0
kar, bir yağış çeşididir.
çok sayıda kar kristal çeşidi olmasına rağmen hepsi altı köşelidir. kar tanelerinin kristal yapıları birbirinin tıpa tıp aynısı değildir. mikroskopla büyütülen kar taneleri üzerinde yapılan araştırmalarda, kristal yapıları birbirinin aynı olan iki kar tanesine rastlanmıştır. kar kristalleri üzerinde ilk araştırmaları yapan abd'li wilson bentley, gördüğü muhteşem sanat karşısında adeta büyülenmiş ve elli yıl boyunca sürekli kar kristali fotoğrafı çekmiştir. elde ettiği 6000 resim içinde kristal yapıları birbirinin aynı olan iki kar tanesine rastlayamamıştır. daha sonraları diğer bilim adamlarının sürdürdüğü çalışmalar neticesinde şimdiye kadar kar tanecikleri arasında aynı büyüklükte, aynı şekilde ve aynı sayıda su molekülü ihtiva eden iki kristal bile bulunamamıştır.
çapları 2-4 mm, ağırlıkları ise yaklaşık 0,005 gram olan kar tanecikleri havanın gösterdiği direnç sebebiyle süzülerek (limit hızla) yere inerler. bu inme sırasında tanecikler birbirlerini ittiklerinden yapışmazlar. özelliklerini koruyarak yere inerler. bunlar güneş ışığını tamamen yansıttıkları için beyaz olarak görülürler. kar yağışı genellikle hava sıcaklığı -4 °c ilâ -20 °c arasındayken olur. bu yağış, sıcaklık sıfırın altında birkaç derece olduğunda ağır, nemli, ebatları bir santimetreye ulaşan parçalar halinde gerçekleşir. “lapa lapa kar yağması” tabiri bu durum için kullanılır. atmosfer ile toprağın sıcaklıkları eşit olursa yüzeye ulaşan kar hemen erimez. toprak sıcaklığı atmosfer sıcaklığının üzerinde ise, yere düşen kar kısa sürede erir.
dünya üzerinde bir bölgede, kar yağışı olma ihtimali, o bölgenin ekvatordan uzaklık ve deniz seviyesinden yüksekliği ile doğru orantılıdır. buna rağmen ılıman bölgelerin kara iklimi görülen kısımlarında, ekvatordan uzaklık ve denizden yükseklik şartları yeterli durumda olmasa bile, kar yağışı görülür. yapılan araştırmalarda bütün yağışların altı veya sekizde birinin kar olarak gerçekleştiği anlaşılmıştır. karın, tarım toprağını koruması ve nemli tutmasında önemi büyüktür. kar, yeryüzü ve yeraltı su rezervlerinin ana kaynağıdır.
kar, -8 °c’de, bitkilerin üzerinde ince bir hava tabakası bırakarak, bu bölgeyi 0 °c olacak şekilde örter. kış boyunca toprak ve bitkileri donmaktan koruyan kar, ilkbaharda sıcaklığın artmasıyla eriyerek nehirlere ulaşır. ayrıca kışın yağan ve dörtte üçü üst kısımlarda kalan kar, yaz kuraklığına karşı da toprağı ve bitkileri korumuş olur. karda bulunan amonyak, kar erimesiyle birlikte toprakta kalır. bu amonyak, azot bakterileri tarafından kalsiyum nitrat gibi azot tuzlarına çevrilerek bitkilerin azot ihtiyacını karşılar.
Tümünü Göster
