ͫ̓̀ͥ͑͋̀ͥͨͅͅi̴̧̖̖͖͓̞̺̭͙̤̤̯̖̥͉͚̥̻̰̻̓̀̌̌ͪ͂͡nͮͮͯͯ҉̶̣̬̫̰̩͍̯̤̤͇̱̬̘̜͎͎̺͍c̴̞̠̖̗̬̥͚ͬ͗̋͛͛͆ͦ̾̓̋̈́͋ͨ̈̉͂͡͝͝į̶̷̡̼͖̯̯̰̭͛ͨ͛̔͢ ̶̸̜͕̦̱̭̥̩̘͔̭̩̦̾̐ͦ̑̚c̸̷̨̮̝͔͙͈͔̠̹̥͙̻̎̍̋ͩ͛̃̆̾͆̒ͣ̀͢c̨ͤͭ͋̀͒ͨ҉̴͉̥̳̟̜̺̣̜̪̯͚̖͚̜̩̩̺c̃̂͐̄ͥͫ̽̓ͪ͒͋̑̀҉̮͈̟͈̹̦͔̘̙͕͘͠ ̸̷̵̘̫͚̱̖͖̭̝̪͔̰̮̗̳͉ͨͫ̄̎ͣ̐͋͂̋͋͢ͅį̨̞͇̺̮ͨ͂ͦ̔͊̅͐̇ͦ̊̈́̒ͤ́͢nͬͥ͑̋ͬ̔҉̶̧̭̦̘̜̻̮͚̬͔̲͖̀ͅc̵̖̦̗̼̤̜̜̣̣͉̟̅̔͐ͩ̔́ͤ̈͘ͅͅi͍̝̗̰̺̘̅͒ͬͯ͑̓ͤ́̇̃ͪ͛̊̇͒̀͊̆́́̚͘͢ ̨̢̰̻̤̭̜̗̭̳͔͊͋̌́̃̏̂̆͒͢͝c̯̪̼̭̪̪͎͑ͬ̂͋́̕c̛ͯ͑̅̈́͗̇ͤ̓̋̽͢҉͏̳͚̻̩͔̮̬̙͉͎̀ͅç͓͕̫̯̜̥͉͙͕̖̟̯̗̠̟͖̣̦̱̂̄͗͆͂͂̎́ͫ́ͪ̊̕͜͞ ̶̷̰̝̠̯̞̠͚̹̰͍̫̗̫̫͐̐͌͒̊ͫ̓̀ͥ͑͋̀ͥͨͅͅi̴̧̖̖͖͓̞̺̭͙̤̤̯̖̥͉͚̥̻̰̻̓̀̌̌ͪ͂͡nͮͮͯͯ҉̶̣̬̫̰̩͍̯̤̤͇̱̬̘̜͎͎̺͍c̴̞̠̖̗̬̥͚ͬ͗̋͛͛͆ͦ̾̓̋̈́͋ͨ̈̉͂͡͝͝į̶̷̡̼͖̯̯̰̭͛ͨ͛̔͢ ̶̸̜͕̦̱̭̥̩̘͔̭̩̦̾̐ͦ̑̚c̸̷̨̮̝͔͙͈͔̠̹̥͙̻̎̍̋ͩ͛̃̆̾͆̒ͣ̀͢c̨ͤͭ͋̀͒ͨ҉̴͉̥̳̟̜̺̣̜̪̯͚̖͚̜̩̩̺c̃̂͐̄ͥͫ̽̓ͪ͒͋̑̀҉̮͈̟͈̹̦͔̘̙͕͘͠ ̸̷̵̘̫͚̱̖͖̭̝̪͔̰̮̗̳͉ͨͫ̄̎ͣ̐͋͂̋͋͢ͅį̨̞͇̺̮ͨ͂ͦ̔͊̅͐̇ͦ̊̈́̒ͤ́͢nͬͥ͑̋ͬ̔҉̶̧̭̦̘̜̻̮͚̬͔̲͖̀ͅc̵̖̦̗̼̤̜̜̣̣͉̟̅̔͐ͩ̔́ͤ̈͘ͅͅi͍̝̗̰̺̘̅͒ͬͯ͑̓ͤ́̇̃ͪ͛̊̇͒̀͊̆́́̚͘͢ ̨̢̰̻̤̭̜̗̭̳͔͊͋̌́̃̏̂̆͒͢͝c̯̪̼̭̪̪͎͑ͬ̂͋́̕c̛ͯ͑̅̈́͗̇ͤ̓̋̽͢҉͏̳͚̻̩͔̮̬̙͉͎̀ͅç͓͕̫̯̜̥͉͙͕̖̟̯̗̠̟͖̣̦̱̂̄͗͆͂͂̎́ͫ́ͪ̊̕͜͞ ̶̷̰̝̠̯̞̠͚̹̰͍̫̗̫̫͐̐͌͒̊ͫ̓̀ͥ͑͋̀ͥͨͅͅi̴̧̖̖͖͓̞̺̭͙̤̤̯̖̥͉͚̥̻̰̻̓̀̌̌ͪ͂͡nͮͮͯͯ҉̶̣̬̫̰̩͍̯̤̤͇̱̬̘̜͎͎̺͍c̴̞̠̖̗̬̥͚ͬ͗̋͛͛͆ͦ̾̓̋̈́͋ͨ̈̉͂͡͝͝į̶̷̡̼͖̯̯̰̭͛ͨ͛̔͢ ̶̸̜͕̦̱̭̥̩̘͔̭̩̦̾̐ͦ̑̚c̸̷̨̮̝͔͙͈͔̠̹̥͙̻̎̍̋ͩ͛̃̆̾͆̒ͣ̀͢c̨ͤͭ͋̀͒ͨ҉̴͉̥̳̟̜̺̣̜̪̯͚̖͚̜̩̩̺c̃̂͐̄ͥͫ̽̓ͪ͒͋̑̀҉̮͈̟͈̹̦͔̘̙͕͘͠ ̸̷̵̘̫͚̱̖͖̭̝̪͔̰̮̗̳͉ͨͫ̄̎ͣ̐͋͂̋͋͢ͅį̨̞͇̺̮ͨ͂ͦ̔͊̅͐̇ͦ̊̈́̒ͤ́͢nͬͥ͑̋ͬ̔҉̶̧̭̦̘̜̻̮͚̬͔̲͖̀ͅc̵̖̦̗̼̤̜̜̣̣͉̟̅̔͐ͩ̔́ͤ̈͘ͅͅi͍̝̗̰̺̘̅͒ͬͯ͑̓ͤ́̇̃ͪ͛̊̇͒̀͊̆́́̚͘͢ ̨̢̰̻̤̭̜̗̭̳͔͊͋̌́̃̏̂̆͒͢͝c̯̪̼̭̪̪͎͑ͬ̂͋́̕c̛ͯ͑̅̈́͗̇ͤ̓̋̽͢҉͏̳͚̻̩͔̮̬̙͉͎̀ͅç͓͕̫̯̜̥͉͙͕̖̟̯̗̠̟͖̣̦̱̂̄͗͆͂͂̎́ͫ́ͪ̊̕͜͞ ̶̷̰̝̠̯̞̠͚̹̰͍̫̗̫̫͐̐͌͒̊ͫ̓̀ͥ͑͋̀ͥͨͅͅi̴̧̖̖͖͓̞̺̭͙̤̤̯̖̥͉͚̥̻̰̻̓̀̌̌ͪ͂͡nͮͮͯͯ҉̶̣̬̫̰̩͍̯̤̤͇̱̬̘̜͎͎̺͍c̴̞̠̖̗̬̥͚ͬ͗̋͛͛͆ͦ̾̓̋̈́͋ͨ̈̉͂͡͝͝į̶̷̡̼͖̯̯̰̭͛ͨ͛̔͢ ̶̸̜͕̦̱̭̥̩̘͔̭̩̦̾̐ͦ̑̚c̸̷̨̮̝͔͙͈͔̠̹̥͙̻̎̍̋ͩ͛̃̆̾͆̒ͣ̀͢c̨ͤͭ͋̀͒ͨ҉̴͉̥̳̟̜̺̣̜̪̯͚̖͚̜̩̩̺c̃̂͐̄ͥͫ̽̓ͪ͒͋̑̀҉̮͈̟͈̹̦͔̘̙͕͘͠ ̸̷̵̘̫͚̱̖͖̭̝̪͔̰̮̗̳͉ͨͫ̄̎ͣ̐͋͂̋͋͢ͅį̨̞͇̺̮ͨ͂ͦ̔͊̅͐̇ͦ̊̈́̒ͤ́͢nͬͥ͑̋ͬ̔҉̶̧̭̦̘̜̻̮͚̬͔̲͖̀ͅc̵̖̦̗̼̤̜̜̣̣͉̟̅̔͐ͩ̔́ͤ̈͘ͅͅi͍̝̗̰̺̘̅͒ͬͯ͑̓ͤ́̇̃ͪ͛̊̇͒̀͊̆́́̚͘͢ ̨̢̰̻̤̭̜̗̭̳͔͊͋̌́̃̏̂̆͒͢͝c̯̪̼̭̪̪͎͑ͬ̂͋́̕c̛ͯ͑̅̈́͗̇ͤ̓̋̽͢҉͏̳͚̻̩͔̮̬̙͉͎̀ͅç͓͕̫̯̜̥͉͙͕̖̟̯̗̠̟͖̣̦̱̂̄͗͆͂͂̎́ͫ́ͪ̊̕͜͞ ̶̷̰̝̠̯̞̠͚̹̰͍̫̗̫̫͐̐͌͒̊ͫ̓̀ͥ͑͋̀ͥͨͅͅi̴̧̖̖͖͓̞̺̭͙̤̤̯̖̥͉͚̥̻̰̻̓̀̌̌ͪ͂͡nͮͮͯͯ҉̶̣̬̫̰̩͍̯̤̤͇̱̬̘̜͎͎̺͍c̴̞̠̖̗̬̥͚ͬ͗̋͛͛͆ͦ̾̓̋̈́͋ͨ̈̉͂͡͝͝į̶̷̡̼͖̯̯̰̭͛ͨ͛̔͢ ̶̸̜͕̦̱̭̥̩̘͔̭̩̦̾̐ͦ̑̚c̸̷̨̮̝͔͙͈͔̠̹̥͙̻̎̍̋ͩ͛̃̆̾͆̒ͣ̀͢c̨ͤͭ͋̀͒ͨ҉̴͉̥̳̟̜̺̣̜̪̯͚̖͚̜̩̩̺c̃̂͐̄ͥͫ̽̓ͪ͒͋̑̀҉̮͈̟͈̹̦͔̘̙͕͘͠ ̸̷̵̘̫͚̱̖͖̭̝̪͔̰̮̗̳͉ͨͫ̄̎ͣ̐͋͂̋͋͢ͅį̨̞͇̺̮ͨ͂ͦ̔͊̅͐̇ͦ̊̈́̒ͤ́͢nͬͥ͑̋ͬ̔҉̶̧̭̦̘̜̻̮͚̬͔̲͖̀ͅc̵̖̦̗̼̤̜̜̣̣͉̟̅̔͐ͩ̔́ͤ̈͘ͅͅi͍̝̗̰̺̘̅͒ͬͯ͑̓ͤ́̇̃ͪ͛̊̇͒̀͊̆́́̚͘͢
    Tümünü Göster
    ···
  8. 55.
    0
    gerçekten çok yakınmış.. hemen vardık. içeri girmeye artık hazırız. huzurevi'nin bahçesi sakindi. hiç zombi yoktu. huzurevinin kapısına geldik. komutan açmak için hazırlandı ve 'hazır mısınız?' dedi. ben de elimdeki silahı kapıya doğrultarak 'hazırız' dedim.

    komutan tam kapıyı açacakken bağırdım: açmayın dedeler!
    ···
  9. 54.
    0
    artık çok yakınımızdalar.. kapana sıkıştık!

    vııınn* tanrım! bu bizim arabamız?! peki kim kullanı.. mark! hala hayattasın! yaşlı mark'ı gördüğüme bu kadar sevineceğimi asla tahmin etmezdim.. komutan, mark'ın yanına bindi, ben de arka koltuğa oturdum. mark gaza bastı ve oradan hızla uzaklaştık.

    peki nereye gidecektik? bir fikri olan var mı? çocuk dahil dördümüz de susmuştuk.. sonra mark'tan bir fikir geldi. -ben huzur evinde kalıyordum. orası buraya çok yakın ve güvenli. hem belki eski arkadaşlarımdan bazıları oradadır..

    daha iyi bir fikrimiz yoktu.. darülaceze'ye doğru yola koyulduk.
    ···
  10. 53.
    0
    boom! komutan cebindeki bombayı boruya attı ve onlarcası orada öldü. bu tek bombamızdı.. hızlı olmalıyız!

    birkaç saniyede boruyu kullanarak sığınaktan tekrar çıktık.. tanrım! arabaya koşun! nee? lanet olası araba nerdee!!! yüzlercesi hemen arkamızda... sanırım burada öleceğiz.
    ···
  11. 52.
    0
    içeride çok az su ve yiyecek vardı. yemek yerken duvarıdaki yazı dikkatimi çekti. kanla yazılmıştı:

    'b102 durumu aktive edildi. başka çaremiz kalmamıştı..
    seni seviyorum olivia.. başka bir hayatta görüşürüz!'

    B102 durumu da neydi... lanet olsun borudan sesler geliyor! oradan nasıl geçebildiler? sanırım birkaç tanesi buraya geliyor! kapana sıkıştık!
    ···
  12. 51.
    0
    rezerve okurum ben bunu
    ···
  13. 50.
    0
    iyi haber şu, içeride 28 tane asker var. çoğu yüksek rütbeliler.. kötü haber ise, hiçbiri canlı değil! yan yana 28 tane ip bağlamışlar ve topluca intihar etmişler.. tanrım! hepsi silahlıydı neden böyle birşey yaptılar ki?
    ···
  14. 49.
    0
    son anda binanın içine girdik. dışarıdan havalandırma gibi gözüken bir borudan sığınağa iniliyormuş. orada yiyecek ve su olmalı.. yaşlı mark buradan geçemeyeceğini romatizması olduğunu söyledi.. yapmak zorundasın dedim! hayır dedi siz geçin ben onları oyalarım! yoo! buna izin veremem!

    tanrım! onu orada bıraktık! bekleyin sığınağa giriyoruz!

    ohhh hayıır! hayır bu olmuş olamaz! içeride gördüklerimiz karşısında kanımız dondu. bunu neden.. neden yaptılar?
    ···
  15. 48.
    0
    reserved
    ···
  16. 47.
    0
    komutan michael içeride binanın alt katında gizli bir sığınak olduğunu söyledi. beklenmedik bir olay olursa saklanmak için yapılmış. oraya sığınan yüksek rütbeliler olmalı dedi. oraya giden gizli bir yol fark çok sessiz olmalıyız..

    lanet olası liseli çocuk ağlamaya başladı.. şşşh! sessiz ol! lanet olsun sanırım bizi farkettiler koooş!
    ···
  17. 46.
    0
    resident evil terk amk

    edit : raccoon city bittiyse 6 geliyor oç onu bekle .
    ···
  18. 45.
    0
    arkamızda bir horde var. yani yüzlerce zombi! çocuğu kucağıma aldım. yaşlı mark yaşlılığa kafa tutarcasına koşuyor evet askeriyeyi görebiliyorum. lanet olsun neden kapıda nöbetçi yok? ve lanet olası kapı neden açık?

    lanet olsun! içerisi zombi kaynıyor!
    ···
  19. 44.
    0
    askeriyeye varmak üzereydik. arabayı michael kullanıyordu. yolda yaşlı mark'la biraz sohbet ettik. aslen samsunluymuş. ama balıkesirde yaşıyormuş. buraya istanbulda yaşayan çocuklarını ziyaret için gelmiş. aaaaahhh! sanırım birşeye çarptık. bu bir insandı lanet olsun! ileride onlardan çok fazla var.. yoo hayıır!

    phaa! kaza yaptık ama çok kötü değil. koşarak yola devam etmek zorundayız. askeriyeye yürüyerek 1 km den az kaldı ama peşimizdeler koşmamız gerek.
    ···
  20. 43.
    0
    aman tanrım bu çok korkunçtu.. komutan soğukkanlılıkla bana sordu: -tekrar izlemek ister misin? hayır dedim acele etmeliydik. aaahh olamaz elektrikler gitti. binadan dışarı çıktık ama heryerin elektriğini kesmişler. hala orada yaşayan birileri var mı?

    yoldan bir araba bulduk ve askeriyeye doğru yola çıktık. yaşlı adam ve çocuk bizi yavaşlatıyordu ama onları bırakamazdık..
    ···